Τετάρτη 30 Αυγούστου 2017

ΕΡΓΑΤΙΚΗ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ Τσίπρας-Μακρόν, συμμαχία αντισυνδικαλιστικής “μεταρρύθμισης”

Το “Ελλάς-Γαλλία, συμμαχία” είναι ίσως το πιο παλιό κλισέ του παραδοσιακού πολιτικού κόσμου, από τότε που το χρησιμοποιούσε ο “εθνάρχης” Καραμανλής το 1974-81. Ο Αλέξης Τσίπρας, μέσα στο δεξιό του κατήφορο, έχει προσαρμοστεί και σε αυτό. Η επίσκεψη Γάλλου Προέδρου στην Ελλάδα διαφημίζεται για άλλη μια φορά ως “στήριξη για τις ελληνικές θέσεις”, αυτή τη φορά από τον Μακρόν.

Στην πραγματικότητα, πίσω από τις διακηρύξεις περί μεταρρύθμισης της ΕΕ και της Ευρωζώνης, κρύβεται μια άλλη κοινή ατζέντα Τσίπρα-Μακρόν: οι αλλαγές στα συνδικαλιστικά δικαιώματα και τις εργασιακές σχέσεις.

Ο Μακρόν έχει σαν βασικό στοιχείο του πολιτικού του προγράμματος την συνέχιση της επίθεσης που δεν είχε καταφέρει να ολοκληρώσει ο Ολάντ με τον περιβόητο “νόμο περί εργασίας” ή “νόμο ΕλΚομρί”. Εκείνος ο νόμος είχε ξεσηκώσει ένα τεράστιο απεργιακό κύμα εναντίον του, η κυβέρνηση του Ολάντ είχε αναγκαστεί να παρακάμψει τη Βουλή για να τον προωθήσει με διατάγματα και τελικά μετατράπηκε σε πολιτικό βατερλό για τον Ολάντ.

Τώρα ο Μακρόν δίνει στη δημοσιότητα αυτή την Πέμπτη, μια βδομάδα πριν έρθει στην Αθήνα, τις δικές του αντισυνδικαλιστικές μεταρρυθμίσεις. Παρά τις προσπάθειες που κάνει για να τραβήξει τη συνδικαλιστική γραφειοκρατία της CFDT και της FO σε διάλογο για να μην αντιδράσουν, η τρίτη και πιο μαχητική συνομοσπονδία, η CGT έχει ήδη προκηρύξει 24ωρη απεργία για τον Σεπτέμβρη. Οι δημοσκοπήσεις δείχνουν ότι η δημοτικότητα του Μακρόν κάνει βουτιά με πιο γρήγορους ρυθμούς από τον προκάτοχό του, καθώς πολλοί δηλώνουν ότι είχαν ψηφίσει τον Μακρόν για να μην κερδίσει τις εκλογές η Λεπέν και το φασιστικό Εθνικό Μέτωπο και όχι για να του δώσουν πράσινο φως για αντεργατικές επιθέσεις.

Απαιτήσεις

Ο Αλέξης Τσίπρας ξέρει ότι στο επίκεντρο της τρίτης αξιολόγησης από την Τρόικα βρίσκονται οι απαιτήσεις της για περιορισμό των συνδικαλιστικών δικαιωμάτων, παραδείγματος χάρη να απαιτείται πλειοψηφία του 50%+1 των εργαζόμενων ενός χώρου για να μπορεί να πάρει το σωματείο απόφαση για απεργία, δηλαδή να μην γίνεται απεργία με απόφαση της πλειοψηφίας στο ΔΣ του σωματείου ή της πλειοψηφίας στη Γενική Συνέλευση. Συνεργασία με τον Μακρόν σημαίνει ότι η κυβέρνηση αποδέχεται εκ των προτέρων αυτές τις απαιτήσεις.

Σαν να μην έφταναν όλα αυτά, η επίσκεψη Μακρόν συνδυάζεται και με μεγάλη εξόρμηση γαλλικών επιχειρήσεων για να συμμετέχουν στον επόμενο γύρο των ιδιωτικοποιήσεων. Το τι σημαίνει το δίδυμο ιδιωτικοποιήσεις και “μεταρρύθμιση” των εργασιακών σχέσεων το ζούμε δραματικά αυτές τις μέρες που είχαμε νεκρούς την ώρα της δουλειάς στο Λιμάνι της COSCO και στις Σκουριές της Ελντοράντο Γκολντ.

Είναι μονόδρομος να χτίσουμε έναν απεργιακό ξεσηκωμό ενάντια σε όλα αυτά, αντίστοιχο με το απεργιακό κύμα των συναδέλφων μας στη Γαλλία ενάντια στη “μεταρρύθμιση” του Ολάντ πέρυσι και του Μακρόν τώρα. Όποιος φαντάζεται ότι μπορούμε να περιμένουμε τις εκλογές για να αντιμετωπίσουμε αυτά τα ζητήματα βρίσκεται εκτός τόπου και χρόνου. Το πρόγραμμα του Μητσοτάκη κάνει τον Μακρόν να μοιάζει με “κεντροαριστερά”.

Ούτε χωρούν αυταπάτες ότι κάποιοι συμβιβασμοί στα εργασιακά μπορεί να συμψηφιστούν με “προοδευτικές αλλαγές” στην ΕΕ. Ο ίδιος ο Μακρόν, λίγο πριν ανακοινώσει τη νέα επίθεση στα εργασιακά αυτή την Πέμπτη, είχε συνάντηση με την Μέρκελ στο Παρίσι τη Δευτέρα 28 Αυγούστου με ατζέντα μια νέα επίθεση στους πρόσφυγες και τους μετανάστες: μάζεψαν στο Παρίσι κυβερνητικά ανδρείκελα από τη Λιβύη, το Τσαντ και τη Νιγηρία για να οργανώσουν πιο σφιχτά τον αποκλεισμό των προσφύγων σε στρατόπεδα συγκέντρωσης μέσα στη Λιβύη. Αντιμεταναστευτικός ρατσισμός σαν συμπλήρωμα για τις αντεργατικές επιθέσεις, αυτή είναι η κλασική φόρμουλα που προωθείται ξανά από τα επιτελεία της ΕΕ.

Γι' αυτό, το καλύτερο ξεκίνημα για μια εργατική αντεπίθεση αυτό το φθινόπωρο είναι οι διπλές κινητοποιήσεις στη Θεσσαλονίκη στις 8-9 Σεπτέμβρη και στο αντιφασιστικό τριήμερο 16-18 Σεπτέμβρη.
Πηγή : ergatiki

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου