Για τη συμμετοχή μας στην Πανελλαδική Συνάντηση Συνεργατικών Εγχειρημάτων Κ.ΑΛ.Ο. – Καρδίτσα, 18 & 19 Μάρτη 2017
Ως Συνέλευση Εργαζομένων της Σ.Ε. ΒΙΟ.ΜΕ. αποφασίσαμε να συμμετάσχουμε στη Συνάντηση καθώς και είχαμε λάβει μέρος στη διαδικασία συνδιαμόρφωσης του καλέσματος και πιστεύουμε σε μια πανελλαδική δικτύωση όλως των συνεργατικών εγχειρημάτων. Αυτό όμως όχι «άνευ ορίων και άνευ όρων». Έτσι λοιπόν καταθέσαμε τις προτάσεις μας, οι οποίες ήταν οι εξής:
1) Όχι μόνο κοινωνική και αλληλέγγυα, αλλά και συνεργατική οικονομία. Και τι εννοούμε; Όσον αφορά τα παραγωγικά εγχειρήματα, πάγια θέση μας είναι η λειτουργία τους με βάση τη σχέση «κανένας εργαζόμενος μη μέτοχος – κανένας μέτοχος μη εργαζόμενος», ώστε να διασφαλίζεται ο εργατικός έλεγχος στην παραγωγή, η ισοτιμία στη λήψη αποφάσεων και στο μοίρασμα του όποιου οφέλους προκύπτει. Όσον αφορά δε τους καταναλωτικούς συνεταιρισμούς που διαθέτουν κατάστημα πώλησης των προϊόντων, να εφαρμόζεται ο εργατικός έλεγχος στη λειτουργία του, με τους εργαζόμενους σε αυτό υπεύθυνους να ορίζουν τις εργασιακές συνθήκες.
1) Όχι μόνο κοινωνική και αλληλέγγυα, αλλά και συνεργατική οικονομία. Και τι εννοούμε; Όσον αφορά τα παραγωγικά εγχειρήματα, πάγια θέση μας είναι η λειτουργία τους με βάση τη σχέση «κανένας εργαζόμενος μη μέτοχος – κανένας μέτοχος μη εργαζόμενος», ώστε να διασφαλίζεται ο εργατικός έλεγχος στην παραγωγή, η ισοτιμία στη λήψη αποφάσεων και στο μοίρασμα του όποιου οφέλους προκύπτει. Όσον αφορά δε τους καταναλωτικούς συνεταιρισμούς που διαθέτουν κατάστημα πώλησης των προϊόντων, να εφαρμόζεται ο εργατικός έλεγχος στη λειτουργία του, με τους εργαζόμενους σε αυτό υπεύθυνους να ορίζουν τις εργασιακές συνθήκες.
Τα υπόλοιπα μέλη του συνεταιρισμού υπεύθυνα για την εφαρμογή του πάντα απαραίτητου κοινωνικού ελέγχου. Επιπλέον, τοποθετηθήκαμε στο ότι δεν θα έπρεπε να στηρίζουμε με λευκή επιταγή αγροτικούς συνεταιρισμούς, αλλά να κρίνουμε με βάση τον τρόπο λειτουργίας τους. Είναι άραγε πρακτική Κ.ΑΛ.Ο. να προμηθευόμαστε αγροτικά προϊόντα από συνεταιρισμούς που τα μέλη του εκμεταλλεύονται την κακοπληρωμένη και «μαύρη» εργασία μεταναστών για να βγει η παραγωγή; Για μας φυσικά και όχι…
2) Δημιουργία Ταμείου Αλληλοβοήθειας μεταξύ των συνεργατικών εγχειρημάτων για την αντιμετώπιση των όποιων οικονομικών δυσχερειών. Απαραίτητη προϋπόθεση για τη δημιουργία και διαχείριση ενός τέτοιου ταμείου δεν είναι άλλη από τη συμφωνία μεταξύ εγχειρημάτων σε πολιτικά minimum (με βάση τον ορισμό της συνεργατικής οικονομίας).
3) Δημιουργία Κοινού Δικτύου Αποθήκευσης και Διανομής των προϊόντων των συνεργατικών εγχειρημάτων. Για το σκοπό αυτό να αξιοποιηθούν οι κατά τόπους κόμβοι ανακτημένων εργοστασίων, συνεργατικών εγχειρημάτων, δομών εργασίας, κοινωνικών και πολιτικών στεκιών κλπ. Αυτονόητη για εμάς και για αυτό το βήμα η minimum πολιτική συμφωνία.
Ακόμη, τοποθετηθήκαμε και πάνω στο ζήτημα του επερχόμενου νόμου για τις Αγορές Χωρίς Μεσάζοντες, προτείνοντας να τοποθετηθούμε συλλογικά ως συνεργατικά εγχειρήματα Κ.ΑΛ.Ο. πάνω στα σημεία του νόμου που θα θέλαμε να αλλάξουν. Δυστυχώς το θέμα αυτό δεν φάνηκε να απασχολεί κανένα άλλο εγχείρημα που παρευρέθηκε στη Συνάντηση.
Παρά την προσπάθειά μας να ξεκαθαριστούν κάποιες βασικές αρχές που θα έπρεπε να διέπουν τα συνεργατικά εγχειρήματα Κ.ΑΛ.Ο. ώστε να προχωρήσουμε στην έμπρακτη μεταξύ μας αλληλοϋποστήριξη, σε γενικές γραμμές δεν υπήρξε διάθεση για κάτι τέτοιο. Αντ’ αυτού, η συζήτηση περιστράφηκε γύρω από τη νομική μορφή που θα έπρεπε να έχει η όποια δικτύωση και μάλιστα μόνο με βάση τις επιλογές που μας δίνει ο περιβόητος νόμος για την Κ.ΑΛ.Ο. Επίσης, τα περισσότερα εγχειρήματα της Συνάντησης απασχόλησε αν χωράνε ή δεν χωράνε στην Κ.ΑΛ.Ο. με βάση τον ίδιο νόμο ή αν μπορέσουμε αν οριστούμε με βάση τα κριτήρια που θέτει το I.L.O. Καμιά τάση λοιπόν για αυτοθέσμιση σε σχέση με τις ανάγκες μας και τους στόχους μας, αλλά ετεροκαθορισμός με βάση τις ισχύουσες νομοθεσίες και τίποτα παραπέρα. Πως θα μπορέσουμε δηλαδή να βρούμε κι εμείς ως «εναλλακτική οικονομία» τη θέση μας στην κυρίαρχη αγορά (ή στο περιθώριο αυτής) και όχι ειλικρινή συζήτηση για το πώς θα χτίσουμε μια άλλη οικονομία και κοινωνία ανταγωνιστική στο υπάρχον, έξω και πέρα από το κράτος και την κερδοσκοπική αγορά. Να αν αναφέρουμε, φυσικά, ότι υπήρξαν και εξαιρέσεις από εγχειρήματα που φάνηκαν να μοιράζονται με μας ένα τέτοιο όραμα, έστω και από διαφορετικές αφετηρίες, έστω και με διαφορετικές προσεγγίσεις.
Συνεχίζουμε, λοιπόν, με τις ίδιες αρχές αυτές που τέθηκαν και στη 2η Ευρωμεσογειακή Συνάντηση της Οικονομίας των Εργαζομένων, πιστεύοντας πως μόνο έτσι μπορούμε να σταθούμε πραγματικά δυνατοί τόσο σε επίπεδο χώρας, όσο και διεθνώς. Αυτές θα είναι λοιπόν και οι θέσεις που θα υπερασπιστούμε και στο Πανευρωπαϊκό Συνέδριο της Κ.ΑΛ.Ο. στην Αθήνα 9, 10 & 11 Ιουνίου, όπου αποφασίστηκε να συνεχιστεί και η Πανελλαδική μας Συνάντηση.
31/03/2017
Η συνέλευση των εργαζομένων στην ΣΕ ΒΙΟΜΕ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου