ΟΚΔΕ / Πολυτεχνείο 2018: 45 χρόνια μετά – Με τη σημαία του Νοέμβρη – Για εργατική διέξοδο από Κρίση, Πόλεμο, Αντιδημοκρατική αναδίπλωση

ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟ 2018

45 ΧΡΟΝΙΑ ΜΕΤΑ: ΜΕ ΤΗ ΣΗΜΑΙΑ ΤΟΥ ΝΟΕΜΒΡΗ – ΜΕ ΤΑΞΙΚΟΥΣ ΑΓΩΝΕΣ

Να διώξουμε την Κυβέρνηση και όλους τους Μνημονιακούς

Για εργατική διέξοδο από Κρίση, Πόλεμο, Αντιδημοκρατική Αναδίπλωση

Σάββατο 17 Νοέμβρη όλοι/ες στις διαδηλώσεις

 

Αθήνα: 15;00, πλατεία Κλαυθμώνος

Θεσσαλονίκη: 17:00 Πολυτεχνείο

Γιάννενα: 18:00 Δόμπολη

–

8 χρόνια έχουν περάσει από το πρώτο Μνημόνιο. Οι εργαζόμενοι, οι άνεργοι, τα φτωχά λαϊκά στρώματα και η νεολαία τσακίζονται από απανωτά βάρβαρα μέτρα. Ο Τσίπρας και η παρέα του εξαπάτησαν τους εργαζόμενους υποσχόμενοι ότι θα σκίσουν τα μνημόνια και έγιναν οι καλύτεροι μνημονιακοί, το 62% του ΟΧΙ του ελληνικού λαού μέσα σε ένα βράδυ το έκαναν ΝΑΙ, φώναζαν κανένα σπίτι στα χέρια τραπεζίτη και έχουν ξεπουλήσει τα πάντα στις τράπεζες, φώναζαν «κάτω οι βάσεις του θανάτου» και έχουν γίνει πρωτοπαλίκαρα των αμερικάνων ιμπεριαλιστών. Τώρα υπόσχονται «έξοδο στις αγορές», ανάπτυξη, καλύτερες μέρες, όταν είναι γνωστό ότι η διαφθορά τους δεν έχει προηγούμενο.

Ο αντεργατικός–αντιλαϊκός κατάλογος είναι μακρύς: τεράστια ανεργία και τρομακτική υποαπασχόληση (μερική και ελαστική εργασία), «μαύρη» και απλήρωτη εργασία, μισθοί πείνας, εξαφάνιση συλλογικών συμβάσεων και εργατικών δικαιωμάτων, συνεχή εργατικά δυστυχήματα –δολοφονίες. πλειστηριασμοί ακόμα και της πρώτης κατοικίας, κατασχέσεις σε λογαριασμούς των εργαζομένων και των φτωχών λαϊκών στρωμάτων, εξοντωτικοί φόροι και εισφορές, απεργοκτόνα και αντισυνδικαλιστικά μέτρα, εξοντωτικές ποινές φυλάκισης σε εργαζόμενους και αγωνιστές. Παρά όμως τα Μνημόνια, το Κράτος Έκτατης Ανάγκης και την επιβολή του Νέου Συστήματος Εκμετάλλευσης, η κρίση του ελληνικού καπιταλισμού συνεχίζεται αμείωτη (κατάρρευση βιομηχανίας, απουσία επενδύσεων, συρρίκνωση παραγωγικού ιστού, έκρηξη χρεών κοκ), χωρίς ορατή διέξοδο, φέρνοντας νέα σοκ φτώχειας και εξαθλίωσης. Ειδικά όσο μεγαλώνει η παγκόσμια αστάθεια, πυκνώνουν τα σημάδια μιας νέας όξυνσης της διεθνούς οικονομικής κρίσης.

Η κυβέρνηση Τσίπρα είναι η πιο φιλοαμερικανική, φιλοϊμπεριαλιστική εδώ και δεκαετίες. Μαζί με τις ΗΠΑ, την Ε.Ε. και τον Ζάεφ, προχώρησαν στην επιβολή ενός πραξικοπήματος, μετά τη ξεκάθαρη απόρριψη του λαού της Μακεδονίας στην επαίσχυντη «συμφωνία των Πρεσπών» και τους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς στα Βαλκάνια, στη Μεσόγειο, στη Μ Ανατολή. Συμπράττουν και συνεργάζονται με τους Ισραηλινούς σφαγείς και τους χουντικούς της Αιγύπτου, μετατρέπουν την χώρα σε μια απέραντη βάση του ΝΑΤΟ, με έναν σάπιο εθνικισμό και με τρύπια σημαία την «σταθερότητα» στην περιοχή. Σκορπάει δις ευρώ σε νέους εξοπλισμούς (μόνο μέσα στην περίοδο των μνημονίων, της χρεοκοπίας, της κοινωνικής εξαθλίωσης, της φτώχειας και των περικοπών σε υγεία, παιδεία και κοινωνική ασφάλιση, έχουν δαπανηθεί πάνω από 40 δισ. ευρώ για οπλικά συστήματα που σχετίζονται με τις ανάγκες του ΝΑΤΟ). Την περίοδο αυτή που ο ελληνικός λαός λιμοκτονεί, που κατάσχονται τα σπίτια των φτωχών λαϊκών μαζών, που κόβονται οι συντάξεις, που η μαύρη εργασία διογκώνεται, που ο δεσποτισμός του εργοδότη κυριαρχεί στις εργασιακές σχέσεις, σχεδιάζουν να αγοράσουν νέα πολεμικά αεροσκάφη, φρεγάτες ελικόπτερα, δημιουργούν νέες βάσεις κ.α. για να εξυπηρετήσουν τα σχέδια των ιμπεριαλιστών. Αυτή η πολιτική μας φέρνει στο επίκεντρο μιας τεράστιας σύγκρουσης, φοβερά επικίνδυνης για τον ελληνικό λαό και όλους τους λαούς στην περιοχή. Επείγει ο κοινός αγώνα των λαών ενάντια στους στρατοκράτες και τους εξοπλισμούς, στους πολέμους των ιμπεριαλιστών, στις αντιδραστικές αστικές τάξεις.

 

Ενότητα & Αγώνας Παντού – Να ανασυγκροτήσουμε τις δυνάμεις μας

Το εργατικό κίνημα βρίσκεται εγκλωβισμένο στον κατακερματισμό, την πολυδιάσπαση και την παράλυση. Κύρια ευθύνη έχουν οι ξεπουλημένες ηγεσίες (ΠΑΣΚΕ–ΔΑΚΕ–παρατάξεις ΣΥΡΙΖΑ) των ΓΣΕΕ–ΑΔΕΔΥ. Η αστικοποιημένη συνδικαλιστική γραφειοκρατία συντάσσεται συνειδητά με τα Μνημόνια. Προκηρύσσουν απεργίες από αγγαρεία, βάζοντας θύτες και θύματα, εργαζόμενους και εργοδότες σε «κοινωνικές συμμαχίες», για να μπορούν να λειτουργούν ως το μακρύ χέρι των κυβερνήσεων και των δανειστών μέσα στο εργατικό και συνδικαλιστικό κίνημα. Και μάλιστα ούτε καν την ίδια μέρα, αφού η ΑΔΕΔΥ εξήγγειλε απεργία για τις 14/11 και η ΓΣΕΕ για τις 28/11. Το ΠΑΜΕ/ΚΚΕ προωθεί επίσης αυτή την κατάσταση, αφήνει εργατικά κέντρα σε διάλυση, χτυπάει με τραμπουκισμούς ότι δεν ελέγχει, για να εμφανίζεται ως «ταξικός πόλος» μέσα σε συντρίμμια. Και τα δύο αυτά κομμάτια της γραφειοκρατίας φέρνουν όλο και πιο πολύ τους μηχανισμούς του αστικού κράτους (δικαστήρια, αστυνομία) μέσα στα συνδικάτα, για να προασπίσει ο καθένας τις καρέκλες του. Η οργάνωση και η συμμετοχή των εργαζομένων στην ζωή των συνδικαλιστικών ενώσεων είναι η μόνη που μπορεί να εξασφαλίσει την εργατική δημοκρατία. Είναι η μόνη λύση που μπορεί να ξηλώσει τους γραφειοκράτες από τις θέσεις τους, να αποκρούσει τις σταλινικές επιθέσεις του ΠΑΜΕ, να περιφρουρήσει πραγματικά τα Σωματεία. Οι δυνάμεις της αντικαπιταλιστικής και ριζοσπαστικής αριστεράς πρέπει να παλέψουμε για την ενότητα του εργατικού κινήματος. Δεν πρέπει να βοηθάμε την διάσπαση που επιβάλει η συνδικαλιστική γραφειοκρατία, είτε η αστικοποιημένη των ΓΣΕΕ-ΑΔΕΔΥ είτε του ΠΑΜΕ.

Πρέπει να ενισχύσουμε, να δυναμώσουμε, να ενώσουμε τους σημερινούς αγώνες. Ενάντια σε κάθε τεχνητή διαίρεση. Να ξεριζώσουμε κάθε εκφυλιστικό φαινόμενο από τις γραμμές του κινήματος. Με επιτροπές και συνελεύσεις, προετοιμάζοντας έναν νέο κύκλο μαζικών και μαχητικών αγώνων. Με στόχο μια Γενική Πολιτική Απεργία, για την ανατροπή κυβέρνησης και Μνημονίων.

Με μια νέα επαναστατική δύναμη – Για μια Κυβέρνηση των Εργαζομένων

Μόνο η Επανάσταση και ο Σοσιαλισμός μπορούν να δώσουν διέξοδο στην κρίση και βαρβαρότητα του καπιταλιστικού συστήματος, στην απειλή της τεράστιας αντιδημοκρατικής αναδίπλωσης, του πολέμου και των πυρηνικών όπλων, της οικολογικής καταστροφής.

Σήμερα, σε όλο τον κόσμο, αναπτύσσονται σημαντικοί και μεγάλοι αγώνες: στις ΗΠΑ και τη Λ. Αμερική, στην Ευρώπη και ακόμα σε περιοχές όπου τεράστιες προλεταριακές και λαϊκές μάζες έρχονται στο προσκήνιο της ιστορίας με νέες δυνάμεις (Αφρική, Ασία). Όλοι οι μηχανισμοί του συστήματος (και ο ίδιος ο «παγκόσμιος χωροφύλακας», οι ΗΠΑ) βρίσκονται σε μεγάλη κρίση. Η αστάθεια και οι ανταγωνισμοί φουντώνουν, η ΕΕ βρίσκεται σε διαλυτική κρίση, δημιουργώντας τεράστιους κινδύνους (οικονομική κρίση, πόλεμος, αντιδημοκρατική αναδίπλωση, άνοδος ακροδεξιών) – αλλά και μεγάλες ευκαιρίες για το εργατικό κίνημα.

Για να τις αξιοποιήσουμε, πρέπει να ξεκόψουμε με όλες τις ρεφορμιστικές, αναποτελεσματικές ή και σκέτα απατεωνίστικες δυνάμεις και πολιτικές, που μόνο ήττες φέρνουν στο στρατόπεδό μας. Ποτέ ξανά δεν πρέπει να επιτρέψουμε αυταπάτες και «λύσεις» τύπου ΣΥΡΙΖΑ. Δεν χρειαζόμαστε εκλογικίστικες λύσεις και «μέτωπα» για να ακουμπήσουμε για μια ακόμα μια φορά τις ελπίδες και την ψήφο μας, για να «προετοιμάσουμε» μόνο νέες διαψεύσεις και ήττες που αποθρασύνουν κάθε αντιδραστική δύναμη. Αυτά είναι τα μαθήματα από την άνοδο δυνάμεων ακροδεξιών και αντιδραστικών σε όλο τον κόσμο. Χρειαζόμαστε μια ανασυγκρότηση–ανασύνθεση σε στέρεες βάσεις, μια δύναμη που θα παλεύει σταθερά στην πρώτη γραμμή χωρίς ταλαντεύσεις – μια δύναμη κομμουνιστική, που να πατάει στον Επαναστατικό Μαρξισμό.

Η ΟΚΔΕ καλεί τους εργαζόμενους, νέους, αγωνιστές σ’ αυτή την πορεία, που είναι δύσκολη αλλά η μόνη που αξίζει να στρατευθούμε. 45 χρόνια μετά, για να δικαιωθεί οριστικά η εξέγερση του Νοέμβρη του ’73. Για να επιβάλλουμε τις δικές μας λύσεις. Ένα ριζοσπαστικό, ταξικό Πρόγραμμα Σωτηρίας, με τη μόνη έμπρακτη εγγύηση, μια επαναστατική Κυβέρνηση των Εργαζομένων, βγαλμένη μέσα από τους αγώνες και την αυτοοργάνωσή μας. Για να ανοίξει ο δρόμος για μια ριζικά άλλη οικονομία και κοινωνία, δημοκρατική, ριζοσπαστική, Σοσιαλιστική, με επίκεντρο τον άνθρωπο και τις ανάγκες του.

–

• Κατάργηση των μνημονίων – Διαγραφή του χρέους – Έξω από ΕΕ/Ευρώ – Καθιέρωση εθνικού νομίσματος
• 751 ευρώ βασικό μισθό. Επιβολή της πληρωμής μισθών και δώρων – της πραγματικής επαναφοράς των Συλλογικών Διαπραγματεύσεων – των Κλαδικών ΣΣΕ, υποχρεωτικών για όλους.
• Κανένας εργαζόμενος χωρίς ασφάλιση! Πλήρης ασφάλιση για όλους. Κάτω οι αντιασφαλιστικοί νόμοι.
• Εθνικοποίηση τραπεζών και μεγάλων επιχειρήσεων κάτω από Εργατικό Έλεγχο/
• Υπεράσπιση και διεύρυνση των συνδικαλιστικών/δημοκρατικών δικαιωμάτων/ελευθεριών.
• Κοινοί αγώνες, για μια Ευρώπη των Εργαζομένων, δημοκρατική, ριζοσπαστική, Σοσιαλιστική.
• Έξω οι βάσεις και το ΝΑΤΟ. Όχι στους εξοπλισμούς. Σύνορα ανοιχτά, με οργανωμένη/ασφαλή διέλευση για τους πρόσφυγες. Ενάντια σε πόλεμο και ιμπεριαλισμό, κοινοί διεθνιστικοί αγώνες των λαών. Όχι στο δηλητήριο του εθνικισμού.
• Για μια Κυβέρνηση των Εργαζομένων που θα επιβάλει όλα τα παραπάνω στην πράξη.

–

OΡΓΑΝΩΣΗ ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΩΝ ΔΙΕΘΝΙΣΤΩΝ ΕΛΛΑΔΑΣ