Τα φερέφωνα του Αλέξη Τσίπρα πανηγυρίζουν ότι τάχα η κυβέρνηση βγήκε ενισχυμένη γιατί το πολυνομοσχέδιο ψηφίστηκε από 154 βουλευτές, δηλαδή κράτησε τους 153 ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ και πήρε μεταγραφή και μία από την Ένωση Κεντρώων. Η Εφημερίδα των Συντακτών πιθανολογεί άλλες δυο μεταγραφές από Ποτάμι και Ένωση Κεντρώων.
Κρετινισμός
Αν νομίζουν ότι οι χιλιάδες απεργοί που ξεσηκώθηκαν την Παρασκευή και τη Δευτέρα ισοφαρίζονται από την ψήφο της κυρίας Μεγαλοοικονόμου, τότε πάσχουν από ακραία μορφή της ασθένειας που ονομάζεται κοινοβουλευτικός κρετινισμός. Αν όχι τίποτε άλλο, ξεχνάνε ότι ο απεργιακός ξεσηκωμός τσάκισε κυβερνήσεις όπως του Παπαδήμου που είχαν όχι 154 αλλά 254 βουλευτές.
Κρετινισμός
Αν νομίζουν ότι οι χιλιάδες απεργοί που ξεσηκώθηκαν την Παρασκευή και τη Δευτέρα ισοφαρίζονται από την ψήφο της κυρίας Μεγαλοοικονόμου, τότε πάσχουν από ακραία μορφή της ασθένειας που ονομάζεται κοινοβουλευτικός κρετινισμός. Αν όχι τίποτε άλλο, ξεχνάνε ότι ο απεργιακός ξεσηκωμός τσάκισε κυβερνήσεις όπως του Παπαδήμου που είχαν όχι 154 αλλά 254 βουλευτές.
Η πραγματικότητα είναι ότι τα πρωτοβάθμια σωματεία που βρέθηκαν στο στόχαστρο της κυβερνητικής επίθεσης με το Πολυνομοσχέδιο, όχι μόνο δεν έσκυψαν το κεφάλι αλλά ανάγκασαν τις δευτεροβάθμιες και τις τριτοβάθμιες συνδικαλιστικές ηγεσίες να τρέχουν πίσω τους για να δείξουν ότι συμμετέχουν στις απεργιακές κινητοποιήσεις που σημάδεψαν το πέρασμα του Πολυνομοσχέδιου στη Βουλή. Για την κυβέρνηση, το μήνυμα ήταν ξεκάθαρο: αυτά που ψηφίστηκαν στη Βουλή θα βρουν απέναντί τους απεργίες, όσες “απαρτίες” κι αν βαφτιστούν “ελλειπείς”.
Ήδη τα Νοσοκομεία προχωρούν σε πανελλαδική απεργία στις 25 Γενάρη, συνεχίζοντας το νήμα των κινητοποιήσεων για χρηματοδότηση και προσλήψεις προσωπικού. Οι εργαζόμενοι στις Συγκοινωνίες της Αθήνας που έκαναν κοινή 24ωρη απεργία τη Δευτέρα για πρώτη φορά μετά το 2011 συντονίζονται για να δώσουν συνέχεια στην αντίσταση στις ιδιωτικοποιήσεις. Ανοίγει ο δρόμος για μεγαλύτερη απεργιακή εργατική αντίσταση, αντί για μικρότερη όπως υπολόγιζαν οι “αρμόδιοι” υπουργοί.
Επιλογή
Αυτή είναι μια εξέλιξη που δεν είναι “δωρεάν” για τα σχέδια του Τσίπρα. Όχι μόνο γιατί βρισκόμαστε σε προεκλογική χρονιά και η κυβέρνηση είναι ευάλωτη στο απεργιακό κίνημα. Αλλά κύρια γιατί το παραμύθι περί “εξόδου” από τα Μνημόνια έχει απόλυτη ανάγκη από εργασιακή ειρήνη- αλλιώς ούτε οι αγορές θα ρίξουν τα επιτόκια των ελληνικών ομολόγων, ούτε οι διάδοχοι του Ντάισελμπλουμ θα συνεχίσουν να κάνουν πλάτες σε αυτά τα σενάρια.
Η επιλογή ανάμεσα στην μνημονιακή “έξοδο” που διαιωνίζει τη λεηλασία σε βάρος της εργατικής τάξης για να πληρώνονται οι “δανειστές” και στην ανατροπή αυτής της βαρβαρότητας γίνεται πιο σκληρή. Και η κυβέρνηση βγαίνει πιο εξασθενημένη από αυτή τη σκλήρυνση. Χρέος της Αριστεράς είναι να αξιοποιήσει τη δυναμική που άνοιξαν οι απεργοί του διήμερου, οργανώνοντας και κλιμακώνοντας τη συνέχεια και προβάλλοντας τη γνήσια εναλλακτική λύση: να πληρώσουν οι καπιταλιστές, όχι οι εργάτες.
Ήδη τα Νοσοκομεία προχωρούν σε πανελλαδική απεργία στις 25 Γενάρη, συνεχίζοντας το νήμα των κινητοποιήσεων για χρηματοδότηση και προσλήψεις προσωπικού. Οι εργαζόμενοι στις Συγκοινωνίες της Αθήνας που έκαναν κοινή 24ωρη απεργία τη Δευτέρα για πρώτη φορά μετά το 2011 συντονίζονται για να δώσουν συνέχεια στην αντίσταση στις ιδιωτικοποιήσεις. Ανοίγει ο δρόμος για μεγαλύτερη απεργιακή εργατική αντίσταση, αντί για μικρότερη όπως υπολόγιζαν οι “αρμόδιοι” υπουργοί.
Επιλογή
Αυτή είναι μια εξέλιξη που δεν είναι “δωρεάν” για τα σχέδια του Τσίπρα. Όχι μόνο γιατί βρισκόμαστε σε προεκλογική χρονιά και η κυβέρνηση είναι ευάλωτη στο απεργιακό κίνημα. Αλλά κύρια γιατί το παραμύθι περί “εξόδου” από τα Μνημόνια έχει απόλυτη ανάγκη από εργασιακή ειρήνη- αλλιώς ούτε οι αγορές θα ρίξουν τα επιτόκια των ελληνικών ομολόγων, ούτε οι διάδοχοι του Ντάισελμπλουμ θα συνεχίσουν να κάνουν πλάτες σε αυτά τα σενάρια.
Η επιλογή ανάμεσα στην μνημονιακή “έξοδο” που διαιωνίζει τη λεηλασία σε βάρος της εργατικής τάξης για να πληρώνονται οι “δανειστές” και στην ανατροπή αυτής της βαρβαρότητας γίνεται πιο σκληρή. Και η κυβέρνηση βγαίνει πιο εξασθενημένη από αυτή τη σκλήρυνση. Χρέος της Αριστεράς είναι να αξιοποιήσει τη δυναμική που άνοιξαν οι απεργοί του διήμερου, οργανώνοντας και κλιμακώνοντας τη συνέχεια και προβάλλοντας τη γνήσια εναλλακτική λύση: να πληρώσουν οι καπιταλιστές, όχι οι εργάτες.
Πηγή : ergatiki
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου