Αν και
σπούδασε ζωγραφική και γλυπτική στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών της
Αθήνας, γρήγορα τον τράβηξε ο κινηματογράφος. Πρώτη του ταινία είναι η
«Μαγική Πόλη» το 1954, όμως η ταινία που τον έκανε γνωστό και τον
καθιέρωσε σαν μεγάλο σκηνοθέτη είναι ο περίφημος «Δράκος», την οποία
γύρισε το 1956. Έκτοτε γύρισε πολλές ταινίες με σημαντικότερες: «Οι
παράνομοι» το 1958, «Το ποτάμι» το 1959, «Μικρές Αφροδίτες» το 1963,
«Το πρόσωπο της Μέδουσας» το 1967, «Τα τραγούδια της φωτιάς» το 1974,
«1922» το 1978, «Μπορντέλο» το 1984, «Μπάυρον: Μπαλλάντα για ένα
δαίμονα» το 1992, «Οι φωτογράφοι» το 1998, «Το Πλοίο» το 2011 κ.α.
Γύρισε επίσης και πολλά ντοκιμαντέρ, σημαντικότερα από τα οποία είναι:
«Ιφιγένεια εν Ταύροις» το 1991, «Αντιγόνη» το 1994, και «Ελληνιστί
Κύπρος».
Ο Νίκος
Κούνδουρος τιμήθηκε για το σκηνοθετικό του έργο σε πολλά φεστιβάλ
κινηματογράφου. Η ταινία του «Μικρές Αφροδίτες» πήρε το Βραβείο της
Διεθνούς Ένωσης Κριτικών Κινηματογράφου, η δε ταινία του «Ο Δράκος»
χαρακτηρίστηκε ως η καλύτερη ελληνική ταινία στη δεκαετία του 1950-1960.
Αντιμετώπιζε τα θέματά του πάντοτε από κοινωνική ματιά, δεν έκαμνε
τέχνη για την τέχνη και όπως έλεγε ο ίδιος με την χαρακτηριστική του
προφορά, «Δεν κάνω κινηματογράφο για την αφεντιά μου. Οι άλλοι με
νοιάζουν. Των άλλων τα ντέρτια, οι καημοί, οι δυστυχίες, οι έρωτες, οι
θάνατοι». Ακόμη, τα έργα του διακρίνονταν για τη ποιητική και εξαιρετική
εικαστική ατμόσφαιρα και δημιουργικότητα τους, που σε μεγάλο βαθμό
έδειχναν και την δική του καλλιτεχνική ευαισθησία και ιδιοσυγκρασία.
Πάλεψε
μέσα από τις γραμμές του ΕΑΜ και για τη δράση του αυτή εξορίστηκε στη
Μακρόνησο. Πάντοτε έβλεπε τα πράγματα μέσα από μια αριστερή και
προοδευτική ματιά σε όλη του τη ζωή.
–
Οργάνωση Κομμουνιστών Διεθνιστών Ελλάδας
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου