Η επαναφορά της υπόθεσης Θεοφίλου από τον αντιεισαγγελέα του Αρείου Πάγου, που αιτήθηκε αναίρεση κατά της απόφασης του Εφετείου με την οποία είχε κηρυχθεί αθώος από όλες τις κατηγορίες που
τον βάρυναν, δεν είναι κάποια ιδιοτροπία του δικαστικού μηχανισμού,
αλλά η ίδια του η ουσία. Είναι ο επιθετικός ρεβανσισμός ενός συστήματος
επιβολής της εκμετάλλευσης και του άδικου ενάντια στους νέους, τους
εργαζόμενους, τους αγωνιστές.
Η
αστική δικαιοσύνη είναι εδώ και δεν είναι τυφλή απέναντι σε όλους, παρά
μόνο για τους λίγους, τους έχοντες και κατέχοντες. Κλείνει τα μάτια της
(ή χρησιμοποιείται καταλλήλως) μπροστά σε σκάνδαλα διαφθοράς
δισεκατομμυρίων ευρώ όπως της Novartis ή της Siemens, μπροστά σε νέα σκάνδαλα ΜΚΟ τύπου UNICEF
που αποσιωπούνται, μπροστά σε δολοφονικές επιθέσεις φασιστών που
πέφτουν στα μαλακά, μπροστά στον μισάνθρωπο σκοταδιστικό λόγο του
παπαδαριού που νομιμοποιείται, μπροστά σε περιστατικά βίαιου κρατικού
αυταρχισμού και καταστολής ενάντια στα κινήματα (πλειστηριασμοί, άγαλμα
Τρούμαν) και σε περιστατικά εργοδοτικής αυθαιρεσίας και δεσποτισμού που
γίνονται καθημερινότητα.
Από την άλλη, το κράτος και η αστική δικαιοσύνη εξαπολύουν ένα νέο πογκρόμ εκδικητικών διώξεων και αυταρχισμού που στοχεύει πεποιθήσεις και κοινωνικές σχέσεις, αξιοποιώντας όλο το αντιδραστικό οπλοστάσιο που διαθέτει (τρομονόμο, τεστ DNA,
ευρωπαϊκό δίκαιο, σωφρονιστικό κώδικα κ.α.). Από τον Σακκά, τον
Τσιρώνη, τον Ρωμανό, τον Δημάκη, την Ηριάννα και τον Περικλή, τους
Τούρκους και Κούρδους αγωνιστές, τους συνδικαλιστές και τους
εργαζόμενους που δεν συμμορφώνονται προς ταW
υποδείξεις, τον Τάσο Θεοφίλου, το ποινικό δίκαιο από δίκαιο της πράξης
μετατρέπεται σε δίκαιο των προθέσεων. Αυτή είναι η «ταξική μεροληψία»
του συστήματος και της Κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ που το υπηρετεί κατά
γράμμα.
Στην περίπτωση του Τάσου Θεοφίλου, που έχασε πέντε χρόνια στην φυλακή χωρίς κανένα αποδεικτικό στοιχείο,
το δεδικασμένο που άφησε το Εφετείο την περασμένη άνοιξη ήταν η
κατάρρευση μεγάλου μέρους του τρομονόμου, τόσο για τα άρθρα του 187Α όσο και για την χρήση του DNA, αλλά και μία μεγάλη νίκη του μαζικού κινήματος αλληλεγγύης. Η εκδικητική αίτηση αναίρεσης
αυτής της απόφασης αυτό ακριβώς θέλει να αναιρέσει, παραδειγματικά προς
το κίνημα και τους αγώνες του. Στο στόχαστρο είναι και ο ίδιος ο
Θεοφίλου, με κύρια επιδίωξη την ψυχολογική του εξόντωση, αλλά και όλο το
κίνημα ενάντια στον αυταρχισμό και τον σύγχρονο κοινοβουλευτικό
ολοκληρωτισμό. Είμαστε όλοι και όλες εμείς.
Η αίτηση αναίρεσης που θα εξεταστεί στις 11 Μαΐου στην Ολομέλεια του Αρείου Πάγου είναι μία πολιτική μάχη που πρέπει να δώσει το κίνημα για την πλήρη και τελική αθώωση του Τάσου Θεοφίλου,
την υπεράσπιση των σύγχρονων λαϊκών-εργατικών ελευθεριών και την
συνολική αντιπαράθεση με την περαιτέρω αυταρχική θωράκιση του κράτους
του ολοκληρωτικού καπιταλισμού.
Ως ΝΑΡ για την Κομμουνιστική Απελευθέρωση στεκόμαστε αλληλέγγυοι/ες δίπλα στον Τάσο Θεοφίλου.
Καλούμε στην πανελλαδική μέρα δράσης στις 5 Μαΐου, και στην Αθήνα (στο Θησείο στις 1 μ.μ.) και συμμετέχουμε στη συγκέντρωση στο Εφετείο την Παρασκευή 11 Μαΐου, στις 9 π.μ. για την πλήρη και αμετάκλητη αθώωση του Τάσου Θεοφίλoυ.
ΝΑΡ για την Κομμουνιστική Απελευθέρωση, Αθήνα 3/5/2018
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου