ΑΝΤΑΡΣΥΑ
Το αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος της 30ης Σεπτεμβρίου στη γειτονική Δημοκρατία της Μακεδονίας δείχνει ότι η μεγάλη πλειοψηφία του λαού της γύρισε την πλάτη στην ΝΑΤΟϊκής έμπνευσης Συμφωνίας των Πρεσπών, στην ψήφο με το πιστόλι στο κρόταφο, στο δίλημμα «Βόρεια Μακεδονία» ή «Βόρεια Κορέα» που έθεσαν με όλη την γνωστή στον ελληνικό λαό χυδαιότητα και υπεροψία οι εκπρόσωποι των ιμπεριαλιστικών οργανισμών που παρέλασαν στην χώρα μπροστά στο δημοψήφισμα.
Φαίνεται ότι ένταξη στο ΝΑΤΟ αλλά και η «ευρωπαϊκή προοπτική» δεν είναι τόσο ισχυρή και ελκτική για τον λαό της γειτονικής χώρας, ώστε να υποκύψουν στον εκβιασμό που ερχόταν από παντού.
Το λαϊκό αίσθημα ότι η συμφωνία δεν εξασφαλίζει την ειρήνη αλλά οξύνει όλους τους ανταγωνισμούς και τους κινδύνους στην περιοχή (αίσθημα που γρήγορα επιβεβαιώθηκε από την όξυνση μεταξύ Σερβίας Κοσσυφοπέδιου στην λίμνη Γκάζιβοντε), η δυσπιστία απέναντι στους τόσους «φίλους» που ξαφνικά τους «θυμήθηκαν» και ακόμα η άρνηση στην ταπεινωτική επιβολή των όρων που έθεσε η ελληνική κυβέρνηση, συνέχεια των εκβιασμών μιας εικοσαετίας, οδήγησαν στην ουσιαστική εναντίωση της πλειοψηφίας του λαού σε μια συμφωνία που εκφράζει τα συμφέροντα του αμερικανονατοϊκού ιμπεριαλισμού και τα ηγεμονικά τα συμφέροντα του ελληνικού κεφαλαίου, που επιδιώκει να κυριαρχήσει οικονομικά και πολιτικά στη γειτονική χώρα και να ενισχύσει το ρόλο του στα Δυτικά Βαλκάνια κάτω από την ομπρέλα του ΝΑΤΟ και της ΕΕ.
Προφανώς το αποτέλεσμα αποτελεί σοβαρή πολιτική ήττα για την κυβέρνηση Ζάεφ, αλλά και για τους ιμπεριαλιστές του ΝΑΤΟ και της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Αποτελεί προκλητική αντιδημοκρατική πολιτική η προσπάθεια της κυβέρνησης Ζάεφ, με την ενθάρρυνση ΝΑΤΟ, ΕΕ και Αλ. Τσίπρα, να αγνοήσει κυνικά το σαφέστατο μήνυμα του δημοψηφίσματος και να προχωρήσει μέσω της βουλής! Άλλωστε τα αποτελέσματα των δημοψηφισμάτων στην περιοχή μας δεν είναι για να υλοποιούνται.. κάτι ξέρει και ο ΣΥΡΙΖΑ σε αυτό.
Η ΝΔ πιστή στην ευρωνατοϊκή ολοκλήρωση των Βαλκανίων, παζαρεύει στα κρυφά και δίνει διαβεβαιώσεις δεξιά και αριστερά για την προσήλωσή της στην ευρωνατοϊκή προοπτική. Το ίδιο και η ακροδεξιά και εθνικιστική «αντιπολίτευση». Η προσπάθεια της ΝΔ να “βγει από πάνω” μετά το φιάσκο του δημοψηφίσματος είναι προκλητική. Μέχρι τώρα, ύψωνε τα λάβαρα του εθνικισμού καταγγέλλοντας την Συμφωνία των Πρεσπών γιατί τα “δίνει όλα στους Σκοπιανούς”, προσφέροντας έτσι και κάλυψη στους φασίστες και την ακροδεξιά να βγαίνουν στους δρόμους σαν “σκοπιανοφάγοι”.
Δεν υπάρχει αμφιβολία πως στο ρεύμα της αποχής επέδρασαν πολλοί και αντιφατικοί παράγοντες. Όμως το γεγονός πως ήταν παρόμοια τα ποσοστά αποχής σε όλες τις εθνότητες της γειτονικής χώρας, ότι έγινε σε κόντρα με την μεγάλη πλειοψηφία του πολιτικού φάσματος και τον διεθνή εκβιασμό, η ύπαρξη πολύ μικρών εθνικιστικών διαδηλώσεων, αποτελούν ένα ελπιδοφόρο σημάδι.
Όσο για το ΚΚΕ και την ΛΑΕ, που κάνουν κριτική στην συμφωνία, αναδεικνύοντας κυρίως τον «αλυτρωτισμό των Σκοπίων» και τον «ανισότιμο χαρακτήρα της σε βάρος της Ελλάδας», ήρθε η ώρα να δουν ότι η απόκρυψη και η υποβάθμιση του επιθετικού ρόλου της ελληνικής αστικής τάξης, και επομένως της τυχοδιωκτικής εξωτερικής πολιτική της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ ΑΝΕΛ που την εκφράζει, η υποχώρηση απέναντι σε βασικά ιδεολογήματα του ελληνικού εθνικισμού, δεν οικοδομούν προϋποθέσεις «κοινών αγώνων με αλληλεγγύη και πραγματικό διεθνισμό» μεταξύ των λαών, αλλά αναπαράγουν την δυσπιστία και την διάσπαση, διευκολύνοντας τελικά την υποταγή του καθενός στην «δική του» αστική τάξη
Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ είχε εξ’ αρχής καθαρή θέση: είμαστε αντίθετοι στην συμφωνία γιατί προωθεί την ευρωνατοική ολοκλήρωση των Βαλκανίων και την αναβάθμιση του ρόλου της ελληνικής αστικής τάξης στην περιοχή. Έδωσε με θάρρος την μάχη ενάντια στα εθνικιστικά συλλαλητήρια. Στήριξε το αριστερό, ταξικό, διεθνιστικό και αντιιμπεριαλιστικό «όχι» στην Συμφωνία των Πρεσπών, εκφράζοντας την διεθνιστική της αλληλεγγύη σε εκείνες τις δυνάμεις, όπως την Αριστερά (Λέβιτσα) της Δημοκρατίας της Μακεδονίας, που είχαν ξεκάθαρη θέση: «Όχι ένταξη στο ΝΑΤΟ, ούτε με το συνταγματικό μας όνομα».
Θα συνεχίζει να παλεύει ενάντια στο ΝΑΤΟ, στην ιμπεριαλιστική επαναχάραξη των συνόρων, στην κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ ΑΝΕΛ, υπέρ του σεβασμού των δικαιωμάτων όλων των εθνοτήτων, των λαών και των μειονοτήτων της ιστορικά πολυεθνικής περιοχής της Μακεδονίας, του δικαιώματος του κάθε λαού στον αυτοπροσδιορισμό, χωρίς να αποφασίζουν γι’ αυτόν οι «νονοί» των Βαλκανίων, τοπικοί και διεθνείς.. Για να έχει το δικαίωμα και ο λαός της γειτονικής χώρας να αποφασίσει για το όνομά της, τη πορεία της.
Η προοπτική της ειρήνης και της ευημερίας στην περιοχή δεν προωθείται με εκβιασμούς από τα πάνω από τους ιμπεριαλιστές και τις άρχουσες τάξεις, όπως την ελληνική. Χτίζεται στους κοινούς αγώνες ενάντια σε ΕΕ, ΝΑΤΟ και καπιταλιστές. Σε αυτή την διεθνιστική, ταξική και αντιιμπεριαλιστική προοπτική μπορούν πράγματι να ενωθούν οι λαοί..
Προφανώς το αποτέλεσμα αποτελεί σοβαρή πολιτική ήττα για την κυβέρνηση Ζάεφ, αλλά και για τους ιμπεριαλιστές του ΝΑΤΟ και της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Αποτελεί προκλητική αντιδημοκρατική πολιτική η προσπάθεια της κυβέρνησης Ζάεφ, με την ενθάρρυνση ΝΑΤΟ, ΕΕ και Αλ. Τσίπρα, να αγνοήσει κυνικά το σαφέστατο μήνυμα του δημοψηφίσματος και να προχωρήσει μέσω της βουλής! Άλλωστε τα αποτελέσματα των δημοψηφισμάτων στην περιοχή μας δεν είναι για να υλοποιούνται.. κάτι ξέρει και ο ΣΥΡΙΖΑ σε αυτό.
Η ΝΔ πιστή στην ευρωνατοϊκή ολοκλήρωση των Βαλκανίων, παζαρεύει στα κρυφά και δίνει διαβεβαιώσεις δεξιά και αριστερά για την προσήλωσή της στην ευρωνατοϊκή προοπτική. Το ίδιο και η ακροδεξιά και εθνικιστική «αντιπολίτευση». Η προσπάθεια της ΝΔ να “βγει από πάνω” μετά το φιάσκο του δημοψηφίσματος είναι προκλητική. Μέχρι τώρα, ύψωνε τα λάβαρα του εθνικισμού καταγγέλλοντας την Συμφωνία των Πρεσπών γιατί τα “δίνει όλα στους Σκοπιανούς”, προσφέροντας έτσι και κάλυψη στους φασίστες και την ακροδεξιά να βγαίνουν στους δρόμους σαν “σκοπιανοφάγοι”.
Δεν υπάρχει αμφιβολία πως στο ρεύμα της αποχής επέδρασαν πολλοί και αντιφατικοί παράγοντες. Όμως το γεγονός πως ήταν παρόμοια τα ποσοστά αποχής σε όλες τις εθνότητες της γειτονικής χώρας, ότι έγινε σε κόντρα με την μεγάλη πλειοψηφία του πολιτικού φάσματος και τον διεθνή εκβιασμό, η ύπαρξη πολύ μικρών εθνικιστικών διαδηλώσεων, αποτελούν ένα ελπιδοφόρο σημάδι.
Όσο για το ΚΚΕ και την ΛΑΕ, που κάνουν κριτική στην συμφωνία, αναδεικνύοντας κυρίως τον «αλυτρωτισμό των Σκοπίων» και τον «ανισότιμο χαρακτήρα της σε βάρος της Ελλάδας», ήρθε η ώρα να δουν ότι η απόκρυψη και η υποβάθμιση του επιθετικού ρόλου της ελληνικής αστικής τάξης, και επομένως της τυχοδιωκτικής εξωτερικής πολιτική της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ ΑΝΕΛ που την εκφράζει, η υποχώρηση απέναντι σε βασικά ιδεολογήματα του ελληνικού εθνικισμού, δεν οικοδομούν προϋποθέσεις «κοινών αγώνων με αλληλεγγύη και πραγματικό διεθνισμό» μεταξύ των λαών, αλλά αναπαράγουν την δυσπιστία και την διάσπαση, διευκολύνοντας τελικά την υποταγή του καθενός στην «δική του» αστική τάξη
Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ είχε εξ’ αρχής καθαρή θέση: είμαστε αντίθετοι στην συμφωνία γιατί προωθεί την ευρωνατοική ολοκλήρωση των Βαλκανίων και την αναβάθμιση του ρόλου της ελληνικής αστικής τάξης στην περιοχή. Έδωσε με θάρρος την μάχη ενάντια στα εθνικιστικά συλλαλητήρια. Στήριξε το αριστερό, ταξικό, διεθνιστικό και αντιιμπεριαλιστικό «όχι» στην Συμφωνία των Πρεσπών, εκφράζοντας την διεθνιστική της αλληλεγγύη σε εκείνες τις δυνάμεις, όπως την Αριστερά (Λέβιτσα) της Δημοκρατίας της Μακεδονίας, που είχαν ξεκάθαρη θέση: «Όχι ένταξη στο ΝΑΤΟ, ούτε με το συνταγματικό μας όνομα».
Θα συνεχίζει να παλεύει ενάντια στο ΝΑΤΟ, στην ιμπεριαλιστική επαναχάραξη των συνόρων, στην κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ ΑΝΕΛ, υπέρ του σεβασμού των δικαιωμάτων όλων των εθνοτήτων, των λαών και των μειονοτήτων της ιστορικά πολυεθνικής περιοχής της Μακεδονίας, του δικαιώματος του κάθε λαού στον αυτοπροσδιορισμό, χωρίς να αποφασίζουν γι’ αυτόν οι «νονοί» των Βαλκανίων, τοπικοί και διεθνείς.. Για να έχει το δικαίωμα και ο λαός της γειτονικής χώρας να αποφασίσει για το όνομά της, τη πορεία της.
Η προοπτική της ειρήνης και της ευημερίας στην περιοχή δεν προωθείται με εκβιασμούς από τα πάνω από τους ιμπεριαλιστές και τις άρχουσες τάξεις, όπως την ελληνική. Χτίζεται στους κοινούς αγώνες ενάντια σε ΕΕ, ΝΑΤΟ και καπιταλιστές. Σε αυτή την διεθνιστική, ταξική και αντιιμπεριαλιστική προοπτική μπορούν πράγματι να ενωθούν οι λαοί..
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου