Οι εξελίξεις των τελευταίων ημερών ξεκαθαρίζουν το πολιτικό τοπίο για κάθε εργάτη και εργάτρια. Δεν χρειάζεται να περιμένουμε τον Αύγουστο για να δούμε πόσο βρόμικη -κυριολεκτικά και μεταφορικά- είναι η “έξοδος” που διαπραγματεύεται ο Τσίπρας και οι υπουργοί του από τη μια μεριά και περιμένουν πώς και πώς τα λαμόγια της Δεξιάς από την άλλη.
Τη βρομιά την έδειξαν κυριολεκτικά οι “επενδυτές” στην Ξάνθη, στο Βόλο, στο Κερατσίνι όπου τα εργοστάσιά τους πνίξανε τις εργατογειτονιές με τους καταστροφικούς ρύπους από τα τοξικά αέρια απόβλητά τους. Έδειξαν πόσο πρόθυμοι είναι να θυσιάσουν την υγεία των εργατών και των οικογενειών τους στο βωμό του κέρδους, αλλά και πόσο αδίστακτοι είναι να βαφτίζουν αυτή τη βρομιά σαν “καθαρή έξοδο” από τα μνημόνια.
Τις ίδιες μέρες ήρθε στην επιφάνεια όχι μόνο η οικολογική αλλά και η κοινωνική βρομιά τους μέσα από την παραίτηση του διευθύνοντα σύμβουλου της Εθνικής Τράπεζας Φραγκιαδάκη. Είναι μια παραίτηση-ομολογία της αποτυχημένης λεηλασίας που κάνουν οι τραπεζίτες σε βάρος μας. Χύμηξαν να αρπάξουν τις συντάξεις από το ΛΕΠΕΤΕ και να ξεπουλήσουν δημόσιο πλούτο και το μόνο που πέτυχαν είναι να αποδείξουν ότι η μαύρη τρύπα της χρεοκοπίας τους δεν έχει πάτο.
Τη βρομιά την έδειξαν κυριολεκτικά οι “επενδυτές” στην Ξάνθη, στο Βόλο, στο Κερατσίνι όπου τα εργοστάσιά τους πνίξανε τις εργατογειτονιές με τους καταστροφικούς ρύπους από τα τοξικά αέρια απόβλητά τους. Έδειξαν πόσο πρόθυμοι είναι να θυσιάσουν την υγεία των εργατών και των οικογενειών τους στο βωμό του κέρδους, αλλά και πόσο αδίστακτοι είναι να βαφτίζουν αυτή τη βρομιά σαν “καθαρή έξοδο” από τα μνημόνια.
Τις ίδιες μέρες ήρθε στην επιφάνεια όχι μόνο η οικολογική αλλά και η κοινωνική βρομιά τους μέσα από την παραίτηση του διευθύνοντα σύμβουλου της Εθνικής Τράπεζας Φραγκιαδάκη. Είναι μια παραίτηση-ομολογία της αποτυχημένης λεηλασίας που κάνουν οι τραπεζίτες σε βάρος μας. Χύμηξαν να αρπάξουν τις συντάξεις από το ΛΕΠΕΤΕ και να ξεπουλήσουν δημόσιο πλούτο και το μόνο που πέτυχαν είναι να αποδείξουν ότι η μαύρη τρύπα της χρεοκοπίας τους δεν έχει πάτο.
Βρόμικα συμφέροντα
Ταυτόχρονα, η Νέα Δημοκρατία του Μητσοτάκη επιβεβαίωσε άλλη μια φορά πόσο δεμένη είναι με αυτά τα βρόμικα συμφέροντα. Εκεί που μίλαγε για εκλογές από την πρώτη μέρα που έγινε κυβέρνηση ο ΣΥΡΙΖΑ, τώρα ξεκαθαρίζει ότι προτιμάει να ολοκληρώσει ο Τσίπρας την “έξοδο” για λογαριασμό των “επενδυτών” και μετά θα διεκδικήσει τη συνέχεια.
Ευτυχώς, απέναντι σε όλο αυτό το τοπίο υπάρχει αντίσταση. Ο κόσμος δεν κάθεται με σταυρωμένα χέρια περιμένοντας την “έξοδο” Τσίπρα-Τσακαλώτου και τις εκλογές. Απέναντι στην οικολογική απειλή, βγήκε στους δρόμους και στο Κερατσίνι και στο Βόλο. Οι συνταξιούχοι της Εθνικής Τράπεζας με τις κινητοποιήσεις τους ήταν πρωταγωνιστές απέναντι στο φιάσκο Φραγκιαδάκη. Οι συμβασιούχοι σε όλο το Δημόσιο πιάνουν το νήμα των απεργιών σε Νοσοκομεία, Σχολεία, Δήμους και γενικεύουν το αίτημα για μόνιμη δουλειά για όλους με στάση εργασίας αυτή την Παρασκευή. Η Πρωτομαγιά έδειξε ότι η διάθεση για μαχητική αντίσταση υπάρχει παντού.
Απαραίτητο συμπλήρωμα αυτής της διάθεσης είναι το δυνάμωμα της αντικαπιταλιστικής Αριστεράς. Της Αριστεράς που επιμένει ότι λύση είναι να σταματήσουμε να πληρώνουμε το χρέος αντί να κόβει τις συντάξεις η κάθε κυβέρνηση πιο βαθιά από την προηγούμενη. Λύση είναι η κρατικοποίηση κάτω από εργατικό έλεγχο της ΑΓΕΤ και των ΕΛΠΕ αντί για ιδιωτικοποίηση μονάδων της ΔΕΗ. Για να μπουν αυτοί οι κρίσιμοι τομείς και οι αποφάσεις τους κάτω από πραγματικό δημόσιο έλεγχο αντί να θυσιάζουν τις λαϊκές ανάγκες κυνηγώντας το κέρδος. Λύση είναι να δοθούν λεφτά για προσλήψεις σε Υγεία και Παιδεία αντί να δίνονται χάρισμα στο “πρωτογενές πλεόνασμα” που επιβάλλουν ΕΕ και ΔΝΤ.
Η δεξιά δημαγωγία που θέλει να καπηλευτεί την υποταγή του ΣΥΡΙΖΑ στις επιλογές των καπιταλιστών, προσπαθεί να κρύψει πόσο ίδιες και χειρότερες είναι οι δικές της επιλογές φορώντας τη γαλανόλευκη και πλειοδοτώντας σε πατριδοκαπηλία. Ο αντικαπιταλισμός είναι η καθαρή απάντηση γιατί χτυπάει το ίδιο το σύστημα της βρομιάς. Διακόσια χρόνια μετά τον Μαρξ και πενήντα χρόνια μετά τον Μάη του ‘68 το τετραήμερο ΜΑΡΞΙΣΜΟΣ 2018 έρχεται να θυμίσει ότι η θέση όλων μας είναι στις γραμμές της αντικαπιταλιστικής Αριστεράς.
Πηγή : ergatiki
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου