Τα Χρηματιστήρια χαιρέτισαν με ενθουσιασμό την πρωτιά του Μακρόν στον πρώτο γύρο των προεδρικών εκλογών της Γαλλίας. Το Ευρώ ενισχύθηκε απέναντι στα άλλα νομίσματα, προεξοφλώντας μια νίκη του Μακρόν και στο δεύτερο γύρο και τη σταθεροποίηση της κατάστασης στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Ακόμη και το Χρηματιστήριο της Αθήνας σημείωσε άνοδο. Αλλά όλα αυτά περισσότερο μαρτυρούν τη στροφή των καπιταλιστών προς τον τζόγο αντί για τις επενδύσεις, παρά μια σιγουριά για το μέλλον. Η κρίση, πολιτική και οικονομική, δεν έχει τέλος.
Παραμονές Πρωτομαγιάς, η διεθνής εικόνα του καπιταλισμού από κάθε γωνιά εκπέμπει βαρβαρότητα. Ενώ τα χρηματιστήρια πανηγύριζαν, στη Λέσβο είχαμε άλλη μια τραγωδία με πρόσφυγες πνιγμένους στα νερά του Αιγαίου.
Παραμονές Πρωτομαγιάς, η διεθνής εικόνα του καπιταλισμού από κάθε γωνιά εκπέμπει βαρβαρότητα. Ενώ τα χρηματιστήρια πανηγύριζαν, στη Λέσβο είχαμε άλλη μια τραγωδία με πρόσφυγες πνιγμένους στα νερά του Αιγαίου.
Στην ίδια τη Γαλλία, οι πολιτικές της λιτότητας και του ρατσισμού ανέβασαν τους φασίστες του Εθνικού Μετώπου στη δεύτερη θέση. Τα κλιμάκια της Τρόικας ΕΕ-ΔΝΤ επιστρέφουν στην Αθήνα απαιτώντας νέο γύρο αιματηρών περικοπών, έστω κι αν η κυβέρνηση πανηγυρίζει ότι έβγαλε θηριώδες πλεόνασμα τσακίζοντας τις κοινωνικές δαπάνες και φορολογώντας μισθούς και συντάξεις. Και σαν να μην έφταναν όλα αυτά, η απειλή της κλιμάκωσης των πολεμικών επεμβάσεων στη Μέση Ανατολή γίνεται πιο άγρια κάθε μέρα.
Φασιστική απειλή
Το σύστημά τους σπέρνει φτώχεια και θανατικό με χίλιους δυο τρόπους. Και δίνει πρόσφορο έδαφος για τη φασιστική απειλή μέσα στην κρίση του. Στη χώρα όπου θυμόμαστε τα 50 χρόνια από το πραξικόπημα της Χούντας δεν υπάρχει κανένα περιθώριο για να υποτιμούμε αυτή την απειλή. Είναι τραγικό να περιγράφουν τα ΜΜΕ την Λεπέν απλά σαν μια “εκπρόσωπο του Λαϊκισμού”, την ώρα που στη δίκη της Χρυσής Αυγής ξεδιπλώνεται χειροπιαστά τι σημαίνει μια επανεμφάνιση των νεοναζιστικών ταγμάτων εφόδου.
Όλα αυτά κάνουν τον αντικαπιταλιστικό αγώνα πιο επίκαιρο και πιο επείγοντα. Δίπλα στα απαραίτητα αντιφασιστικά αντανακλαστικά, ενάντια στη Χρυσή Αυγή εδώ, ενάντια στη Λεπέν στη Γαλλία, ενάντια στο AfD στη Γερμανία, χρειαζόμαστε την ενίσχυση της αντικαπιταλιστικής αριστεράς. Όσο περισσότερο προσαρμόζεται η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ στις απαιτήσεις της ΕΕ και του ΔΝΤ, όσο πιο πολύ ποντάρει ο Τσίπρας στη νεοφιλελεύθερη ατζέντα ότι οι περικοπές και οι ιδιωτικοποιήσεις σήμερα φέρνουν ανάπτυξη αύριο, τόσο πιο απαραίτητο γίνεται να αναδείξουμε τη γνήσια εργατική εναλλακτική λύση, την αντικαπιταλιστική ανατροπή.
Φέτος, βαδίζοντας στους δρόμους της Πρωτομαγιάς, η έμπνευσή μας έρχεται από τα 100χρονα της μεγάλης εργατικής επανάστασης στη Ρωσία το 1917. Για να βάλουμε τέλος στις βαρβαρότητες γύρω μας, διεκδικούμε να βάλουμε την εργατική τάξη στο τιμόνι. Αξίζει να συσπειρωθούμε όλοι στην αριστερά που παλεύει γι' αυτό.
Φασιστική απειλή
Το σύστημά τους σπέρνει φτώχεια και θανατικό με χίλιους δυο τρόπους. Και δίνει πρόσφορο έδαφος για τη φασιστική απειλή μέσα στην κρίση του. Στη χώρα όπου θυμόμαστε τα 50 χρόνια από το πραξικόπημα της Χούντας δεν υπάρχει κανένα περιθώριο για να υποτιμούμε αυτή την απειλή. Είναι τραγικό να περιγράφουν τα ΜΜΕ την Λεπέν απλά σαν μια “εκπρόσωπο του Λαϊκισμού”, την ώρα που στη δίκη της Χρυσής Αυγής ξεδιπλώνεται χειροπιαστά τι σημαίνει μια επανεμφάνιση των νεοναζιστικών ταγμάτων εφόδου.
Όλα αυτά κάνουν τον αντικαπιταλιστικό αγώνα πιο επίκαιρο και πιο επείγοντα. Δίπλα στα απαραίτητα αντιφασιστικά αντανακλαστικά, ενάντια στη Χρυσή Αυγή εδώ, ενάντια στη Λεπέν στη Γαλλία, ενάντια στο AfD στη Γερμανία, χρειαζόμαστε την ενίσχυση της αντικαπιταλιστικής αριστεράς. Όσο περισσότερο προσαρμόζεται η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ στις απαιτήσεις της ΕΕ και του ΔΝΤ, όσο πιο πολύ ποντάρει ο Τσίπρας στη νεοφιλελεύθερη ατζέντα ότι οι περικοπές και οι ιδιωτικοποιήσεις σήμερα φέρνουν ανάπτυξη αύριο, τόσο πιο απαραίτητο γίνεται να αναδείξουμε τη γνήσια εργατική εναλλακτική λύση, την αντικαπιταλιστική ανατροπή.
Φέτος, βαδίζοντας στους δρόμους της Πρωτομαγιάς, η έμπνευσή μας έρχεται από τα 100χρονα της μεγάλης εργατικής επανάστασης στη Ρωσία το 1917. Για να βάλουμε τέλος στις βαρβαρότητες γύρω μας, διεκδικούμε να βάλουμε την εργατική τάξη στο τιμόνι. Αξίζει να συσπειρωθούμε όλοι στην αριστερά που παλεύει γι' αυτό.
Πηγή : ergatiki
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου