Η πρόταση κατατέθηκε και συμφωνήθηκε στη σύσκεψη που είχε καλέσει το ΕΕΚ στις 29/6/2016: http://www.eek.gr/index.php/oldermags/eventdetail/2900/151/athina-kalesma-tou-eek-pros-syndikalistes-agonstes-syspeiroseis-kai-epitropes-gia-tin-proetoimasia-tis-apantisis-tou-ergatikoy-kinimatos
Έπειτα κατατέθηκε, συζητήθηκε και κοινοποιήθηκε σε μια σειρά σωματείων, εργατικών σχημάτων, επιτροπών και πρωτοβουλιών στη σύσκεψη που κάλεσε η ΑΤΕ στις 4/7/2016: http://taxikienotitaeka.blogspot.gr/2016/06/4-6.html
Το νομοσχέδιο που χτυπά τις εργασιακές σχέσεις, συνδικαλιστικά δικαιώματα και μισθούς, το οποίο ετοιμάζει η κυβέρνηση προς ψήφιση μέσα στο Σεπτέμβριο, αποτελεί μια ακόμα τομή στην επίθεση ενάντια στην εργατική τάξη, ευρύτερα τους εργαζόμενους, την εργαζόμενη νεολαία. Η αντιμετώπισή του, δεν αφορά μόνο την πάλη σε ένα νομοσχέδιο, αλλά έρχεται να συμπληρώσει, μαζί με το ψηφισμένο ασφαλιστικό, μια ευρύτατη περικοπή εισοδημάτων, δικαιωμάτων και προοπτικής ζωής. Επιχειρεί να συμπληρώσει ένα ζοφερό περιβάλλον για εκατομμύρια εργαζόμενους.
Έπειτα κατατέθηκε, συζητήθηκε και κοινοποιήθηκε σε μια σειρά σωματείων, εργατικών σχημάτων, επιτροπών και πρωτοβουλιών στη σύσκεψη που κάλεσε η ΑΤΕ στις 4/7/2016: http://taxikienotitaeka.blogspot.gr/2016/06/4-6.html
Το νομοσχέδιο που χτυπά τις εργασιακές σχέσεις, συνδικαλιστικά δικαιώματα και μισθούς, το οποίο ετοιμάζει η κυβέρνηση προς ψήφιση μέσα στο Σεπτέμβριο, αποτελεί μια ακόμα τομή στην επίθεση ενάντια στην εργατική τάξη, ευρύτερα τους εργαζόμενους, την εργαζόμενη νεολαία. Η αντιμετώπισή του, δεν αφορά μόνο την πάλη σε ένα νομοσχέδιο, αλλά έρχεται να συμπληρώσει, μαζί με το ψηφισμένο ασφαλιστικό, μια ευρύτατη περικοπή εισοδημάτων, δικαιωμάτων και προοπτικής ζωής. Επιχειρεί να συμπληρώσει ένα ζοφερό περιβάλλον για εκατομμύρια εργαζόμενους.
Όπως αποδεικνύει και η τετράμηνη απεργιακή και ευρύτερη κοινωνική αντιπαράθεση με το νομοσχέδιο Βαλς στη Γαλλία, μέσα στο πεδίο της συγχρονισμένης παγκόσμιας καπιταλιστικής παρακμής, τα ζητήματα της αντιπαράθεσης κεφαλαίου εργασίας, με αφορμή τους όρους πώλησης της εργατικής δύναμης, αποκτούν άλλη δυναμική, και τείνουν να ενοποιούν ευρύτερα κοινωνικά στρώματα με τη εργατική τάξη πρωταγωνιστή.
Στην Ελλάδα της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, με την απουσία εφεδρειών από τη μεριά του αστικού πολιτικού συστήματος, και με τη συμφωνία της πλειοψηφίας της Βουλής με τις κατευθύνσεις του νομοσχεδίου, όπως άλλωστε και με όλες τις απαιτήσεις των τοκογλύφων δανειστών, η δυναμική που θα ανοίξει η κατάθεση του νομοσχεδίου, μπορεί να αποδειχτεί καταλυτική, όχι μόνο για να μη φτάσει στη Βουλή, αλλά κυρίως στο να πυροδοτήσει πολύ σημαντικές πολιτικές εξελίξεις, που θα κρίνουν το μέλλον της ίδιας της κυβέρνησης.
Όπως έδειξαν τα λουκέτα σε Athens Ledra, Μαρινόπουλο κ.τ.λ. φαίνεται πως το εργατικό κίνημα και ειδικά οι πρωτοπορίες του, πρέπει να θέσουν στο κέντρο της πάλης τους το τρίπτυχο κλεισίματα επιχειρήσεων-απολύσεις-εργασιακές σχέσεις. Οι εξελίξεις αποδεικνύουν πως τα αιτήματα και οι διεκδικήσεις, τα προγράμματα των εργατικών πρωτοποριών (διαγραφή του χρέους, εθνικοποίηση των βασικών τομέων της οικονομίας, ιδιαίτερα του χρηματοπιστωτικού συστήματος χωρίς αποζημίωση, εργατικός έλεγχος, η πάλη να λειτουργήσουν τα εργοστάσια στα χέρια των εργατών, υγεία-δουλειά-παιδεία-στέγαση για όλους), δεν αφορούν κάποια μελλοντική ζύμωση που θα πρέπει να γίνει από τη μεριά μας, αλλά η οργανωμένη και συλλογική έκθεσή τους στα αγωνιζόμενα τμήματα της τάξης, θα κρίνει την ίδια την πορεία των αγώνων τους. Να θέσουμε τη διεθνιστική πάλη στο κέντρο των προγραμματικών μας διεκδικήσεων, ενάντια στο ρατσισμό, τον εθνικισμό. Η σε εξέλιξη αποσύνθεση της Ευρωπαϊκής Ένωσης, μετά το Brexit, καθιστά μείζονος σημασίας την προσπάθεια να κατευθύνουμε τη δυσαρέσκεια της εργατικής τάξης απέναντι στον ιμπεριαλιστικό οργανισμό, σε εργατική διεθνιστική κατεύθυνση, μακριά από ουτοπικά και καταστροφικά για την εργατική τάξη εθνικά παραγωγικά μοντέλα.
Ταυτόχρονα, καθοριστική σημασία, η προσπάθεια μέσα στους αγώνες, αλλά και στην προπαρασκευή τους, να κερδίζει έδαφος η πολιτική ανεξαρτησία της εργατικής τάξης από το κεφάλαιο και τα κόμματά του, τα αφεντικά και τους συνδικαλιστές γραφειοκράτες. Να δοκιμάζονται τέτοιες προσπάθειες και να προτείνονται ενώ οι αγώνες εξελίσσονται. Η απουσία μιας εργατικής και επαναστατικής ηγεσίας μέσα στο εργατικό κίνημα, είναι ζωτικό ζήτημα για την πορεία της σύγκρουσης με το κεφάλαιο και τις κυβερνήσεις του.
Για μας, η σύγκρουση με αφορμή το αντεργατικό κυβερνητικό νομοσχέδιο, δεν αφορά μόνο τον οργανωμένο συνδικαλισμό, ή ακόμα γενικά τους εργαζόμενους. Προφανώς και έχει τη δική της σημασία και την αυτοτέλειά της η παρέμβασή μας σε μια σειρά χώρους όπως οι μεταφορές, οι τράπεζες κ.τ.λ., όμως αυτή τη στιγμή καλούμαστε να προσεγγίσουμε με άλλους όρους τα αυτοδιαχειριστικά εγχειρήματα και τις δομές αλληλεγγύης. Να απευθυνθούμε μαζικά, σε κάθε αγωνιστή, που τα τελευταία έξι χρόνια, μέσα από κάποια συλλογική μορφή πάλης, έδωσε τη δική του μάχη ενάντια στα μνημόνια, για να βγούμε από την καπιταλιστική κρίση, με την εργατική τάξη νικητή και οργανωτή της κοινωνίας. Για αυτό προτείνουμε την ιδιαίτερη συζήτηση, και κοινή δράση, όλου αυτού του δυναμικού, με πρώτο σταθμό τη φετινή πορεία στη Δ.Ε.Θ. με μια πρώτη προπαρασκευαστική πανελλαδική συνέλευση των μαχόμενων δυνάμεων του εργατικού κινήματος, για να αναζητήσουμε από κοινού το αναγκαίο πρόγραμμα παρέμβασης, όπως και τα βήματα της κοινής μας δράσης μέσα στους αγώνες που εξελίσσονται, και φυσικά μέσα στο Σεπτέμβρη ενάντια στο αντεργατικό νομοσχέδιο. Η μάχη όμως αυτή, δε θα κριθεί τότε. Από τώρα να επιχειρήσουμε μια ανοιχτή συνέλευση στην Αθήνα, μέχρι τις 20 Ιούλη, εργατικών σχημάτων, θεματικών εργατικών πρωτοβουλιών, που θα χαράξουν ένα πρώτο σχέδιο παρέμβασης μέσα στο καλοκαίρι, που από ότι φαίνεται δε θα στερείται πολιτικών εξελίξεων, μια που η επόμενη αξιολόγηση, είναι πολύ πιθανό να φέρει πιο κοντά χρονικά, ίσως και μέσα στον Αύγουστο το ίδιο το νομοσχέδιο.
29/6/2016
ΕΡΓΑΤΙΚΟ ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΙΚΟ ΚΟΜΜΑ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου