Γιώργος Κρεασίδης Για την εργατική-λαϊκή διεθνιστική ρήξη και αποδέσμευση από την ΕΕ
Για μια συσπείρωση που θα δώσει πνοή, προοπτική και ελπίδα στον κόσμο που μάχεται
Σε μια μεγάλη συσπείρωση κοινωνικών και πολιτικών δυνάμεων για την παρέμβαση στις ευρωεκλογές, ενάντια στην Ευρώπη του κεφαλαίου, του ρατσισμού και του πολέμου, για διεθνιστική ρήξη και αποδέσμευση από την ΕΕ καλεί η ΑΝΤΑΡΣΥΑ. Την προηγούμενη εβδομάδα καταλήχθηκε στην Κεντρική Συντονιστική Επιτροπή η διακήρυξη-προσκλητήριο συμπόρευσης, που υπογραμμίζει την ανάγκη μιας πλατιάς συσπείρωσης αντικαπιταλιστικών αντιιμπεριαλιστικών και αντιΕΕ δυνάμεων, η οποία θα προβάλλει τον αγώνα για τα εργατικά λαϊκά δικαιώματα ενάντια στην κυβέρνηση των ευρωμνημονίων και την δεξιά αντιπολίτευση για τη διαγραφή του χρέους και τον εργατικό έλεγχο.
Επίσης, η ΑΝΤΑΡΣΥΑ τονίζει πως η παρέμβαση και στην μάχη των ευρωεκλογών πρέπει να έχει στην προμετωπίδα της τον αγώνα για την ειρήνη και τη διεθνιστική αλληλεγγύη των λαών ενάντια στο ΝΑΤΟ, τον ιμπεριαλισμό και τον εθνικισμό, ενάντια στην ακροδεξιά, τον ρατσισμό και τη φασιστική απειλή.
Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ απευθύνει την πρότασή της σε οργανώσεις της αντικαπιταλιστικής και αντιιμπεριαλιστικής Αριστεράς και σε συλλογικότητες του εργατικού, νεολαιίστικου, αντιρατσιστικού και οικολογικού κινήματος. «Για μια συσπείρωση που θα δώσει πνοή, προοπτική και ελπίδα στον κόσμο που επιμένει, στον κόσμο που μάχεται», τονίζεται χαρακτηριστικά.
Η διακήρυξη υπογραμμίζει τη σημασία των φετινών ευρωεκλογών, που θα γίνουν στις 26 Μάη: «Οι ευρωεκλογές του 2019 διεξάγονται σε μια περίοδο που τόσο η Ευρώπη όσο και η ελληνική κοινωνία βρίσκονται σε ένα μεταίχμιο. Η κρίση που ξέσπασε στον παγκόσμιο καπιταλισμό το 2008 δεν λέει να ξεπεραστεί, ενώ νέα σύννεφα μαζεύονται στον ορίζοντα. Οι αντιθέσεις ανάμεσα στα ιμπεριαλιστικά κέντρα και τις αστικές τάξεις δυναμώνουν, οι πόλεμοι και οι πολεμικές προετοιμασίες έχουν μπει στην ημερήσια διάταξη. Τα πολιτικά συστήματα γίνονται πιο αντιδραστικά. Πάνω στο έδαφος της οικονομικής και πολιτικής κρίσης και της κρίσης της ΕΕ αναπτύσσεται το ρεύμα του εθνικισμού, του ρατσισμού και της ακροδεξιάς που καταλαμβάνει ακόμα και κυβερνητικούς ρόλους», τονίζεται.
Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ αναδεικνύει τους δύο δρόμους που ανοίγονται μπροστά στους εργαζόμενους και το λαό στη χώρα μας και στην Ευρώπη: «Είτε οι αστικές πολιτικές δυνάμεις θα επιβάλουν τη δική τους ‘’έξοδο’’ από την καπιταλιστική κρίση πάνω στις πλάτες της εργατικής τάξης και του λαού, είτε το εργατικό κίνημα και ο λαός θα επιβάλουν τη δική τους αντικαπιταλιστική διέξοδο αναγκάζοντας την άρχουσα τάξη να πληρώσει το κόστος, ενάντια στην βάρβαρη εκμετάλλευση, τους ανταγωνισμούς και τους πολέμους, την καταπίεση και την αντιδημοκρατική επιβολή, την οικολογική καταστροφή.» Όπως υπογραμμίζεται, οι μαχόμενες δυνάμεις της αριστεράς καλούνται να δώσουν τις πολιτικές και εκλογικές μάχες ώστε η λαϊκή δυσαρέσκεια να προσανατολιστεί «αριστερά, ανατρεπτικά, αντι-ΕΕ», και όχι δεξιά και ακροδεξιά.
Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ απορρίπτει το δίπολο, στο οποίο οι κυρίαρχες δυνάμεις της Ευρώπης προσπαθούν να εγκλωβίσουν τους λαούς: «ευρωπαϊσμός, δημοκρατία» από την μια και «εθνικισμός, ρατσισμός, ακροδεξιά» από την άλλη. Και στην Ελλάδα, όπως προπαγανδίζει ο ΣΥΡΙΖΑ, «προοδευτικός πόλος ή ακραίος νεοφιλελευθερισμός και ακροδεξιά». «Η πολιτική βάση κυβέρνησης και αστικής αντιπολίτευσης είναι κοινή. Είναι τα συμφέροντα της αστικής τάξης, τα ευρωμνημόνια, ο ατλαντισμός, η πολιτική του κεφαλαίου. Αυτή είναι η πολιτική που επιτίθεται σε δικαιώματα και απογοητεύει τον λαό, ενισχύοντας τις δυνάμεις της ακροδεξιάς», τονίζεται. «Απορρίπτουμε τη λογική του ‘’μικρότερου κακού’’ και τα διλήμματα της κυβέρνησης. Η λογική του ‘’μικρότερου κακού’’ οδηγεί πάντα στο μεγαλύτερο, όπως έχει δείξει και η ιστορική εμπειρία»! Συγκρουόμαστε τόσο με τον κοσμοπολίτικο «ευρωπαϊσμό», όσο και με τον ακροδεξιό και εθνικιστικό «ευρωσκεπτικισμό».
Σαφέστατη είναι η θέση της διακήρυξης απέναντι στην ΕΕ. «Δεν είναι το ‘’ήσυχο λιμάνι’’ της σταθερότητας και της ευημερίας. Είναι ένα βαθιά ταξικό, αντιδραστικό και ιμπεριαλιστικό οικοδόμημα που τρίζει τόσο από την πίεση της κρίσης και των ανταγωνισμών, όσο και από την οργή που τροφοδοτεί η γιγάντια ταξική πόλωση που οξύνεται», με ιδιαίτερες αναφορές στα «κίτρινα γιλέκα», στις εργατικές αντιστάσεις, στις αντιφασιστικές κινητοποιήσεις.
Και γι’ αυτό η ΑΝΤΑΡΣΥΑ υπογραμμίζει πως «η μόνη διέξοδος για την υπεράσπιση των εργατικών λαϊκών δικαιωμάτων, για αυξήσεις στους μισθούς και τις συντάξεις, για την υπεράσπιση των δημόσιων αγαθών, για απελευθέρωση από το καθεστώς της διαρκούς επιτροπείας, τον ρατσισμό, τους ανταγωνισμούς, είναι η πάλη ενάντια στην ΕΕ, η ρήξη και η αποδέσμευση από θέσεις αντικαπιταλιστικές, ταξικές, διεθνιστικές», καθώς όλη η εμπειρία των τελευταίων χρόνων αποδεικνύει με σκληρό τρόπο ότι η ΕΕ δεν μεταρρυθμίζεται.
Για την ΑΝΤΑΡΣΥΑ η ρήξη και η αποδέσμευση από την ΕΕ, η απειθαρχία στο δημοσιονομικό σφαγείο και στην επιβολή των βάρβαρων καπιταλιστικών αναδιαρθρώσεων αποτελεί «αναπόσπαστο τμήμα του συνολικού αγώνα για να επιβληθούν τα συμφέροντα και οι ανάγκες των εργαζομένων και του λαού. Απαιτείται ένα ευρύτερο πρόγραμμα πάλης που στοχεύει να χάσει πλούτο και εξουσία το κεφάλαιο για να κερδίσει την ζωή της η εργατική τάξη και ο λαός». Ξεκαθαρίζεται μάλιστα πως η πάλη για αριστερή, διεθνιστική ρήξη και αποδέσμευση με την ευρωζώνη και την ΕΕ «δεν είναι ούτε κάτι που μπορεί να παραπεμφθεί στο αόριστο μέλλον μιας ‘’άλλης κοινωνίας’’, ούτε μέσο για να αναπτυχθεί η ‘’ανταγωνιστικότητα’’ και η ‘’ρευστότητα’’ της καπιταλιστικής οικονομίας».
Με την ολοκλήρωση της Διακήρυξης για τις ευρωεκλογές η ΑΝΤΑΡΣΥΑ πραγματοποιεί ένα πολύ σημαντικό, ενωτικό και συλλογικό βήμα, καλώντας σε κοινή παρέμβαση πολιτικές οργανώσεις, αλλά και ευρύτερα ανένταχτο δυναμικό. Το αμέσως επόμενο διάστημα θα πραγματοποιηθούν συναντήσεις με πολιτικές συλλογικότητες, μεταξύ αυτών με ΟΚΔΕ, ΕΕΚ, ΑΡΚ, ΟΝΡΑ, Δικτύωση, Κόκκινο Νήμα, Εργατικός Αγώνας, Κορδάτος, Ένωση Δικαίων, Κρίση και Κριτική. Την επόμενη Κυριακή, 17 Φλεβάρη, θα πραγματοποιηθεί η συνεδρίαση του Πανελλαδικού Συντονιστικού Οργάνου της ΑΝΤΑΡΣΥΑ.
Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ απευθύνει την πρότασή της σε οργανώσεις της αντικαπιταλιστικής και αντιιμπεριαλιστικής Αριστεράς και σε συλλογικότητες του εργατικού, νεολαιίστικου, αντιρατσιστικού και οικολογικού κινήματος. «Για μια συσπείρωση που θα δώσει πνοή, προοπτική και ελπίδα στον κόσμο που επιμένει, στον κόσμο που μάχεται», τονίζεται χαρακτηριστικά.
Η διακήρυξη υπογραμμίζει τη σημασία των φετινών ευρωεκλογών, που θα γίνουν στις 26 Μάη: «Οι ευρωεκλογές του 2019 διεξάγονται σε μια περίοδο που τόσο η Ευρώπη όσο και η ελληνική κοινωνία βρίσκονται σε ένα μεταίχμιο. Η κρίση που ξέσπασε στον παγκόσμιο καπιταλισμό το 2008 δεν λέει να ξεπεραστεί, ενώ νέα σύννεφα μαζεύονται στον ορίζοντα. Οι αντιθέσεις ανάμεσα στα ιμπεριαλιστικά κέντρα και τις αστικές τάξεις δυναμώνουν, οι πόλεμοι και οι πολεμικές προετοιμασίες έχουν μπει στην ημερήσια διάταξη. Τα πολιτικά συστήματα γίνονται πιο αντιδραστικά. Πάνω στο έδαφος της οικονομικής και πολιτικής κρίσης και της κρίσης της ΕΕ αναπτύσσεται το ρεύμα του εθνικισμού, του ρατσισμού και της ακροδεξιάς που καταλαμβάνει ακόμα και κυβερνητικούς ρόλους», τονίζεται.
Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ αναδεικνύει τους δύο δρόμους που ανοίγονται μπροστά στους εργαζόμενους και το λαό στη χώρα μας και στην Ευρώπη: «Είτε οι αστικές πολιτικές δυνάμεις θα επιβάλουν τη δική τους ‘’έξοδο’’ από την καπιταλιστική κρίση πάνω στις πλάτες της εργατικής τάξης και του λαού, είτε το εργατικό κίνημα και ο λαός θα επιβάλουν τη δική τους αντικαπιταλιστική διέξοδο αναγκάζοντας την άρχουσα τάξη να πληρώσει το κόστος, ενάντια στην βάρβαρη εκμετάλλευση, τους ανταγωνισμούς και τους πολέμους, την καταπίεση και την αντιδημοκρατική επιβολή, την οικολογική καταστροφή.» Όπως υπογραμμίζεται, οι μαχόμενες δυνάμεις της αριστεράς καλούνται να δώσουν τις πολιτικές και εκλογικές μάχες ώστε η λαϊκή δυσαρέσκεια να προσανατολιστεί «αριστερά, ανατρεπτικά, αντι-ΕΕ», και όχι δεξιά και ακροδεξιά.
Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ απορρίπτει το δίπολο, στο οποίο οι κυρίαρχες δυνάμεις της Ευρώπης προσπαθούν να εγκλωβίσουν τους λαούς: «ευρωπαϊσμός, δημοκρατία» από την μια και «εθνικισμός, ρατσισμός, ακροδεξιά» από την άλλη. Και στην Ελλάδα, όπως προπαγανδίζει ο ΣΥΡΙΖΑ, «προοδευτικός πόλος ή ακραίος νεοφιλελευθερισμός και ακροδεξιά». «Η πολιτική βάση κυβέρνησης και αστικής αντιπολίτευσης είναι κοινή. Είναι τα συμφέροντα της αστικής τάξης, τα ευρωμνημόνια, ο ατλαντισμός, η πολιτική του κεφαλαίου. Αυτή είναι η πολιτική που επιτίθεται σε δικαιώματα και απογοητεύει τον λαό, ενισχύοντας τις δυνάμεις της ακροδεξιάς», τονίζεται. «Απορρίπτουμε τη λογική του ‘’μικρότερου κακού’’ και τα διλήμματα της κυβέρνησης. Η λογική του ‘’μικρότερου κακού’’ οδηγεί πάντα στο μεγαλύτερο, όπως έχει δείξει και η ιστορική εμπειρία»! Συγκρουόμαστε τόσο με τον κοσμοπολίτικο «ευρωπαϊσμό», όσο και με τον ακροδεξιό και εθνικιστικό «ευρωσκεπτικισμό».
Σαφέστατη είναι η θέση της διακήρυξης απέναντι στην ΕΕ. «Δεν είναι το ‘’ήσυχο λιμάνι’’ της σταθερότητας και της ευημερίας. Είναι ένα βαθιά ταξικό, αντιδραστικό και ιμπεριαλιστικό οικοδόμημα που τρίζει τόσο από την πίεση της κρίσης και των ανταγωνισμών, όσο και από την οργή που τροφοδοτεί η γιγάντια ταξική πόλωση που οξύνεται», με ιδιαίτερες αναφορές στα «κίτρινα γιλέκα», στις εργατικές αντιστάσεις, στις αντιφασιστικές κινητοποιήσεις.
Και γι’ αυτό η ΑΝΤΑΡΣΥΑ υπογραμμίζει πως «η μόνη διέξοδος για την υπεράσπιση των εργατικών λαϊκών δικαιωμάτων, για αυξήσεις στους μισθούς και τις συντάξεις, για την υπεράσπιση των δημόσιων αγαθών, για απελευθέρωση από το καθεστώς της διαρκούς επιτροπείας, τον ρατσισμό, τους ανταγωνισμούς, είναι η πάλη ενάντια στην ΕΕ, η ρήξη και η αποδέσμευση από θέσεις αντικαπιταλιστικές, ταξικές, διεθνιστικές», καθώς όλη η εμπειρία των τελευταίων χρόνων αποδεικνύει με σκληρό τρόπο ότι η ΕΕ δεν μεταρρυθμίζεται.
Για την ΑΝΤΑΡΣΥΑ η ρήξη και η αποδέσμευση από την ΕΕ, η απειθαρχία στο δημοσιονομικό σφαγείο και στην επιβολή των βάρβαρων καπιταλιστικών αναδιαρθρώσεων αποτελεί «αναπόσπαστο τμήμα του συνολικού αγώνα για να επιβληθούν τα συμφέροντα και οι ανάγκες των εργαζομένων και του λαού. Απαιτείται ένα ευρύτερο πρόγραμμα πάλης που στοχεύει να χάσει πλούτο και εξουσία το κεφάλαιο για να κερδίσει την ζωή της η εργατική τάξη και ο λαός». Ξεκαθαρίζεται μάλιστα πως η πάλη για αριστερή, διεθνιστική ρήξη και αποδέσμευση με την ευρωζώνη και την ΕΕ «δεν είναι ούτε κάτι που μπορεί να παραπεμφθεί στο αόριστο μέλλον μιας ‘’άλλης κοινωνίας’’, ούτε μέσο για να αναπτυχθεί η ‘’ανταγωνιστικότητα’’ και η ‘’ρευστότητα’’ της καπιταλιστικής οικονομίας».
Με την ολοκλήρωση της Διακήρυξης για τις ευρωεκλογές η ΑΝΤΑΡΣΥΑ πραγματοποιεί ένα πολύ σημαντικό, ενωτικό και συλλογικό βήμα, καλώντας σε κοινή παρέμβαση πολιτικές οργανώσεις, αλλά και ευρύτερα ανένταχτο δυναμικό. Το αμέσως επόμενο διάστημα θα πραγματοποιηθούν συναντήσεις με πολιτικές συλλογικότητες, μεταξύ αυτών με ΟΚΔΕ, ΕΕΚ, ΑΡΚ, ΟΝΡΑ, Δικτύωση, Κόκκινο Νήμα, Εργατικός Αγώνας, Κορδάτος, Ένωση Δικαίων, Κρίση και Κριτική. Την επόμενη Κυριακή, 17 Φλεβάρη, θα πραγματοποιηθεί η συνεδρίαση του Πανελλαδικού Συντονιστικού Οργάνου της ΑΝΤΑΡΣΥΑ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου