Γιατί κατεβαίνουμε
–
Η ΟΚΔΕ συμμετέχει αυτόνομα στις Ευρωεκλογές (Μάιος)
και Βουλευτικές εκλογές, ενώ υποστηρίζει τα ψηφοδέλτια της Εργατικής
Αντεπίθεσης στους δήμους του Γαλατσίου (Αθήνα) και των
Αμπελοκήπων–Μενεμένης (Θεσσαλονίκη):
–
Για να καταγγείλει και να αγωνιστεί ενάντια σε όλους αυτούς που οδήγησαν
την οικονομία στην χρεοκοπία, επέβαλλαν τα Μνημόνια, ευθύνονται για την ανεργία
και την εξαθλίωση του ελληνικού λαού, την καταστροφή των συστημάτων υγείας,
παιδείας, κοινωνικής ασφάλισης. Το πολιτικό τσίρκο, αυτό το άθλιο και
καταγέλαστο πολιτικό προσωπικό, που βουτηγμένο στην ανυποληψία, τη διαφθορά, τα
σκάνδαλα και την ανηθικότητα ξέρει μόνο να λοιδορεί, να εξαπατά, να εκβιάζει,
να τρομοκρατεί και να κατακλέβει τους εργαζόμενους και τα φτωχά λαϊκά στρώματα
– ενώ εξυπηρετεί τα συμφέροντα των καπιταλιστών, των πλουσίων, των
ιμπεριαλιστών.
– Για να καταγγείλει ιδιαίτερα τον
Τσίπρα και τον ΣΥΡΙΖΑ. Που είναι οι κύριοι υπεύθυνοι για τη διάλυση του
αντιμνημονιακού μπλοκ που είχε δημιουργηθεί στους αγώνες του 2010–12. Για το 3ο
Μνημόνιο Τέρας και τους αμέτρητους μνημονιακούς νόμους, την περαιτέρω
οικοδόμηση και ενίσχυση του μνημονιακού καθεστώτος, ενός Νέου Συστήματος
Εκμετάλλευσης ενάντια στους εργαζόμενους. Για την υποθήκευση του ελληνικού λαού
στους δανειστές ιμπεριαλιστές ως υποτελή μιας Αποικίας Χρέους. Τσίπρας/ΣΥΡΙΖΑ
κυβέρνησαν συνεργαζόμενοι και με όποιον άλλο ήταν «πρόθυμος» για κάθε είδους
ψήφο στη βουλή και αθλιότητα (ΝΔ, ΑΝΕΛ, ΚΙΝΑΛ, Ποτάμι, Λεβέντης), με διαρκή
μικρά και μεγάλα κοινοβουλευτικά πραξικοπήματα, καταργώντας κάθε έννοια εθνικής
και λαϊκής κυριαρχίας. Με το τεράστιο ψέμα της «εξόδου από τα Μνημόνια»,
παραδίδουν τον ελληνικό λαό στους εκβιαστές των αγορών, στους γύπες του
χρηματοπιστωτικού κεφαλάιου. Για να εξαπατούν τον ελληνικό λαό παρουσιάζονταν
ως «Αριστερά» και τώρα επικαλούνται ένα «προοδευτικό μέτωπο» με κάθε κουρέλι
της πολιτικής.
– Για να αναδείξει την πραγματική
κατάσταση, την τεράστια κρίση της οικονομίας και του ελληνικού
καπιταλισμού, που παρά την προπαγάνδα του ΣΥΡΙΖΑ και όλων των μνημονιακών
βαθαίνει. Να προειδοποιήσει για τη νέα, τεράστια επίθεση στους εργαζόμενους,
που έχει ήδη ξεκινήσει και θα οργιάσει μετά τις εκλογές, με συνθήματα όπως
«μείωση του κράτους» και «αποφυγή της χρεοκοπίας», «υπεράσπιση της πατρίδας»
και «απόκρουση των εθνικών κινδύνων». Οδηγώντας σε ακόμα μεγαλύτερη κατάρρευση
το βιοτικό επίπεδο και τα στάνταρντ ζωής του ελληνικού λαού:
– Με ένα νέο κύμα ιδιωτικοποίησης και διάλυσης των
δημόσιων υποδομών και κοινωνικών υπηρεσιών. Με την αρπαγή σπιτιών από τους
τραπεζίτες και τα funds. Με το Νέο Σύστημα Εκμετάλλευσης, που γίνεται
όλο και χειρότερο, παραδίδοντας τους εργαζόμενους γυμνούς στον δεσποτισμό του
κεφαλαίου, μετατρέποντάς τους σε σύγχρονους δούλους.
– Με τον τυχοδιωκτικό, επικίνδυνο, πολεμοκάπηλο Εθνικισμό
της ελληνικής αστικής τάξης. Που επιχειρεί να αποπροσανατολίσει τον ελληνικό
λαό, να μας βάλει πρώτους στην υπηρεσία των σχεδίων ΗΠΑ–ΝΑΤΟ–ΕΕ στην περιοχή,
στήνοντας επιθετικούς «άξονες» με τα πιο αντιδραστικά καθεστώτα.
– Με ένα ακόμα πιο ζοφερό Κράτος Έκτακτης Ανάγκης,
με πυλώνες τα ΜΑΤ, μια αυτονομημένη δικαστική εξουσία, τις κρατικές συμμορίες
και εφεδρεία τους φασίστες της Χρυσής Αυγής. Με σημαία το «Νόμος και Τάξη» και
τα «εγκλήματα της Αριστεράς» (στα οποία έστρωσε τον δρόμο ο Τσίπρας/ΣΥΡΙΖΑ). Με
διαρκείς επιθέσεις στην ιστορία, τις παραδόσεις, τις αξίες του εργατικού
κινήματος. Με την έξαρση του ρατσισμού και της ξενοφοβίας, όχι μόνο από τους
διάφορους ακροδεξιούς αλλά κυρίως από την κτηνώδη μεταχείριση των
προσφύγων/μεταναστών με τη συμφωνία ΕΕ–Τουρκίας. Με την προσπάθεια μιας
αντιδημοκρατικής και ακροδεξιάς μετατόπισης όλης της πολιτικής ζωής, στησίματος
νέων αντιδραστικών πολιτικών μορφωμάτων.
– Για να παλέψει ενάντια σε κάθε
τεχνητό, κάλπικο δίλημμα ποιος είναι το «μικρότερο κακό». Να αναδείξει ότι
ΣΥΡΙΖΑ, ΝΔ κ.ά. έχουν κοινό πρόγραμμα και πολιτική, τα Μνημόνια και την
επικίνδυνση πρόσδεση στους ιμπεριαλιστές. Ότι όποια κι αν είναι η επόμενη
κυβέρνηση, θα είναι χειρότερη, γιατί η κρίση χειροτερεύει.
– Για να αναδείξει την ανάγκη να
συγκρουστούμε με τον ζουρλομανδύα του Ευρώ, το τέρας της
καπιταλιστικής/ιμπεριαλιστικής ΕΕ, τα δόγματα της «δημοσιονομικής
πειθαρχίας» και των «μεταρρυθμίσεων». Η ΕΕ βρίσκεται σε αποσύνθεση, που γεννάει
μόνο αντεργατικές επιθέσεις, ασύλληπτες κοινωνικές ανισότητες, αντιδημοκρατική
αναδίπλωση, καταστολή και πολιτικά πραξικοπήματα, ρατσισμό, άνοδο της
ακροδεξιάς, εστίες συγκρούσεων, κίνδυνο νέων πολέμων. Μόνη διέξοδος είναι ο
συντονισμός και η κοινή πάλη των εργατικών και λαϊκών αγώνων σε όλη την Ευρώπη,
για την έξοδο της χώρας μας από Ευρώ/ΕΕ, για τη διάλυση της αντιδραστικής ΕΕ,
για μια Ευρώπη ενωμένη, δημοκρατικη, ριζοσπαστική, Σοσιαλιστική.
– Για να αναδείξει και να υπερασπίσει
τους Αγώνες των εργαζομένων, των φτωχών λαϊκών στρωμάτων και της
νεολαίας, τη μόνη διέξοδο. Ενάντια σε κάθε ηττοπάθεια και αυταπάτη. Ενάντια στη
συστηματική εκστρατεία όλων των μηχανισμών του συστήματος να αποσιωπήσουν και
να συκοφαντήσουν αυτούς τους αγώνες, για ρίξουν στο περιθώριο μιας ματαιότητας
τη μεγάλη πλειοψηγία της ελληνικής κοινωνίας.
– Για να συγκρουστεί με την αθλιότητα
–ειδικά προεκλογικά– μιας πολιτικής ζωής γεμάτης ψέματα, σκανδαλολογία, κούφια πόλωση. Για να βοηθήσουμε να έρθει στην
επιφάνεια η φωνή όσων δεν έχουν φωνή, ο φόβος και οι αγωνίες, τα
αισθήματα ταπείνωσης και αδιεξόδου αλλά και υπόκωφης οργής, αναζήτηση μιας
διεξόδου και ριζικής ανανέωσης εργαζομένων, φτωχών λαϊκών στρωμάτων και νέων.
– Για να δείξει ότι η ρίζα του κακού
είναι η κρίση του ίδιου του καπιταλισμού, η λογική και το σύστημα της
εκμετάλλευσης και καταπίεσης, ο ανταγωνισμός, το κέρδος, η ατομική ιδιοκτησία
στα μέσα παραγωγής. Που γεννάνε τρομακτικές απειλές για το μέλλον της
ανθρωπότητας από τους εξοπλισμούς, τα πυρηνικά, την οικολογική καταστροφή. Η
δύναμη του κεφαλαίου, οι τοκογλύφοι των αγορών, οι ιμπεριαλιστές, η ΕΕ, οι
μηχανισμοί καταστολής και ο πόλεμος (που σ’ αυτά όλο και πιο πολύ αναζητά τη
σωτηρία του το καπιταλιστικό σύστημα), δεν αντιμετωπίζονται ή δεν αμβλύνονται
μόνο με μια πολιτική αλλαγή –όπως είχε υποσχεθεί ο ΣΥΡΙΖΑ– ή με την χρεοκοπημένη
πολιτική των ρεφορμιστών του ΚΚΕ. Η μοναδική διέξοδος βρίσκεται στη ρήξη με το
σύστημα, στην επαναστατική ανατροπή, στην εγκαθίδρυση της εξουσίας των
εργαζόμενων μαζών, μιας Σοσιαλιστικής Δημοκρατίας.
– Για να αναδείξει την ανάγκη οι
εργαζόμενοι, οι νέοι, οι αγωνιστές του κινήματος να κάνουμε μια τομή στη
λογική και την πρακτική μας. Να προβάλλει μια συγκροτημένη επαναστατική
πολιτική, που να ανταποκρίνεται πραγματικά στην τεράστια κρισιμότητα της
περιόδου:
– Μια ενωτική πολιτική, όχι σε εκλογικίστικη βάση, αλλά με
σύνθημα Ενότητα στους Αγώνες,
Αγώνας για την Ενότητα, που είναι πρωταρχικός όρος για την
Ανασυγκρότηση–Ανασύνθεση του Εργατικού Κινήματος.
– Ένα ριζοσπαστικό,
ταξικό Πρόγραμμα Σωτηρίας. Ένα πραγματικό Μεταβατικό Πρόγραμμα, για τη
διαγραφή του χρέους, την έξοδο από Ευρώ/ΕΕ/ΝΑΤΟ, τις εθνικοποιήσεις με εργατικό
έλεγχο στην οικονομία. Για την ενότητα και αυτοοργάνωση των εργαζομένων, ώστε
να προετοιμαστεί πραγματικά μια νικηφόρα σύγκρουση με το καπιταλιστικό σύστημα
και το αστικό κράτος. Με αποκορύφωμα μια άλλη δομή εξουσίας, μια
επαναστατική Κυβέρνηση των Εργαζομένων, μέσα από την κινητοποίηση
και τους αγώνες των μαζών, που θα ανοίξει τον δρόμο στη μόνη εναλλακτική, το
Σοσιαλισμό.
Η ΟΚΔΕ
κατεβαίνει στις εκλογές μιλώντας την γλώσσα της αλήθειας, όπως έκανε πάντα.
Όποιος υπόσχεται συμβόλαια με τη νίκη, ή έστω μια ανώδυνη ανακούφιση, μέσα από
τον κοινοβουλευτικό δρόμο, από έναν εκλογικίστικο κρετινισμό, είναι πολιτικά
επικίνδυνος, θα φέρει μόνο νέες διαψεύσεις και ήττες. Οι σύγχρονες χούντες δεν
πέφτουν με κάλπες και εύπεπτα εκλογικά σχήματα, αλλά με ταξικούς αγώνες,
εξεγέρσεις, προλεταριακές επαναστάσεις. Οι μικροί και μεγάλοι αγώνες σήμερα σε
όλο τον κόσμο και στη χώρα μας (π.χ. Κίτρινα Γιλέκα) δείχνουν ότι οι
εργαζόμενοι αντιστέκονται και παλεύουν, ότι εκρήξεις μεγατόνων βρίσκονται
μπροστά μας. Που όμως απαιτούν σχέδιο και οργάνωση για να μην σπαταληθούν, όχι
κάποια μεσοβέζικη συγκόλληση για να ακουμπήσουμε κάποια ελπίδα ή ψήφο. Η ΟΚΔΕ
θέλει να αναδείξει την ανάγκη οικοδόμησης μιας νέας Επαναστατικής Δύναμης. Που δεν θα υποκύπτει ή θα προδίδει
τους εργαζόμενους στην πρώτη δυσκολία, δεν θα τρέχει με κάθε ευκαιρία πίσω από
«ξένες σημαίες». Που δεν θα την αλέσει η κρίση, όπως τόσα άλλα πλαδαρά
εκλογικίστικα σχήματα, αλλά θα είναι η αιχμή του εργατικού
κινήματος.
Η συμμετοχή της ΟΚΔΕ στις εκλογές είναι μια
συνέχεια της καθημερινής πάλης της, με τα κείμενα, τις αναλύσεις, την πρακτική,
τους αγώνες της. Το ψηφοδέλτιο της ΟΚΔΕ δεν έχει καμία σχέση με τους
επαγγελματίες και τα τζάκια της πολιτικής. Σ’ αυτό συμμετέχουν εργαζόμενοι,
άνεργοι και νέοι συνδικαλιστές και αγωνιστές, με σημαντική δράση στα κινήματα
και τους αγώνες – και ιδιαίτερα από το πιο σκληρά εκμεταλλευόμενο κομμάτι, που
βιώνει το Νέο Σύστημα Εκμετάλλευσης, που μένει στην αφάνεια από τα ΜΜΕ, την
«επίσημη» πολιτική, την συνδικαλιστική γραφειοκρατία, τους ρεφορμιστές. Είναι
μια χρήσιμη επιλογή για τους εργαζόμενους, τα φτωχά λαϊκά στρώματα και τη
νεολαία, για τους αγωνιστές του εργατικού κινήματος που αναζητούν διέξοδο στη
σημερινή κατάσταση. Ενίσχυση της ΟΚΔΕ σημαίνει ενίσχυση της επαναστατικής
πολιτικής, των δυνατοτήτων για μια συνολικά άλλη πορεία στο κίνημα και την
Αριστερά, για έναν Σοσιαλισμό που δεν θα έχει σχέση με τις σταλινικές
δικτατορίες.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου