Απόφαση ΚΣΕ ΑΝΤΑΡΣΥΑ 7/6/2016

ΤΙΠΟΤΕ ΔΕΝ ΤΕΛΕΙΩΣΕ. Η ΓΑΛΛΙΑ ΔΕΙΧΝΕΙ ΤΟ ΔΡΟΜΟ

Με τη ψήφιση των νόμων για το ασφαλιστικό / φορολογικό και το πολυνομοσχέδιο η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, συνεχίζει την ολομέτωπη επίθεση στην εργατική τάξη και το λαό με ένα νέο ακόμα πιο βάρβαρο και αδιέξοδο μνημόνιο. Κινούμενη στην λογική του «ευρωμονόδρομου» με όραμα και στόχο μια νέα «καπιταλιστική ανάπτυξη», σε πλήρη συμφωνία με την αστική τάξη, αποδέχτηκε όλες τις απαιτήσεις των δανειστών, δίνοντας κυριολεκτικά και μεταφορικά, "γη και ύδωρ" για να μπορέσει να"εξασφαλίσει τη δόση". Σκληρά μέτρα για τους εργαζόμενους, πετσόκομμα μισθών και συντάξεων, ιδιωτικοποίηση - ξεπούλημα μέσω του «υπερταμείου» όλης της δημόσιας περιουσίας και των κοινωνικών αγαθών, ασύλληπτη φοροεπιδρομή, «αυτόματος κόφτης» που παρακάμπτει και κάνει ακόμα περισσότερο διακοσμητική την βουλή, αφού πλέον οι περικοπές σε κοινωνικές παροχές, μισθούς και συντάξεις θα αποφασίζονται, με βάση τον «κόφτη» απευθείας από τους αξιωματούχους της ΕΕ και του κεφαλαίου. Τα μνημόνια και η δημοκρατία είναι έννοιες αντίθετες και η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ ΑΝΕΛ βαδίζει επάξια στον δρόμο των σαμαροβενιζέλων.

Η κυβέρνηση και τα παπαγαλάκια μπορεί να προπαγανδίζουν ότι με τα παραπάνω νομοσχέδια και την απόφαση του τελευταίου Eurogroup η «αξιολόγηση» έκλεισε και τα δύσκολα είναι πίσω μας αλλά λένε ψέματα και ετοιμάζουν ήδη ακόμη χειρότερα μέτρα. Η «διαπραγμάτευση» με την Τρόικα για τις «ουρές της αξιολόγησης» συνεχίζεται και η εκταμίευση της δόσης που συμφωνήθηκε στο Eurogroup θα γίνει στα τέλη Ιούνη μόνο «εφόσον υλοποιηθούν όλα τα προαπαιτούμενα».

Ο Ιούνης είναι ένας κρίσιμος μήνας με επιπλέον αντεργατικές επιθέσεις για το κλείσιμο της αξιολόγησης αλλά και συνέχιση των εργατικών αγώνων, τη μόνη δύναμη που μπορεί να σταματήσει τις επιθέσεις κυβέρνησης – κεφαλαίου – ΕΕ – ΔΝΤ.

Κόντρα στην ηττοπάθεια και στα «ραντεβού τον Σεπτέμβρη» της συνδικαλιστικής γραφειοκρατίας ΓΣΕΕ – ΑΔΕΔΥ και των ηγεσιών της αριστεράς, η απεργία διαρκείας στα λιμάνια, η 24ωρη απεργία στα σχολεία από τη ΔΟΕ μαζί με την πανυγειονομική απεργία στις 8 του Ιούνη, είναι αγώνες που συνεχίζουν και πρέπει να στηριχτούν, να συντονιστούν και να κλιμακωθούν για ένα νέο νικηφόρο γύρο εργατικής αντίστασης.
Απέναντι στο μπαράζ των αντεργατικών επιθέσεων από την κυβέρνηση, οι λαϊκές αντιστάσεις, ήταν αναντίστοιχες. Σημαντικό ρόλο σε αυτό έπαιξε το ότι μετά τις 04 του Φλεβάρη, παρά και ενάντια στις λαϊκές διαθέσεις που εκφράστηκαν τότε, ο υποταγμένος κυβερνητικός εργοδοτικός συνδικαλισμός έκανε τα πάντα για να μην κλιμακωθούν και για να ξεφουσκώσουν οι αντιστάσεις, προβάλλοντας μια απεργία φάντασμα που «θα» γινόταν όταν θα κατέβαινε ο νόμος. Η ΓΣΕΕ, αλλά και η ΑΔΕΔΥ, λειτούργησαν ως πυροσβέστες των αγωνιστικών διαθέσεων.

Την ίδια λογική ακολούθησε και το ΠΑΜΕ, όπως και το ΜΕΤΑ, αρνούμενο να συμβάλλει σε κλιμάκωση των αγώνων μετά τη μεγάλη απεργία της 4ης Φλεβάρη. Τη στιγμή που το διακύβευμα στο κίνημα ήταν κλιμάκωση και αποφασιστικός αγώνας ή υποχώρηση και πάγωμα των αγωνιστικών διαθέσεων και κινητοποιήσεων, τάχθηκαν, με την δεύτερη πλευρά. Έχουν μεγάλες ευθύνες για την εξέλιξη τη μάχης αυτής.

Η εξέλιξη αυτή δείχνει ότι η ταξική ανασυγκρότηση του εργατικού και λαϊκού κινήματος είναι ζήτημα εξαιρετικά άμεσο και επείγον! Συνελεύσεις και επιτροπές αγώνα στους χώρους δουλειάς, συντονιστικά και ενοποίηση τους ανά κλάδο και συνολικά, συσπείρωση ευρύτερων λαϊκών δυνάμεων και ενότητα των μαχόμενων δυνάμεων σε μαχητική αγωνιστική ταξική βάση, είναι βήματα που πρέπει να γίνουν για να νικήσουν οι αγώνες

3. Η ταξική πάλη και οι καμπές της δείχνουν πως τίποτε δεν έχει τελειώσει και τίποτε δεν έχει κριθεί ακόμα. Η τάση γρήγορης φθοράς των μνημονιακών κυβερνήσεων και των κομμάτων που τις στηρίζουν (τώρα και του ΣΥΡΙΖΑ), η άρνηση μεγάλων τμημάτων του λαού να αποδεχτούν τον μνημονιακό μονόδρομο, ο νέος γύρος της επίθεσης που ξεκινάει ήδη από τώρα και θα κλιμακώνεται σε κάθε αξιολόγηση με έμφαση στα εργασιακά, το πλήρες αδιέξοδο του προγράμματος και το αναπόφευκτο της ενεργοποίησης του «δημοσιονομικού κόφτη» είναι στοιχεία που δηλώνουν ότι η σύγκρουση είναι μπροστά μας και ανοιχτή. Ενάντια στον εφησυχασμό και στην ψυχολογία ότι οι μάχες τελειώσανε η ΑΝΤΑΡΣΥΑ θα συμβάλλει άμεσα και μακροπρόθεσμα στα βήματα ανασυγκρότησης του κινήματος και της αριστεράς για να δοθούν με διαφορετικούς όρους οι τωνές μάχες και αυτές που έρχονται!

4. Η συνεχής ψευδολογία του ΣΥΡΙΖΑ περί δήθεν κοινωνικής μεροληψίας των δικών του μνημονίων, η διάψευση των κοινωνικών αυταπατών και λαϊκών προσδοκιών για μια άλλη «εναλλακτική πολιτική» εντός ΕΕ, με αδιατάρακτη συνέχεια του κράτους και εξυπηρέτησης των υποχρεώσεων έναντι των δανειστών, στο έδαφος της κρίσης του καπιταλισμού και της ανελέητης επίθεσης του κεφαλαίου, σπέρνουν σε ευρύτερες λαϊκές μάζες από την μια αισθήματα απογοήτευσης, οργής, προβληματισμού αλλά οδηγούν και σε βαθύτερη ριζοσπαστική συνειδητοποίηση και αναζήτησης άλλων δρόμων.

Η στάση του ΚΚΕ, το οποίο αρνείται την ανάγκη παρέμβασης με ένα σχέδιο ανατροπής της επίθεσης και αγωνιστικού μετώπου ρήξης και ανατροπής, εντείνει την αίσθηση του αδιεξόδου.Το ίδιο και η ΛΑΕ με τις αμφισημίες στο πρόγραμμα και την στάση συμπόρευσης με τις δυνάμεις του ΣΥΡΙΖΑ σε συνδικάτα, αυτοδιοίκηση κλπ.

Σ’ αυτή την κατάσταση σημαντικά τμήματα της εργαζόμενης πλειοψηφίας και της νεολαίας συνειδητοποιούν ότι δεν υπάρχει τέλος στην εξαθλίωση και τα μνημόνια, παρά μόνο μέσα από τη ρήξη με την ΕΕ, τον καπιταλιστικό μονόδρομο και την ανατροπή των μνημονίων και όλων των μνημονιακών κυβερνήσεων. Τα ερωτηματικά για το αν είναι εφικτό, για το πώς, με ποιους όρους και με ποια εφόδια πληθαίνουν. Σε αυτά τα ερωτήματα πρέπει να ανταποκριθεί η ΑΝΤΑΡΣΥΑ.

5. Οι παραπάνω εξελίξεις υπογραμμίζουν την δραματική επικαιρότητα του βασικού επίδικου της περιόδου: Συνέχιση του δολοφονικού καπιταλιστικού δρόμου μέσα σε ΕΕ και ΝΑΤΟ ή χάραξη ενός δρόμου αντικαπιταλιστικής ανατροπής της αντεργατικής επίθεσης. Αντικαπιταλιστική ανατροπή ή αντιδραστική ανασυγκρότηση του συστήματος;

Σε μια εποχή μεγάλων κινδύνων αλλά και μεγάλων ευκαιριών για την αντικαπιταλιστική αριστερά η ΑΝΤΑΡΣΥΑ με όλες της τις δυνάμεις βάζει στην πρώτη γραμμή ως άμεσο πολιτικό καθήκον το ζήτημα της συσπείρωσης των δυνάμεων για την αντικαπιταλιστική ανατροπής της επίθεσης του κεφαλαίου, της κυβέρνησης της ΕΕ και του ΔΝΤ. Η επιλογή μας αυτή εμπεριέχει την προσπάθεια αναβάθμισης της πολιτικής μας παρέμβασης, το στοιχείο της αναμέτρησης με τα δεδομένα της εμπειρίας, της κριτικής και αυτοκριτικής υπέρβασης λαθών και ανεπαρκειών.

6. Τα παραπάνω υπογραμμίζουν με έντονο τρόπο τα πολιτικά καθήκοντα της ΑΝΤΑΡΣΥΑ και της αντικαπιταλιστικής αριστεράς στην περίοδο.

Απευθυνόμαστε σε κάθε εργαζόμενο, στον λαϊκό αριστερό κόσμο και τον καλούμε στον αγώνα. Τους καλούμε να συζητήσουμε πάνω στην εμπειρία από την κατάληξη της διακυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ, πάνω στο αναγκαίο πρόγραμμα, τους δρόμους και τις προϋποθέσεις της ανατροπής. Καλούμε τον κόσμο της αριστεράς να πάρει στα χέρια του την υπόθεση μιας άλλης αριστεράς που θα δώσει την μάχη για την ανατροπή της βάρβαρης επίθεσης μέχρι το τέλος.

7. Παλεύουμε για την οικοδόμηση εκείνου του αγωνιστικού μετώπου εργαζόμενων και νεολαίας που θα θέσει ως στόχο του την ανατροπή όλων των αντιλαϊκών μέτρων και της όποιας κυβέρνησης τα ψηφίζει και τα υλοποιεί, συνολικά την ρήξη με την πολιτική κεφαλαίου-ΕΕ-ΔΝΤ. Προϋπόθεση για αυτό είναι η συμβολή μας στην ταξική ανασυγκρότηση του εργατικού κινήματος για το ξεπέρασμα των φραγμών της εργοδοτικής-κυβερνητικής ΓΣΕΕ και της υποταγμένης ΑΔΕΔΥ, για το δυνάμωμα των αγώνων, των ταξικών συνδικάτων και συλλογικοτήτων και τη δημιουργία νέων, για το συντονισμό από τα κάτω των αγωνιζόμενων κλάδων σε ένα κέντρο αγώνα με ταξικά και ρηξιακά χαρακτηριστικά.

Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ θα συμβάλλει το αμέσως επόμενο διάστημα σε πρωτοβουλίες και συνελεύσεις αγώνα παντού με στόχο να συσπειρωθούν όλες οι δυνάμεις από τα εργατικά σωματεία, μέχρι τις πρωτοβουλίες ενάντια στα ξεπουλήματα και τις δυνάμεις της νεολαίας για να συντονιστούν μπροστά στις μάχες που έρχονται.

Καλούμε τα μέλη και τους φίλους της ΑΝΤΑΡΣΥΑ, να δώσουν όλες τους τις δυνάμεις στους εργασιακούς χώρους προκειμένου οι απεργιακές κινητοποιήσεις να γενικευτούν και να αποκτήσουν πολιτικά χαρακτηριστικά και στοιχεία συγκρότησης στη βάση του αγωνιστικού μετώπου ρήξης και ανατροπής.

Σε αυτά τα πλαίσια δίνουμε την μάχη για την επιτυχία της κινητοποίησης στις 08 Ιούνη.

8. Στηρίζουμε και συμμετέχουμε αποφασιστικά στην δημιουργία της «κίνησης για την αποδέσμευσης της χώρας μας από την ΕΕ». Αποτελεί κρίσιμο ζήτημα για τον συνολικό συσχετισμό δυνάμεων. Καλούμε τις τοπικές και κλαδικές να πάρουν ανάλογες πρωτοβουλίες για να ανοίξει η συζήτηση για την αναγκαιότητα μιας τέτοιας κίνησης ώστε αυτή να πάρει μαζικά χαρακτηριστικά. Η πρώτη συνάντηση για τη δημιουργία της Κίνησης την Τετάρτη 01.06 ήταν ελπιδοφόρα για τη συνέχιση της.

9. .Στις γειτονιές ρίχνουμε όλες μας τις δυνάμεις, προκειμένου να οργανωθούν οι λαϊκές αντιστάσεις απέναντι στα αποτελέσματα από την εφαρμογή των μέτρων τη φορομπηξία, τις ιδιωτικοποιήσεις, την προστασία της εργατικής στέγης και την μεταβίβαση των δανείων από τις τράπεζες στους χρηματοπιστωτικούς γύπες.

10. Ενισχύουμε τις πρωτοβουλίες αλληλεγγύης στους πρόσφυγες, τις δράσεις του «Συντονισμού για το μεταναστευτικό σωματείων, φοιτητικών συλλόγων και συλλογικοτήτων» και της ΚΕΕΡΦΑ, ενάντια στη ρατσιστική πολιτική της κυβέρνησης που υλοποιεί τη συμφωνία – ντροπής Ελλάδας – ΕΕ - Τουρκίας. Θεωρούμε απαράδεκτο το καθεστώς κράτησης των μεταναστών στους χώρους «φιλοξενίας» - στρατόπεδα συγκέντρωσης. Παλεύουμε να σπάσει το άβατο που δημιουργεί η κυβέρνηση στα στρατόπεδα συγκέντρωσης..

Συνεχίζουμε αμείωτα τη πάλη μαζί με τους πρόσφυγες για ανοικτά σύνορα, χορήγηση ασύλου αλλά και ελεύθερη διαμονή τους σε κατάλληλα εξοπλισμένους δημόσιους και δημοτικούς χώρους, με καθολική πρόσβασή τους σε όλα τα κοινωνικά αγαθά (υγεία, παιδεία κ.ο.κ). Καλούμε τα Σωματεία στους Δήμους, στα Σχολεία και στα Νοσοκομεία να μπουν μπροστά σ’ αυτό τον αγώνα. Αυτά αποτελούν την κύρια κατεύθυνση στη δράσης μας.

Ως άμεση συνέπεια των παραπάνω, η ΑΝΤΑΡΣΥΑ στηρίζει την κινητοποίηση που καλεί η «Ανταρσία στις γειτονιές της Αθήνας», εργατικά σωματεία, φοιτητικοί σύλλογοι η ΚΕΕΡΦΑ και άλλες συλλογικότητες, την Πέμπτη 09.06 στην Αθήνα.

11. Προτεραιότητα για την αντιφασιστική δράση είναι η σύγκρουση με την παρελκυστική τακτική των δικαστικών θεσμών που με ευθύνη της κυβέρνησης βάζει εμπόδια στην επανέναρξη της δίκης της Χρυσής Αυγής. Η κυβέρνηση και οι «θεσμοί» του κράτους συνεχίζουν να κάνουν πλάτες στους νεοναζί της Χρυσής Αυγής. Η μαζική αλληλεγγύη του λαού στους πρόσφυγες και οι μεγάλοι αγώνες του αντιφασιστικού κινήματος με την εργατική τάξη και τη νεολαία στο πλευρό του δεν αφήνουν τα περιθώρια στους νεοναζί στην Ελλάδα να σηκώσουν κεφάλι όπως σε κάποιες χώρες της Ευρώπης. Δεν ευησυχαζόμαστε. Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ στηρίζει την κινητοποίηση των τοπικών φορέων τη Δευτέρα 13.06 στις 8.30 το πρωί έξω από τις φυλακές Κορυδαλλού που γίνεται η δίκη της Χρυσής Αυγής. Δεν εμπιστευόμαστε την κυβέρνηση που υπόσχεται ότι θα πάρει μέτρα για την επίσπευση της διαδικασίας και της μεταφοράς της δίκης στο Εφετείο. Η δίκη – κταδίκη των νεοναζί δολοφώνων είναι υπόθεση του κινήματος.

12. Κυβέρνηση, κρατικοί μηχανισμοί και τα φερέφωνα τους στοχοποιούν την ΑΝΤΑΡΣΥΑ και τους αγωνιστές της. Η «συνέχεια του κράτους» που υποσχέθηκε ο ΣΥΡΙΖΑ περιλαμβάνει συλλήψεις, ανακρίσεις, λάσπη και φακέλωμα για τα μέλη της ΑΝΤΑΡΣΥΑ. Είναι γελασμένοι αν νομίζουν ότι θα κάμψουν την δράση της ΑΝΤΑΡΣΥΑ. Το αντίθετο. Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ στηρίζεται στους εργαζόμενους που αναγνωρίζουν την δράση της. Όχι μόνο δεν θα κάνει πίσω αλλά θα πάρει όλες τις αναγκαίες πρωτοβουλίες για να πάρει δημοσιότητα και διαστάσεις το σκάνδαλο της ύπαρξης πολιτικών φακέλων «σεσημασμένων μελών» της, ενάντια στην κυβερνητική απόπειρα για υποβάθμισή του σε ένα «υπηρεσιακό λάθος».

13. Εξαιρετική σημασία για όλη την Ευρώπη, απόδειξη για το βάθος της οικονομικής και πολιτικής κρίσης και των δυνατοτήτων της περιόδου, είναι το τεράστιο κύμα αγώνων των εργαζόμενων και της νεολαίας που κατακλύζουν τους δρόμους της Γαλλίας και του Βελγίου το τελευταίο διάστημα. Ιδιαίτερα στην Γαλλία σε μια χώρα που τελεί υπό στρατιωτικό νόμο τους τελευταίους μήνες, που προσπαθούν να την βυθίσουν στον τρόμο της εξωτερικής τρομοκρατικής απειλής, που το «πολιτικό σύστημα» σφραγιζόταν από την άνοδο της Λεπέν, το τεράστιο σε μαζικότητα και αντοχή κίνημα αντίστασης ενάντια στα αντεργατικά μέτρα, αποδεικνύει το εξεγερτικό δυναμικό που συσσωρεύεται στα βάθη της εργατικής τάξης, της νεολαίας και του λαού.

Οι εργατικοί αγώνες σε Γαλλία και Βέλγιο, η μάχη που διεξάγεται στο δημοψήφισμα για το BREXIT στη Βρετανία, η αδυναμία να σχηματιστεί μια νέα κυβέρνηση Ραχόι στην Ισπανία, είναι απόδειξη για το βάθος της οικονομικής και πολιτικής κρίσης και των δυνατοτήτων της περιόδου σε όλη την Ευρώπη.

Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ θα συμβάλλει άμεσα σε πρωτοβουλίες αλληλεγγύης από το εργατικό λαϊκό κίνημα και την αριστερά.