Η ΒΙΟ.ΜΕ, το κατειλημμένο από τους εργάτες εργοστάσιο στη Θεσσαλονίκη, στο οποίο οι ίδιοι αλλά και το διεθνές εργατικό κίνημα έχει «επενδύσει» ώρες, ψυχή, ιδέες και αξίες, δέχεται για μια ακόμα φορά επίθεση. Η δικαστική εξουσία θέλει να προχωρήσει στην τμηματική πλειστηρίαση των μέσων παραγωγής, που επί τεσσεράμισι χρόνια οι εργάτες συντηρούν, προστατεύουν και βάζουν σε παραγωγή, πάντα κάτω από κοινωνικό έλεγχο προς όφελος του λαού. Αν ενοχλεί κάτι τους δικαστές, το κράτος, την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, είναι πως η ΒΙΟΜΕ είναι ένα πρότυπο οργάνωσης των αγώνων και της παραγωγής από τα κάτω, που δεν συμβιβάζεται με τη μιζέρια των ταμείων ανεργίας, της υποταγής στις εντολές των διεθνών και ντόπιων αφεντικών, των πολιτικών ελίτ· που δεν τριγυρνάει στους διαδρόμους των υπουργείων γλείφοντας κατουρημένες ποδιές, που δεν τρέφει αυταπάτες για τον εκμεταλλευτικό χαρακτήρα κάθε πρότασης που θέλει αφεντικά και εργαζόμενους να συνδιαχειρίζονται τον πλούτο της κοινωνίας. Γιατί είναι νόμος του καπιταλισμού τα αφεντικά να κερδίζουν από την υποταγή μας. Και είναι αδιέξοδη κάθε μάχη που δίνεται από κοινού μαζί τους.
Αυτό που ενοχλεί τους πολιτικούς και οικονομικούς αφεντάδες είναι πως οι εργάτες της ΒΙΟΜΕ έξι χρόνια αγώνα, έχουν διδάξει σε όλους τους κοινωνικούς αγωνιστές, έμπρακτα και όχι με λόγια και θεωρίες, πως είναι δυνατό να χτίσουμε έναν κόσμο αλληλεγγύης, δικαιοσύνης, και ισότητας. Η ΒΙΟΜΕ δικάζεται και καταδικάζεται για άλλη μια φορά από τη δικαστική εξουσία, που ξέρει να κάνει πλάτες στα αφεντικά όταν φοροδιαφεύγουν, όταν τα κάνουν πλακάκια με πολιτικούς και δημοσιογράφους, όταν χρηματοδοτούν φασιστικά κόμματα κι όταν παρεμβαίνουν ωμά υπέρ της μίας ή της άλλης κυβερνητικής διοίκησης του κράτους, που μεγεθύνουν τα κέρδη τους σε βάρος των εργατών και των ανέργων, συμπιέζοντας μισθούς, δικαιώματα, συνθήκες ασφάλειας στους εργασιακούς χώρους, δολοφονώντας εργάτες κι εργάτριες σε κάθε γωνιά της χώρας. Η ΒΙΟΜΕ δικάζεται ξανά από μία εξουσία που ξέρει να στήνει κατηγορητήρια ενάντια σε κοινωνικούς αγωνιστές που τολμούν να παλεύουν για την ελευθερία. Από τον μπαρμπα-Θόδωρο και το τρομοδικείο των αγωνιστών στις Σκουριές της Χαλκιδικής, μέχρι τους αγώνες των σωματείων βάσης κι από τις εκκενώσεις των καταλήψεων με στόχο την κάλυψη βασικών αναγκών όπως η στέγαση, ο πολιτισμός, η δημιουργία κοινών δημόσιων αγαθών κ.α μέχρι την καταδίκη αναρχικών για τις πολιτικές τους ιδέες και αγώνες, όπως ο Θεοφίλου, παντού η “δικαιοσύνη των από πάνω” στήνεται ως ένα καθεστώς τρόμου και αδικίας, που έχει έναν και μόνο στόχο. Θέλουν να το βουλώσουμε και να πάψουμε να παλεύουμε για το αυτονόητο· την κατάργηση κάθε εκμετάλλευσης, κάθε καταπίεσης στην οικονομία και την πολιτική, για τη δημιουργία ενός ελεύθερου κομμουνιστικού κόσμου.
Για όλους αυτούς τους λόγους, για όλα τα δίκια του κόσμου του αγώνα, για κάθε σπιθαμή γης που λευτερώνουμε κάθε στιγμή από τα δόντια τις κυριαρχίας ξεκάθαρα και με το χέρι στην καρδιά λέμε:
Κάθε επίθεση σε έναν από εμάς
είναι επίθεση σε όλους μας
Κάτω τα ξερά σας από τη ΒΙΟΜΕ
είναι επίθεση σε όλους μας
Κάτω τα ξερά σας από τη ΒΙΟΜΕ
ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΚΗ ΣΥΝΔΙΚΑΛΙΣΤΙΚΗ ΕΝΩΣΗ ΗΜΑΘΙΑΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου