Δημήτρης Φραγκουλάκης 1944-2018

Στις 2 Ιουνίου 2018 πέθανε -νικημένος από τον καρκίνο- στο Ηράκλειο της Κρήτης ο σύντροφος Δημήτρης (Μήτσος) Φραγκουλάκης.

Ο σ. Φραγκουλάκης γεννήθηκε στο Ηράκλειο Κρήτης έζησε τα χρόνια εκείνα όπου η εξαθλίωση ήταν ακόμη γενικευμένη στην ελληνική κοινωνία και κάτω από δύσκολες συνθήκες. Γι’ αυτό από πολύ μικρή ηλικία βγήκε στην βιοπάλη, στην οικοδομή (μπογιατζής). Κατά τη διάρκεια της στρατιωτικής του θητείας (Φλώρινα) γνώρισε τις ιδέες του επαναστατικού μαρξισμού στις οποίες έμεινε πιστός μέχρι το τέλος της ζωής του.

Οργανώθηκε στην τροτσκιστική οργάνωση της Εργατικής Δημοκρατίας (είχε διασπαστεί το 1964 από το ΚΔΚΕ), πάλεψε μέσα από τις τάξεις της κατά τη διάρκεια της χούντας των συνταγματαρχών μέχρι τη σύλληψή του μαζί με αρκετά άλλα μέλη της οργάνωσης, το Σεπτέμβρη του 1968. Κράτησε ηρωική στάση στο Στρατοδικείο, (δηλώνοντας την πίστη του στην 4η Διεθνή και στη νίκη της σοσιαλιστικής επανάστασης). Καταδικάστηκε σε 8 χρόνια φυλακή, αποφυλακίστηκε με την αμνηστία (λόγω εφαρμογής του σχεδίου «φιλελευθεροποίησης») που έδωσε το χουντικό καθεστώς τον Αύγουστο του 1973, αφού προηγούμενα είχε «περάσει» από τις φυλακές Αβέρωφ, Κορυδαλλού, και Αίγινας. Στα 5 χρόνια που έζησε στις φυλακές γνώρισε και αυτός όπως και όλοι οι αντιπολιτευόμενοι και κυρίως οι τροτσκιστές την αθλιότητα των σταλινικών του ΚΚΕ-εσ. (στις φυλακές η υποτιθέμενη ανανεωτική αριστερά είχε την πλειοψηφία).

Μετά την Μεταπολίτευση εγκαταστάθηκε στην Αθήνα, έγινε μέλος της ΟΚΔΕ (η Εργατική Δημοκρατία είχε διαλυθεί), εκλέχθηκε στην ηγεσία της και πάλεψε με πάθος για την επιτυχία της πολιτικής και πρακτικής της. Συνέχισε να εργάζεται στη Οικοδομή (μπογιατζής) και συμμετείχε και αυτός στην παράταξη των οικοδόμων (συνεχίζοντας την μεγάλη και ηρωική παράδοση των τροτσκιστών στο κλάδο αυτό), σ’ όλους τους εργατικούς και πολιτικούς αγώνες εκείνης της εποχής. Το 1975, σύμφωνα με την απόφαση της 4ης Διεθνούς και της Οργάνωσης για «εμφύτευση» μελών της ΟΚΔΕ στη βιομηχανία και σε εργατικές συνοικίες, μετακινήθηκε από την οικοδομή σε εργοστάσιο («Πλαστικά Δρακόπουλου», βρισκόταν κοντά στα Οινόφυτα) και στο συνοικία Αιγάλεω. Στην ΟΚΔΕ ανήκαν (ο ίδιος τους έπεισε για την ιδεολογική, πολιτική κι πρακτική ανωτερότητα της οργάνωσης) και τα δυο άλλα αδέλφια του, ο Μηνάς που έδρασε στο Ηράκλειο Κρήτης (πέθανε το 2010 σε μικρή ηλικία) και η Κατερίνα που έδρασε στη Θεσσαλονίκη στα φοιτητικά της χρόνια.

Ο σ. Φραγκουλάκης ήταν σεμνός, υπομονετικός, φιλομαθής, αρετές που τον βοήθησαν να αποκτήσει σημαντικές μαρξιστικές γνώσεις, αν και δεν είχε πάει πολλές τάξεις στο σχολείο όπως οι περισσότεροι νέοι της γενιάς του. Όμως, αυτός ο πράος και καλοκάγαθος άνθρωπος γινόταν αφάνταστα σκληρός όταν αντιλαμβανόταν την αδικία, τόσο απέναντι στον εαυτό του όσο και κυρίως απέναντι στους αδύνατους, στους εργάτες και τους φτωχούς. Είχε το ήθος και την υπερηφάνεια του αγωνιστή της εργατικής τάξης και του κομμουνιστή, πάντοτε έτοιμος να μεταδώσει τις ιδέες του κομμουνισμού, πάντοτε έτοιμος να προσφέρει βοήθεια όπου και σ’ όποιον την χρειάζονταν. Ο σ. Μήτσος υπήρξε από εκείνους τους αγωνιστές που η εργατική τάξη κοιλοπονεί για να τους βγάλει. Υπηρέτησε την υπόθεση της εργατικής τάξης και υπήρξε σφοδρός πολέμιος του καπιταλιστικού συστήματος, της αστικής ιδεολογίας, της βάρβαρης και διεφθαρμένης αστικής κοινωνίας. Υπηρέτησε τον επαναστατικό μαρξισμό και καταπολέμησε αταλάντευτα τους ρεφορμιστές κάθε είδους, τη σοσιαλδημοκρατία και τον σταλινισμό σαν τους πράκτορες της εργατικής τάξης μέσα στο εργατικό κίνημα. Με λίγα λόγια, ο σ. Φραγκουλάκης συνέχισε την παράδοση που χαρακτηρίζει το τροτσκισμό στη χώρα μας, να έχει στις τάξεις του αγωνιστές πρωτοπόρους εργάτες με σημαντική μαρξιστική μόρφωση και δράση.

Μια σειρά από γεγονότα (και παρεξηγήσεις) απομάκρυναν τον σ. Δημήτρη από την ΟΚΔΕ, ακολούθησε αρχικά την ομάδα της Μαρξιστικής Συσπείρωσης, την οποία και εγκατέλειψε γρήγορα και δραστηριοποιήθηκε για κάποια χρόνια στο ΜΕΡΑ και ΑΝΤΑΡΣΥΑ. Μετά την βαριά αρρώστια του είχε αποτραβηχτεί σ’ ένα χωριό λίγο έξω από το Ηράκλειο όπου έζησε τα υπόλοιπα λίγα χρόνια της ζωής του. Ανεξάρτητα από τις πολιτικές επιλογές του, ο σ. Μήτσος δεν άλλαξε ποτέ την ιδεολογικές αρχές του, ήταν πάντοτε υποστηρικτής των αρχών του επαναστατικού μαρξισμού/τροτσκισμού. Φυσικά η ΟΚΔΕ αισθάνεται υπερήφανη που είχε στις τάξεις της ένα τόσο σημαντικό αγωνιστή και κομμουνιστή που έδωσε πολλά στο εργατικό και επαναστατικό κίνημα και δεν θα πάψει να τιμά την προσφορά του.

Τα «γραφόμενα» μένουν έλεγε ένας παλιός σύντροφος (Γ. Κατσαρλίνος) και ο σ. Φραγκουλάκης «έγραψε» πολλές σελίδες στην ιστορία του εργατικού και επαναστατικού κινήματος. Άφησε στην εργατική τάξη, στους πρωτοπόρους εργάτες, στους επαναστάτες το παράδειγμά του, το ήθος του, την ευαισθησία του απέναντι στην αδικία, την εκμετάλλευση, την βαρβαρότητα του καπιταλισμού, που σίγουρα είναι μια σημαντική παρακαταθήκη για όλους μας και ιδιαίτερα για τις νεότερες γενιές που βρίσκονται αντιμέτωποι με μια κατάσταση οικονομική, κοινωνική, πολιτική απίστευτης σκληρότητας, βαρβαρότητας και χυδαιότητας.

Η ΟΚΔΕ με βαθειά θλίψη αποχαιρετά τον σ. Δημήτρη Φραγκουλάκη στο μεγάλο του ταξίδι και καταθέτει στη μνήμη του το ενθύμιο των κοινών μας αγώνων για μια κοινωνία απαλλαγμένη από τη βαρβαρότητα του καπιταλισμού και για μια Σοσιαλιστική κοινωνία. Η απώλειά του είναι σημαντική στα δύσκολα χρόνια της δομικής κρίσης του καπιταλισμού, στην εποχή της παρακμής του αστικού συστήματος που αφαιρεί από τους εργαζόμενους δικαιώματα δεκαετιών και έχει φέρει την ανθρωπότητα στο χείλος ενός καταστροφικού πολέμου.

Η ΟΚΔΕ εκφράζει τα συλλυπητήρια στην οικογένεια του, στους συγγενείς, στους συντρόφους στους φίλους του και στην μεγάλη οικογένειά του τους προλετάριους, τους φτωχούς και του καταπιεσμένους. Καλό σου ταξίδι σύντροφε, θα σε θυμόμαστε πάντα.

ΟΡΓΑΝΩΣΗ ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΩΝ ΔΙΕΘΝΙΣΤΩΝ ΕΛΛΑΔΑΣ