ΕΚΔΗΛΩΣΗ - Η πρόσφατη Καπιταλιστική κρίση και το ζήτημα της εξουσίας στην Ελλάδα

Πολιτική Απόφαση της ιδρυτικής Ολομέλειας της πολιτικής οργάνωσης «Κόκκινο Νήμα»

Διεθνής συγκυρία

Η απάντηση που έδωσε το σύστημα στην κρίση του 2008, επιβάλλοντας μέτρα ακραίας λιτότητας και επιδεινώνοντας ριζικά τον ταξικό συσχετισμό σε βάρος των εργαζόμενων τάξεων, ήρθε για να μείνει. Στη βάση αυτή, η ανάκαμψη των κερδών, η έξοδος από την ύφεση, η ανάκαμψη των επενδύσεων, η σταθεροποίηση του τραπεζικού συστήματος και η μείωση της ανεργίας δείχνουν ότι το «επεισόδιο» της κρίσης του 2008 έχει ξεπεραστεί. Η σχετική σταθεροποίηση που χαρακτηρίζει τη Δύση, μετρά σχεδόν δυο χρόνια ακόμη και στη χώρα που η κρίση χτύπησε περισσότερο, την Ελλάδα. Η βασική αντίφαση που προκάλεσε την κρίση, η υπερσυσσώρευση κεφαλαίου, εξακολουθεί, και εκφράζεται:

Ανοιχτή εκδήλωση – Παρασκευή 22/6 – 6.30 μ.μ. στην ΑΣΟΕΕ: ΓΙΑ ΤΟ ΚΙΝΗΜΑ ΠΟΥ ΕΧΟΥΜΕ ΑΝΑΓΚΗ, ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΡΙΣΤΕΡΑ ΠΟΥ ΜΑΣ ΑΞΙΖΕΙ

Πρώτα σχόλια για τη Συμφωνία Ζάεφ-Τσίπρα

του Βασίλη Μορέλλα

Νίκη για ελληνικό και νατοϊκό ιμπεριαλισμό, ταπείνωση για ΔτΜ, προοίμιο σε νέες επεμβάσεις και ταραχές

Η ελληνική κυβέρνηση της υπερλιτότητας, κατέληξε σε Συμφωνία με την ομόλογή της Δημοκρατίας της Μακεδονίας (ΔτΜ) για το ζήτημα του ονόματος. Ο Τσίπρας, μπροστά στα νέα αντιλαϊκά μετρα (συντάξεις, μισθοί, ιδιωτικοποιήσεις) προσπαθεί να πείσει τον προοδευτικό και αριστερό κόσμο ότι τουλάχιστον βοηθά την εξομάλυνση των σχέσεων με την ΔτΜ και την ειρήνη στα Βαλκάνια. Αλλά ισχύει το ακριβώς αντίθετο!

«Αν γίνει η συμφωνία, η Ελλάδα θα είναι η ισχυρότερη δύναμη στα Βαλκάνια, μια περιφερειακή δύναμη… Αν θέλουμε να διαλύσουμε τα Σκόπια τα διαλύουμε την επόμενη μέρα.» (Υπ. Ναυτιλίας Π. Κουρουμπλής, 3/6/2018)

Το editorial της εφημερίδας Κόκκινο Νήμα που κυκλοφορεί (φύλλο νο. 2)

Πολιτική αστάθεια στην Ιταλία, έρπουσα πολιτική κρίση στην Ισπανία, συνεχή επεισόδια στον πόλεμο των δασμών, κλιμάκωση της έντασης στη Μ. Ανατολή, όξυνση στις σχέσεις μεταξύ ΗΠΑ και Κίνας αλλά και κρίση στο στρατόπεδο του δυτικού ιμπεριαλισμού: οι διεθνείς εξελίξεις γίνονται διαρκώς πιο περίπλοκες και επικίνδυνες, με τον μιλιταρισμό, τη στρατιωτικοποίηση, τον εθνικισμό και το ρατσισμό, τον πόλεμο να προβάλλουν σαν άμεσες απειλές.

Οι εξελίξεις στην Ιταλία μας αποκαλύπτουν και τις δύο όψεις των εξελίξεων: Από τη μια, μια συγκυρία «φορτωμένη» με ιστορικές προκλήσεις και τεράστιους κινδύνους.
 

Από την άλλη, μια ηττημένη Αριστερά που αφήνει άπλετο «χώρο» όχι μόνο στο ακραίο κέντρο και τις δυνάμεις της «παγκοσμιοποίησης», αλλά και στην αστική εναλλακτική της έμφασης στις εθνικές προτεραιότητες των αρχουσών τάξεων, στο ρατσισμό και τον εθνικισμό να κερδοσκοπούν πάνω στην εργατική και κοινωνική δυσαρέσκεια.

30 ΜΑΗ:ΑΠΕΡΓΙΑ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΟΥΣ ΕΡΓΟΔΟΤΕΣ – ΟΧΙ ΜΑΖΙ ΤΟΥΣ!

Στις 30 Μάη 2018, η πλειοψηφία της ΓΣΕΕ και ΑΔΕΔΥ με τις αντίστοιχες συνδικαλιστικές παρατάξεις της ΝΔ, του ΠΑΣΟΚ και του ΣΥΡΙΖΑ, καλούν στη λεγόμενη «Πανεθνική Ημέρα Δράσης», στην οποία καλούνται οι εργαζόμενοι να βάλουν πλάτη από κοινού με τους εργοδότες και τ΄ αφεντικά σε ένα σχέδιο που έχει στόχο «την ενίσχυση της επιχειρηματικότητας» και το «καλό της ελληνικής οικονομίας». Την ίδια ώρα οι εργαζόμενοι βιώνουν τις συνέπειες των μνημονιακών πολιτικών που επιβάλλουν κυβέρνηση και θεσμοί, ενώ η αύξηση της κερδοφορίας καπιταλιστών μεσούσης της οικονομικής κρίσης είναι εντυπωσιακή. Μεταξύ 2010-16, ενώ οι μισθοί μειώθηκαν κατά 22% και κατά 32% για τους νέους κάτω των 25 ετών, τα κέρδη του κεφαλαίου π.χ στην μεταποιητική βιομηχανία παρουσίασαν αλματώδη αύξηση της τάξης του 56%. Η δραματική εικόνα του κόσμου της εργασίας συμπληρώνεται από το γεγονός ότι 900.000 εργαζόμενοι στον ιδιωτικό τομέα, έχουν να πληρωθούν από ένα μήνα έως ένα έτος.