ΕΕΚ Όχι στην ψευτοαπεργία της αντεργατικής-αντιλαϊκής «συμμαχίας» των υπηρετών του κεφαλαίου. Tαξικός πόλεμος κατά του κεφαλαίου.

Aγώνας για τα ανεξάρτητα συμφέροντα της εργατικής τάξης, για την ανατροπή του μνημονιακού εφιάλτη και την απειλή του πολέμου

Καταδικάστε την φιέστα των ηγεσιών ΓΣΕΕ - ΑΔΕΔΥ και την «κοινωνική τους συμμαχία»

Όχι στην ψευτοαπεργία της αντεργατικής-αντιλαϊκής «συμμαχίας» των υπηρετών του κεφαλαίου. Tαξικός πόλεμος κατά του κεφαλαίου. Eιρήνη στους λαούς - πόλεμος στους εχθρούς των λαών.

 

Η "απεργία" της 30 Μάη δεν εντάσσεται στις καθιερωμένες απεργιακές τουφεκιές των ΓΣΕΕ-ΑΔΕΔΥ, σαν αυτές που οργάνωναν τα τελευταία 10 χρόνια της κρίσης. Οι πολιτικές επιδιώξεις της “απεργίας” κρύβονται στο μνημόνιο συναντίληψης των ΓΣΕΕ-ΑΔΕΔΥ, με επαγγελματικούς φορείς του κεφαλαίου και των μικροαστικών στρωμάτων, στο πρόγραμμα της λεγόμενης "ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΣΥΜΜΑΧΙΑΣ". Καλούν τους εργάτες να αγωνιστούν για την «σωτηρία» του Ελληνικού καπιταλισμού, ουσιαστικά να συνεχίζουν να πληρώνουν την χρεοκοπία του.

Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι τα μικροαστικά στρώματα συνθλίβονται από την κρίση και τα πιο φτωχά από αυτά βρέθηκαν σε αγώνες και σε ορισμένες περιπτώσεις στο πλευρό της εργατικής τάξης. Αλλά το να παλέψουν οι εργάτες με σημαία τις αυταπάτες που καλλιεργούν οι καρεκλοκένταυροι της ΓΣΕΕ-ΑΔΕΔΥ (ΠΑΣΚΕ –ΔΑΚΕ –ΣΥΡΙΖΑ -ΑΝΕΛ), στο πρόγραμμα της ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΣΥΜΜΑΧΙΑΣ που προτείνουν, είναι ένα καινούργιο βήμα στην ταξική συνεργασία με τα αφεντικά που υπηρετούν πιστά, μια νέα προδοσία.

Στην πραγματικότητα η λεγόμενη ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΣΥΜΜΑΧΙΑ είναι μια παγίδα, ένα σχέδιο υποταγής της εργατικής τάξης αλλά και των μικροαστικών στρωμάτων στα συμφέροντα του μεγάλου κεφαλαίου, στην ταξική συνεργασία και δημιουργία συναίνεσης στην “εθνική ενότητα”. Δηλαδή ζητούν: ειρήνη με τα αφεντικά και την ΕΕ και αποδοχή του πολέμου υπέρ του ΝΑΤΟ, των εταιρειών πετρελαίου και του ντόπιου κεφαλαίου στην φλεγόμενη περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου.

Ζητούν να αποδεχτούμε σαν εργατική τάξη τις πολιτικές κοινωνικού κανιβαλισμού που κατάστρεψαν την Ελλάδα, οδήγησαν σήμερα σε νέα χρεοκοπία στην Αργεντινή, και την Τουρκία σε οικονομική κατρακύλα. Ζητούν να μας δέσουν στο άρμα της εγκληματικής συμμαχίας της κυβέρνησης Τσίπρα με τον Νετανιάχου, τον σφαγέα της Γάζας, να μας ρίξουν στο χάος της Μέσης Ανατολής μετά τις προβοκάτσιες Τραμπ κατά του Ιράν και των Παλαιστινίων. Αυτή η εικόνα από μόνη της πρέπει να πείσει και τον πιο δύσπιστο για το τί σημαίνει η «σωτηρία» που προωθεί η αντικοινωνική "Κοινωνική Συμμαχία"

Η νέα βουτιά στην ταξική προδοσία, γίνεται 3 μήνες μετά την άρνηση των συγκεκριμένων ηγεσιών να παλέψουν ενάντια στη σφαγή των συνδικαλιστικών δικαιωμάτων (δικαίωμα στην απεργία κ.λπ.), των πρωτοβάθμιων σωματείων και την ώρα που τα τύμπανα του πολέμου καλούν σε εθνική ενότητα. Την ώρα που η κατοχύρωση της «μεσιτείας» των Ελλήνων και Τούρκων κεφαλαιοκρατών, στα κοιτάσματα φυσικού αερίου στο Αιγαίο και τη νοτιο-ανατολική Μεσόγειο, απειλεί με νέο μακελειό τους δυο λαούς και με ευρύτερη ανάφλεξη την περιοχή.

Πολλοί συνδικαλιστές επεσήμαναν με ακρίβεια το πρόγραμμα ταξικής συνεργασίας που φέρει τον τίτλο ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΣΥΜΜΑΧΙΑ, αλλά προβληματίζονται για το τι θα κάνουν την ημέρα της απεργίας: Θα απεργήσουν ή όχι; Τα ερωτήματα και ο προβληματισμός προέρχονται κυρίως από αγωνιστές που συμμετείχαν σε όλες, ακόμα και στις πιο αποτυχημένες, απεργιακές κινητοποιήσεις, όταν η ΓΣΕΕ & ΑΔΕΔΥ δεν κούνησαν ούτε το δαχτυλάκι για την επιτυχία τους.

Εδώ έρχεται το ΠΑΜΕ, που ενώ (όπως πάντα) καταγγέλλει την ΓΣΕΕ-ΑΔΕΔΥ και διαμορφώνει το δικό του μπλοκ και τα δικά του συνθήματα, ταυτίζεται στην πράξη με τον χρονικό προσδιορισμο της απεργίας που εξάγγειλαν οι ΓΣΕΕ-ΑΔΕΔΥ.

Αυτή τη στιγμή, η επίδειξη νομιμοφροσύνης με την αποδοχή του χρόνου (χωρίς καμία στην πράξη χρονική διαφοροποίηση), της κινητοποίησης της εργατικής τάξης και των φτωχών λαϊκών στρωμάτων από την περιβόητη “Κοινωνική Συμμαχία” αποδεικνύει ότι το ΠΑΜΕ αναδιπλώνεταιπίσω από το “βήμα” που είχε επιτευχθεί στις 12/1/2018.

Όταν ψηφίζονταν τα νέα προαπαιτούμενα μαζί και ο αντισυνδικαλιστικός νόμος για την απεργία, οι ΓΣΕΕ-ΑΔΕΔΥ αρνήθηκαν να κηρύξουν απεργία. Τότε το ΠΑΜΕ, μαζί με όλες τις δυνάμεις που παλεύουν για την ανεξαρτησία του εργατικού κινήματος από το κράτος και τις γραφειοκρατίες, όπως και ο Συντονισμός Πρωτοβάθμιων Σωματείων, είχαν κινηθεί απέναντι στην γραφειοκρατία. Εκ των πραγμάτων, στις 12/1, δημιουργήθηκε ένα άλλο κέντρο λήψης αποφάσεων για τον αντι-μνημονιακό απεργιακό ταξικό αγώνα. Τότε αμφισβήτησαν επιτυχώς (η κινητοποίηση συγκρινόταν με πολλές γενικές απεργίες με θετικό πρόσημο) στην πράξη, το δικαίωμα των γραφειοκρατών να μπορούν μόνον αυτοί να κηρύσσουν γενική απεργία. Τώρα η αναδίπλωση του ΠΑΜΕ δεν αίρει καθόλου την ανάγκη που έχει ήδη δημιουργηθεί. Αντίθετα, οι τρέχουσες εξελίξεις κάνουν πιο επιτακτική την ανάγκη για ένα άλλο κέντρο λήψης αποφάσεων σε πλήρη ανεξαρτησία από την κυβέρνηση, το κεφάλαιο και τη συνδικαλιστική γραφειοκρατία που προσπαθούν να στρατεύσουν την εργατική τάξη στα σχέδια ενός νέου ιμπεριαλιστικού μακελειού.

Από κοντά και η ΛΑ.Ε. που πρώτη μετά τη ΓΣΕΕ και την ΑΔΕΔΥ, έσπευσε να καλέσει στην «απεργία». Από τις αρχές της χρονιάς, και με αφορμή τα εθνικιστικά συλλαλητήρια, άφησε χώρο στα καλέσματα εθνικήςενότητας. Το ίδιο κάνει και τώρα σπεύδοντας να στερεώσει, υποτίθεται από τα αριστερά, με άλλο περιεχόμενο και άλλη συγκέντρωση, την «κοινωνική συμμαχία» των ΓΣΕΕ και ΑΔΕΔΥ.

Το ΕΕΚ ενάντια στην ταξική συνεργασία, την «εθνική» ενότητα και τον πόλεμο, καλεί την Πρωτοβουλία Πρωτοβάθμιων Σωματείων για το Συντονισμό, κάθε ανεξάρτητο πρωτοβάθμιο σωματείο και αγωνιστή να οργανώσουμε την πάλη για να δώσουμε συνέχεια στο βήμα που έχει γίνει στις 12/1/2018 και ν’ ανοίξουμε το δρόμο για την ανατροπή αυτής και κάθε κυβέρνησης μνημονιακών νόμων,δημιουργώντας γι’ αυτόν τον σκοπό, ένα ανεξάρτητο κέντρο συντονισμού του αγώνα των εργατών.

Ένα κέντρο συντονισμού του αγώνα που θα παλέψει:

• για ένα πραγματικό πρόγραμμα εξόδου από την κρίση και απάντηση στην εφιαλτική μνημονιακή οκταετία, από την πλευρά των συμφερόντων της εργατικής τάξης,
• για ένα πρόγραμμα πάλης ενάντια στην απειλή του πολέμου που ετοιμάζεται πίσω από την παγίδα της “κοινωνικής συμμαχίας” και της “εθνικής ενότητας”.

Tο EEK υποστηρίζει και μετέχει σε όλες τις δράσεις ενάντια στην «απεργία» του ταξικού συμβιβασμού!

* Όλοι στη συγκέντρωση στο Μέγαρο Μουσικής το απόγευμα της Δευτέρας 21 Μάη, στις 6 μ.μ., ενάντια στη φιέστα της ΓΣEE με προσκεκλημένους την υπουργό Αχτσιόγλου και άλλους «επισήμους», για τα 100χρονα της ΓΣEE. Στη φιέστα θα είναι οι γραφειοκράτες και οι επίσημοι της μπουρζουαζίας αλλά όχι οι εργάτες.

Όλοι στους δρόμους στις 30 Mάη ενάντια στην γραφειοκρατική-εργοδοτική απεργία και την «Kοινωνική Συμμαχία». Στην Aθήνα εργατική συγκέντρωση την Tετάρτη έξω από τα γραφεία της ΓΣEE, πορεία στα γραφεία του ΣEB και στη Bουλή. Στα σωματεία, ομοσπονδίες και Eργατικά Kέντρα που αποφάσισαν απεργία, όπως και στις επιτροπές γειτονιών ανέργων και εργαζόμενων, πειθαρχούμε στην απόφαση, απεργούμε και πρωτοστατούμε για συμμετοχή στην ανεξάρτητη συγκέντρωση στα γραφεία της ΓΣEE και σε ανεξάρτητες διαδηλώσεις ενάντια στην «Kοινωνική Συμμαχία». Όλη η έμφαση δίνεται στην ταξική ανεξαρτησία της εργατικής τάξης από τα δεσμά της ταξικής συνεργασίας και «Kοινωνικής συμμαχίας» με τους εργοδότες και το κράτος.

Kαλούμε όλο το εργατικό κίνημα, τα πρωτοβάθμια σωματεία και το ΠAME στην οργάνωση ανεξάρτητης ταξικής απεργίας πριν την σύνοδο του Eurogroup στις 21 Iουνίου 2018, για την έγκριση των 88 προαπαιτούμενων που θα πρέπει να ψηφίσει η Bουλή.

Καμιά ταλάντευση! Πρέπει τώρα να σπάσει η «Κοινωνική Συμμαχία»!

EΞΩ OI ΓPAΦEIOKPATEΣ AΠO TA ΣYNΔIKATA – H ΓΣEE δημιουργήθηκε, πριν 100 χρόνια, ως όργανο της «πάλης των τάξεων», «έξω από κάθε αστική επιρροή», όπως ορίζει και το καταστατικό της. Συνδικάτα ταξικά, όχι συμβιβασμένα εργοδοτικά. Eμπρός για την οργάνωση γενικής απεργίας διαρκείας για την ανατροπή της κυβέρνησης των μνημονίων και κάθε άλλης επίδοξης. Για ένα πρόγραμμα εξόδου από την καπιταλιστική κρίση. Για την εργατική εξουσία και το σοσιαλισμό των εργατικών συμβουλίων και των συνελεύσεων.

20/5/1918

EPΓATIKO EΠANAΣTATIKO KOMMA