"ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΗΣ ΕΙΣΑΙ, ΡΕ ΚΑΘΙΚΙ!". 9 ΧΡΟΝΙΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΔΟΛΟΦΟΝΙΚΗ ΕΠΙΘΕΣΗ ΕΙΣ ΒΑΡΟΥΣ ΤΟΥ Σ. ΓΙΑΝΝΗ ΓΙΑΝΝΑΤΣΗ. ΣΧΕΔΟΝ 1 ΧΡΟΝΟΣ ΧΩΡΙΣ ΤΟΝ ΣΥΝΤΡΟΦΟ ΜΑΣ.

Στις 11 Ιουλίου 2016 συμπληρώθηκαν 9 χρόνια από την τραμπούκικη δολοφονική επίθεση εις βάρος του συντρόφου μας Γιάννη Γιαννατσή μετά από διήμερη διαμαρτυρία στις 10 και 11 Ιούλη του 2007 για τον βαρύτατο τραυματισμό 19χρονης κοπέλας στον Προαστιακό σιδηρόδρομο, σε αφύλακτη διάβαση στο ύψος του Βοτανικού και ακριβώς από κάτω από το σταθμό του Μετρό Κεραμεικός.
Ο σύντροφος Γιάννης Γιαννατσής -11 μήνες τώρα- από την 1η Σεπτέμβρη 2016 έχει φύγει από κοντά μας. Στη μνήμη των όσων προσέφερε στο κίνημα, αναδημοσιεύουμε τη συνέντευξή του. Ας είναι "οδηγός" στους αγώνες που έρχονται.

Στις 11 Ιούλη τραμπούκοι του κράτους, βγαίνοντας μέσα από τις αστυνομικές γραμμές, επιτέθηκαν δολοφονικά και κτύπησαν βάναυσα τον αγωνιστή των Λαϊκών Συνελεύσεων στα Πετράλωνα, στέλεχος του ΕΕΚ και του ΜΕΡΑ, Γιάννη Γιαννατσή. Ύστερα από έξι ημέρες παραμονής στο νοσοκομείο και όντας ακόμα σε δύσκολη κατάσταση υγείας, δέχθηκε να απαντήσει στις ερωτήσεις του Πριν. Κεντρικό μήνυμα: Η επίθεση δεν μας τρομοκράτησε, μας πείσμωσε περισσότερο.

«Κομμουνιστής είσαι, ρε καθίκι»!

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΣΤΟΝ ΓΙΑΝΝΗ ΕΛΑΦΡΟ
- Τι κρύβεται πίσω από την επίθεση εναντίον σου;

- Η επίθεσή εναντίον μου ήταν προσχεδιασμένη, το πιθανότερο από το προηγούμενο βράδυ (Τρίτη 10 Ιούλη) λόγω της ενεργούς συμμετοχής μου στον αυθόρμητο ξεσηκωμό των κατοίκων του Ρουφ - Βοτανικού, ύστερα από τον βαρύτατο τραυματισμό 19χρονης κοπέλας από τον προαστιακό. Στον τετράωρο αποκλεισμό των γραμμών και στο φλεγόμενο οδόφραγμα είδαμε τις πρώτες περίεργες φάτσες, που ίσως ενοχλήθηκαν από τα συνθήματα και τα αυτοσχέδια πανό για την παραίτηση του Λιάπη και το ψήφισμα για τις ευθύνες του Δημάρχου Αθηναίων Ν. Κακλαμάνη και της κυβέρνησης, αλλά και την απόφασή μας για νέα συγκέντρωση και αποκλεισμό των γραμμών και την επόμενη μέρα. Βεβαίως είναι γνωστή και η μακρόχρονη δράση μου στα κινήματα πόλης, το ότι εδώ και πάνω από 25 χρόνια ανήκω στην επαναστατική κομμουνιστική Αριστερά, στο ΕΕΚ και στο ΜΕΡΑ. Άλλωστε ο τραμπούκος που με χτύπησε ούρλιαξε: «Κομμουνιστής είσαι, ρε καθίκι».

- Δεν ήταν ένας απλός ξυλοδαρμός...

- Ήταν μια ξεκάθαρα δολοφονική και τρομοκρατική επίθεση, από την οποία σώθηκα χάρη στην αυτοθυσία των συντρόφων του ΕΕΚ, που πάλεψαν και τραυματίστηκαν από τους τραμπούκους δολοφόνους. Από την επίθεση με ρόπαλο ή γκλοπ, όπως έδειξε η αξονική τομογραφία, υπέστη κρανιοεγκεφαλική κάκωση και αιμάτωμα στον εγκέφαλο. Παρέμεινα έξι μέρες στο νοσοκομείο και θα παραμείνω με φαρμακευτική αγωγή και εκτός εργασίας για πολλές μέρες.

- Ποιοι τελικά ήταν οι δράστες;

- Οι τραμπούκοι ήταν απλά εκτελεστικά όργανα. Ήταν μια καθαρή, κρατική - αστυνομική επίθεση, η οποία έγινε μπροστά στα ΜΑΤ και μπροστά στους αξιωματικούς Ασφαλείας του τμήματος Πετραλώνων. Η ευθύνη βαρύνει την πολιτική ηγεσία, τον υπουργό Δημόσιας Τάξης Β. Πολύδωρα, τους πραίτορές του και φυσικά την κυβέρνηση του «μεσαίου χώρου», η οποία αναβιώνει τις τραμπούκικες μεθόδους των Γκοτζαμάνηδων. Τέτοιες επιθέσεις δεν θα τρομοκρατήσουν το κίνημα, όπως άλλωστε απέδειξε και η μεγάλη συγκέντρωση της Δευτέρας.

- Με ποια αιτήματα γίνεται ο αγώνας των κατοίκων της

περιοχής όσον αφορά τον προαστιακό;
- Το αίτημά μας, καθώς και των κατοίκων του Ταύρου, των Αγ. Αναργύρων και του Μενιδίου είναι η υπογειοποίηση της υφιστάμενης σιδηροδρομικής γραμμής και των νέων γραμμών του προαστιακού. Το όλο έργο περιορίζει στο ελάχιστο τις διαβάσεις και υψώνει τείχη και ηχοπετάσματα σ' όλο το μήκος της διαδρομής του, διχοτομώντας έτσι την πόλη. Ο αγώνας μας ξεκίνησε το 2002 με δυναμικές κινητοποιήσεις, αποκλεισμούς των γραμμών, με αποτέλεσμα σειρά διώξεων σε αγωνιστές απ' τα Σεπόλια και το Μενίδι. Κερδίσαμε την προσφυγή στο Συμβούλιο της Επικρατείας για την υπογειοποίηση, αλλά παρ' όλα αυτά ο ΟΣΕ, οι εργολάβοι και η κυβέρνηση παράνομα έθεσαν σε λειτουργία, σε μια μόνο γραμμή και για τις δύο κατευθύνσεις, εμπορικό τρένο και συρμό του προαστιακού, με αποτέλεσμα το δυστύχημα της 19χρονης, αλλά και την σύγκρουση των συρμών με τους 53 τραυματίες. Μιλάμε για προσχεδιασμένο έγκλημα, με κυβερνητική ευθύνη. Ευθύνες έχει και ο Δήμαρχος της Αθήνας Νικήτας Κακλαμάνης που διαπραγματεύεται ουσιαστικά το ξεπούλημα της απόφασης του ΣτΕ για υπογειοποίηση, με δέλεαρ τη συμμετοχή του δήμου - επιχείρηση στην κατασκευή ενός εμπορικού κέντρου 94.000 τετραγωνικών μέτρων (δύο τρία Μολ) στο σταθμό Λαρίσης, όπου ο προαστιακός θα φέρνει καταναλωτές από Κιάτο, Κόρινθο, Σούνιο και Χαλκίδα.

- Γιατί όμως δεν κάνουν υπόγειο τον προαστιακό μέσα στην πόλη; - Υπόγειο έργο σημαίνει μεγαλύτερα κέρδη για τους εργολάβους, μίζες για τους κυβερνώντες. Άρα, ίσως η απάντηση βρίσκεται στην επιδίωξη κοινωνικού ελέγχου. Δεν φτάνουν οι κάμερες· η Μητρόπολη πρέπει να χωριστεί σε καλά και «κακά» (δυτικά και εργατικά) προάστια. Η άρχουσα τάξη προνοεί για εποχές εξεγέρσεων. Το τείχος διχοτομεί την πόλη και οι έξι εφτά διαβάσεις ελέγχονται εύκολα.

- Στην περιοχή των Πετραλώνων έχει αναπτυχθεί ένα σημαντικό κίνημα πόλης. Δώσε μας μια εικόνα.
- Πρόκειται για ένα κίνημα κατοίκων που εδώ και πέντε χρόνια, όχι μόνο στα Πετράλωνα αλλά ευρύτερα στην περιοχή και στην Αθήνα, εκφράζεται μέσα από λαϊκές συνελεύσεις. Από το Νοέμβριο του 2002 έχουν πραγματοποιηθεί πάνω από 50 συνελεύσεις, με συμμετοχή από 100 έως 500 άτομα για διάφορα ζητήματα. Οι λαϊκές συνελεύσεις λειτουργούν με άμεση δημοκρατία, συζητούν, αποφασίζουν και δρουν άμεσα για τα ζητήματα που αφορούν τη ζωή μας.

Είναι πιο γνωστές ίσως οι λαϊκές συνελεύσεις που έριξαν τα κάγκελα στου Φιλοπάππου, που απέτρεψαν την εμπορευματοποίηση του λόφου και της Κορεάτικης Αγοράς, που έριξαν πάνω από 10 κεραίες κινητής τηλεφωνίας. Λαϊκές συνελεύσεις έχουμε κάνει και για το κλείσιμο του εργοστασίου της Σίσερ Πάλκο, με συμμετοχή 500 600 εργατριών και κατοίκων (η πιο μεγάλη συνέλευση), ενάντια στις κάμερες σε δημόσιους χώρους με προσωρινή αδρανοποίησή τους, ενάντια στους Ολυμπιακούς Αγώνες και για άλλα ζητήματα.

Από τις λαϊκές συνελεύσεις βγαίνουν ανακλητές Συντονιστικές Επιτροπές. Η Συντονιστική Επιτροπή της Λαϊκής Συνέλευσης για τον λόφο Φιλοπάππου, που διαρκώς ανανεώνεται, έχει την μεγαλύτερη δράση και πρόσφατα μέλη της συνελήφθησαν και παραπέμφθηκαν σε δίκη σαν προσπάθεια τρομοκράτησης του κινήματος. Αυτό που καταρχήν επιδιώξαμε είναι να βγάλουμε τον κόσμο απ' τον καναπέ. Σήμερα υπάρχουν πια δεκάδες ενεργοί πολίτες και ένα δίκτυο επικοινωνίας.

Από το 2002 ιδρύσαμε επίσης την συλλογικότητα «Παρέμβαση Κατοίκων Πετραλώνων - Θησείου - Φιλοπάππου Κουκακίου», μια πολιτική συλλογικότητα με μεγάλη δράση. Δεν θέλαμε να δώσουμε τα χαρακτηριστικά απλά μιας «Αριστερής Παρέμβασης»· συσπειρώσαμε έτσι και συντρόφους από τον αντιεξουσιαστικό χώρο και προοδευτικούς κατοίκους, που δεν χρησιμοποιούν την ταμπέλα του «αριστερού». Στην διάρκεια των πέντε χρόνων δεν αποφύγαμε τριβές και σκαμπανεβάσματα, αλλά η Παρέμβαση Κατοίκων έχει γράψει ήδη μια μεγάλη ιστορία στα κινήματα πόλης.

- Πως μπορεί να προχωρήσει ο συντονισμός των τοπικών αντιστάσεων;

- Δεν σνομπάρουμε καμία πρωτοβουλία συντονισμού απ' όπου κι' αν προέρχεται, αν πραγματικά εξυπηρετεί το κίνημα. Πρωτοστατήσαμε και οργανώσαμε καμπάνιες υποστήριξης των κατοίκων του Ελληνικού και του δημάρχου του Χρήστου Κορτζίδη, συμμετείχαμε στις κινητοποιήσεις του Ελληνικού και του Μοσχάτου. Ήταν μεγάλη η ικανοποίησή μας για το ευρύ φάσμα αριστερών οργανώσεων και αγωνιστών και ιδιαίτερα για την συμμετοχή του δημάρχου του Ελληνικού στην κινητοποίησή μας, την Δευτέρα 16 Ιουλίου, για τον προαστιακό και την καταδίκη της επίθεσης ενάντιά μου.

ΑΝΤΙΚΑΠΙΤΑΛΙΣΤΙΚΗ ΠΡΟΟΠΤΙΚΗ ΣΤΑ ΚΙΝΗΜΑΤΑ ΠΟΛΗΣ

Το ΜΕΡΑ μπορεί να εκφράσει μια καινούργια δυναμική

- Σε πολλά μέτωπα πρωτοστατούν αγωνιστές και δυνάμεις

της επαναστατικής αντικαπιταλιστικής Αριστεράς και του

Μετώπου Ριζοσπαστικής Αριστεράς. Πως επιτυγχάνεται αυτό;
- Ίσως γιατί δεν υπάρχουν «τοπικά» προβλήματα, αλλά μόνο ταξικά και προβλήματα κοινωνικής επιβίωσης. Όταν θέλουν να εμπορευματοποιήσουν και να βάλουν εισιτήριο αρχαιολογικού χώρου στο λόφο Φιλοπάππου, τον μεγαλύτερο ελεύθερο χώρο στην Αθήνα (750 στρέμματα) αυτό αφορά πρώτα απ' όλα τους εργαζόμενους της Αθήνας. Όταν οι κεραίες κινητής τηλεφωνίας που σκοτώνουν βρίσκονται δίπλα στα σπίτια μας και όχι στην Εκάλη, ε, αυτό δεν είναι «τοπικό» πρόβλημα. Τα «τοπικά» προβλήματα τα γεννά το ίδιο το καπιταλιστικό σύστημα. Για την οριστική λύση τους χρειάζεται συνειδητή αντικαπιταλιστική πάλη.

Κι εδώ η αντικαπιταλιστική Αριστερά πρέπει να δει τις ευθύνες της. Έχουμε ενεργές δημοτικές κινήσεις που πήραν 4%, 6% και 7%, που εξέλεξαν δημοτικούς συμβούλους στο Βύρωνα, στη Δάφνη και αλλού. Αυτό που λείπει είναι ένα ζωντανό συντονιστικό. Για τον δήμο Αθήνας το ζητούμενο είναι μια ενεργή δημοτική παράταξη, όχι μόνο εκλογική, με παρεμβάσεις και έντυπο. Έχουμε πολλά να κάνουμε και σε επίπεδο προγράμματος και προοπτικών.

- Ενόψει εκλογών το ένοχο ΠΑΣΟΚ, αλλά και οι δυνάμεις της ρεφορμιστικής Αριστεράς προσπαθούν να ψηφοθηρίσουν στα κινήματα πόλης...

- Είχε πολύ πλάκα, όταν πριν δύο μήνες σε λαϊκή συνέλευση με αποκλεισμό των γραμμών του προαστιακού (Κων/πόλεως και Ιερά Οδό) ήλθαν και μίλησαν δήθεν υπέρ των αιτημάτων των κατοίκων για υπογειοποίηση οι κύριοι ένοχοι για τον προαστιακό, ο Νάσος Αλευράς υφυπουργός ΠΕΧΩΔΕ της Ολυμπιάδας και οι νομαρχιακοί σύμβουλοι του ΠΑΣΟΚ και ΣΥΝ που ενέκριναν την περιβαλλοντική μελέτη, αλλά πήραν τις απαντήσεις που τους έπρεπε.

Όλοι θέλουν να καπηλευτούν τους αγώνες και να τους μετατρέψουν σε ψηφουλάκια. Εμείς πιστεύουμε ότι οι εκλογές είναι μια στιγμή στην ταξική πάλη, στην οποία συμμετέχουμε, αλλά πάνω απ' όλα παλεύουμε να αναπτύξουμε τους αγώνες και τα κινήματα και να τους δώσουμε μια επαναστατική προοπτική.

- Το ΜΕΡΑ καλεί σε μάχιμη συσπείρωση τους πρωτοπόρους

αγωνιστές των κινημάτων και της αντικαπιταλιστικής

Αριστεράς. Βλέπεις μια καινούργια δυναμική;
Η καινούργια δυναμική υπάρχει και βγαίνει απ' τους αγώνες του τελευταίου διαστήματος. Σ' αυτό έχει συμβολή κάθε αγωνιστής του ΜΕΡΑ. Ποτέ μου δεν θυμάμαι μεγαλύτερη συμμετοχή νεολαίας π.χ. στο φεστιβάλ των Αναιρέσεων ή στις συζητήσεις του ΜΕΡΑ για τις εκλογές στο σχεδόν κατάμεστο Γκίνη. Τι σημαίνει αυτό; Εκατοντάδες αγωνιστές που συμμετείχαν στο φοιτητικό κίνημα και τους άλλους αγώνες αναζητούν την πολιτική προοπτική. Θα τους «δώσουμε» μόνο ένα εκλογικίστικο κατέβασμα, όπως η ΣΕΚ - ΑΡΑΝ - ΑΡΑΣ ή μια ευρύτερη προοπτική με προγραμματική σύγκλιση, αλλά και το δικαίωμα του καθένα να μπορεί να εκφράζει ή να εκφράζεται από το Μέτωπό μας σε μια προοπτική κομμουνιστική για εργατική εξουσία και δημοκρατία; Σήμερα το δίλημμα δεν είναι Σοσιαλισμός ή βαρβαρότητα, αλλά Σοσιαλισμός ή καταστροφή του περιβάλλοντος και του ανθρώπινου είδους από το σύστημα του κέρδους.