«Καταιγιστικές πολιτικές εξελίξεις» -Άρθρο του Δημήτρη Δεσύλλα

Άμεση ανάγκη για αυτοτελή και μαζική επαναστατική αριστερά

Οι καταιγιστικές πολιτικές εξελίξεις, διεθνείς και εσωτερικές, επιβάλλουν να αφουγκραστούμε, όχι απλώς, αλλά επαρκώς, «τη βουή των πλησιαζόντων γεγονότων». Απαιτούν από το λαϊκό κίνημα και την Αριστερά, συνολικές και όχι κατακερματισμένες πολιτικές απαντήσεις. Υπογραμμίζουν την απουσία, την ανεπάρκεια και κυρίως την άμεση ανάγκη για πολιτικά αυτοτελή και μαζική επαναστατική Αριστερά, στη χώρα μας και διεθνώς.

Οι ΗΠΑ, υπό τον Τράμπ, μέσα σε ενάμιση χρόνο, επιχειρούν γοργά να ανακτήσουν την κλονισθείσα παγκόσμια ηγεμονία τους:

-Φεύγουν από την συμφωνία για την κλιματική αλλαγή, επιταχύνοντας την παγκόσμια καταστροφή του περιβάλλοντος.

-Επιδιώκουν να καταστρέψουν το πυρηνικό οπλοστάσιο της Βόρειας Κορέας, δίνοντας στρατηγικό πλήγμα στην Κίνα.

-Αποσύρονται από τη συμφωνία αποπυρηνικοποίησης του Ιράν, απαιτούν από αυτό 12 όρους πλήρους – ταπεινωτικής υποταγής, δίνουν οικονομικό χτύπημα στην ΕΕ, στην Τουρκία και σ’ άλλες χώρες, τροφοδοτούν μια πετρελαϊκή – ενεργειακή κρίση.

-Μεταφέρουν την πρεσβεία τους στην Ιερουσαλήμ, την αναγνωρίζουν θρασύτατα ως πρωτεύουσα του Ισραήλ, επιβραβεύουν το κράτος – τρομοκράτη, που δολοφονεί ξανά και μαζικά τους Παλαιστίνιους στη Γάζα.

-Εξαπολύουν εμπορικό πόλεμο κατά της ΕΕ, του Μεξικού και του Καναδά, με δασμούς στο χάλυβα (25%), στο αλουμίνιο (10%) και με άλλα μέσα.

-Απαιτούν από όλες τις χώρες του ΝΑΤΟ, μεγάλη αύξηση πολεμικών δαπανών και εξοπλισμών, απαγόρευση και ακύρωση εξοπλιστικών και εμπορικών συμφωνιών με τη Ρωσία.

Το κυριότερο είναι ότι συγκροτούν, ταχύτατα και μεθοδικά, σε μόνιμη βάση, πολύπλευρα (ενεργειακά και στρατιωτικά, οικονομικά και πολιτικά), τον νέο ιμπεριαλιστικό πολεμικό άξονα ΗΠΑ – Ελλάδα (για τα Βαλκάνια) – Κύπρος (Ανατολική Μεσόγειος) – Ισραήλ (Μέση Ανατολή) – Αίγυπτος (Βόρεια Αφρική) – Σαουδική Αραβία (Περσικός Κόλπος).

Επιθετικός πολεμικός άξονας που στρέφεται συνολικά εναντίον:

α) των εργαζομένων, της νεολαίας, των λαών και της ειρήνης στην περιοχή,

β) εκείνων που αντιστέκονται και δεν υποτάσσονται στη νέα αμερικάνικη τρομοκρατία (Χαμάς, Χεσμπολάχ, Παλαιστινιακή «Τζιχάντ», αριστεροί Κούρδοι, αντιπολεμικά και φιλειρηνικά κινήματα), και

γ) εναντίον τού, ασταθούς και υπό διαμόρφωση, αντίπαλου ιμπεριαλιστικού άξονα Ρωσίας – Συρίας – Ιράν – Κίνας. Σ’ αυτό το γενικό φόντο επιχειρείται, η λύση του «Μακεδονικού» σε Ευρωνατοϊκά πλαίσια και αναπτύσσεται ο αυτοτελής πολεμικός ανταγωνισμός των αστικών τάξεων Ελλάδας – Τουρκίας, με έπαθλο την ενεργειακή «λεία» της περιοχής.

Ανταγωνισμός εκμεταλλευτικός, ιμπεριαλιστικός, αντιδραστικός και άδικος και από τις δύο μεριές του Αιγαίου. Πολιτικές συνθήκες που επιβάλλουν στην ΑΝΤΑΡΣΥΑ και στις ευρύτερες δυνάμεις της μαχόμενης Αριστεράς, το κρίσιμο και άμεσο καθήκον: Να αναδείξουν μέσα στο αντιπολεμικό κίνημα, σε κοινή δράση αλλά και αυτοτελώς, το στόχο της ανατροπής της επικίνδυνης και φιλοπόλεμης πολιτικής της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛΛ.

Κυβέρνησης που είναι:

α) Ενεργός «συνέταιρος» στην ιμπεριαλιστική επιδρομή ΗΠΑ – ΝΑΤΟ – ΕΕ – Κεφαλαίου (διεθνούς και Ελληνικού) σε Βαλκάνια – Αιγαίο – Ανατολική Μεσόγειο,

β) «εκστρατευτικό σώμα» ενάντια στα εργατικά και λαϊκά δικαιώματα (τρομοκρατική επίθεση στο ΠΑΜΕ στο άγαλμα Τρούμαν, διώξεις αριστερών φαντάρων, έκδοση στην Τουρκία με απόφαση του Αρείου Πάγου του κομμουνιστή Τουργκούτ Καγιά, σε αντίθεση με τους «8» αξιωματικούς) και

γ) «χορηγός» του πολέμου, τόσο με τις νέες αμερικάνικες βάσεις που «σπέρνει» σε όλη τη χώρα, όσο και με τις νέες πολεμικές αγορές και εξοπλισμούς, εχθρικούς και απαγορευτικούς στις εργατικές διεκδικήσεις και δικαιώματα. Αν η μαχόμενη Αριστερά δεν αναδεικνύει αυτή την καθοριστική πολιτική πλευρά, μέσα στο αντιπολεμικό κίνημα, τότε η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛΛ όχι απλώς «θα βγαίνει λάδι». Αντίθετα θα καπηλεύεται και θα ενσωματώνει πολιτικά και τις αναπτυσσόμενες αντιεθνικιστικές διαθέσεις του Ελληνικού λαού απέναντι στα εθνικιστικά – φασιστικά «Μακεδονοσυλλαλητήρια». Αυτό έδειξε η Κυβερνητική υποστήριξη στο Δήμαρχο Μπουτάρη και το «αντιεθνικιστικό – δημοκρατικό προοδευτικό μέτωπο», που γενικεύουν και προωθούν ο ΣΥΡΙΖΑ και ο κ. Τσίπρας για τις εκλογές.

Νέες κυβερνήσεις σε Ιταλία και Ισπανία και πολιτικές εξελίξεις στην ΕΕ

Πρόκειται για σημαντικές πολιτικές εξελίξεις για τους εργαζόμενους και τη νεολαία όλης της Ευρώπης. Αυτές υπογραμμίζουν συνοπτικά τα εξής:

1. Οι νέες κυβερνήσεις σε Ισπανία και Ιταλία, με βάση το κυβερνητικό πρόγραμμά τους, είναι αντεργατικές και αντιλαϊκές. Στην Ισπανία ο «σοσιαλιστής» Πέδρο Σάντσεθ με την στήριξη των Podemos, θα εφαρμόσει τον προϋπολογισμό του διεφθαρμένου Ραχόϊ. Στην Ιταλία η συγκυβέρνηση του Τζουζέπε Κόντε συνιστά ένα εκρηκτικό αντιδραστικό «μείγμα». Με τον ηγέτη της Λέγκας, Υπουργό Εσωτερικών Ματέο Σαλβίνι να αναλαμβάνει το ακροδεξιό – ρατσιστικό πρόγραμμα (άμεση απέλαση 600.000 μεταναστών) και τον ηγέτη των δήθεν «αντισυστημικών» Πέντε Αστεριών, Υπουργό Εργασίας και Ανάπτυξης Λουΐτζι ντι Μάϊο να αναλαμβάνει να προωθήσει το νέο συνολικό αντεργατικό πακέτο. Είναι εγκληματική αφέλεια να πιστεύει κάποιος, ότι αυτές οι κυβερνήσεις θα αντισταθούν στη Γερμανία, στον Ντράγκι και στο υπερκράτος των Βρυξελλών.

2. Η καπιταλιστική – ιμπεριαλιστική ΕΕ, προσπαθεί να ξεπεράσει την πολιτική κρίση της εξαπολύοντας νέα πανευρωπαϊκή αντιλαϊκή επίθεση. Αξιοποιεί και γενικεύει το κεκτημένο του «πειραματόζωου» Ελλάδα – Τσίπρας – Μνημόνιο. Μετακυλίει τη βαθειά δομική κρίση της (που την οξύνει ο Τράμπ) στην περιφέρεια, στο Νότο της Ευρώπης. Με βασικά εργαλεία της: το Σύμφωνο Σταθερολιτότητας, την τοκογλυφική πολιτική για το Δημόσιο χρέος (Κανονισμός ΕΕ αριθ. 472/2013) και το νέο Προϋπολογισμό της ΕΕ για την περίοδο 2021 – 2027, που θα εγκριθεί στη Σύνοδο Κορυφής, το διήμερο 28 – 29 Ιούνη 2018.

3. Η ΕΕ δεν μπορεί να «μεταρρυθμιστεί», παρά μόνο να ανατραπεί και να διαλυθεί από εργατική – διεθνιστική σκοπιά. Δεν μπορεί να γίνει «ισότιμη και πιο δίκαιη», όπως επαιτούν ματαίως τα ρετάλια του ευρωκομμουνισμού, οι διάφοροι ευρωλάγνοι και ο Γ. Βαρουφάκης. Αντίθετα θα γίνει πολύ πιο αντιδραστική ως το 2025, με τις γνωστές προτάσεις Μακρόν – Γιούνκερ – Τσίπρα για Ευρωπαϊκό ΔΝΤ και Τραπεζική Ένωση, Ευρωστρατό και αυτοτελή στρατιωτική ολοκλήρωση δίπλα στο ΝΑΤΟ, πιο ρατσιστική πολιτική για τους μετανάστες.

 4. Η κραυγαλέα απουσία συνολικού αριστερού αντί – ΕΕ «αντίπαλου δέους», δυστυχώς οδηγεί τις αντιΕΕ λαϊκές διαθέσεις, που αναπτύσσονται σε όλη την Ευρώπη, στην αγκαλιά ακροδεξιών, ρατσιστικών και φασιστικών κομμάτων (Λεπέν, Λέγκα, AfD, Χρυσή Αυγή κ.α.) που τις καπηλεύονται, τις ενσωματώνουν και τις ακυρώνουν. Για να αποκρούσουμε – ματαιώσουμε αυτή την εφιαλτική πολιτική εξέλιξη, οφείλουμε ως ΑΝΤΑΡΣΥΑ και ευρύτερη μαχόμενη Αριστερά, να βαθύνουμε – συνολικοποιήσουμε το αντι-ΕΕ πολιτικό περιεχόμενο, των εργατικών, αγροτικών, λαϊκών αγώνων. Να προβάλλουμε αποφασιστικά την αποδέσμευση από την ΕΕ από τη σκοπιά των εργατικών συμφερόντων και με διεθνιστική προοπτική, όχι μόνο αυτοτελώς, αλλά και ως άμεσο πολιτικό στόχο του λαϊκού κινήματος.

Σε παρατεταμένη προεκλογική περίοδο

Είναι φανερό ότι έχουμε μπει σε παρατεταμένη, θερμή και πολύ κρίσιμη για τα λαϊκά συμφέροντα προεκλογική περίοδο (Βουλευτικές εκλογές, Ευρωεκλογές, Δημοτικές και Περιφερειακές εκλογές). 

Είναι πιθανό οι βουλευτικές εκλογές να γίνουν πριν από τις 20 Δεκέμβρη 18, ημέρα που θα δοθούν οι πετσοκομμένες ξανά συντάξεις του Γενάρη 2019.

Ο πρωθυπουργός κ. Τσίπρας ετοιμάζεται να προωθήσει το νέο προεκλογικό «αφήγημα» – απάτη του ΣΥΡΙΖΑ. Με επιχειρήματα του τύπου: «Σας έβγαλα από το Μνημόνιο στις 20 Αυγούστου. Λύνω – έλυσα το Μακεδονικό που οι άλλοι το είχαν άλυτο και βαλτωμένο 28 χρόνια. Έστειλα τους κλέφτες στη δικαιοσύνη και στη φυλακή. Θα δώσω 700 εκατ. ευρώ στους φτωχούς από το πλεόνασμα του 2018. Αν δεν σας αρκούν όλα αυτά, θέλετε να ‘ρθεί ο χειρότερος Μητσοτάκης, με τις μαζικές απολύσεις ή τις προσλήψεις 1 προς 5;»

Ως ΑΝΤΑΡΣΥΑ οφείλουμε να αποκαλύψουμε άμεσα, συγκεκριμένα και πειστικά, τη νέα απάτη του ΣΥΡΙΖΑ περί δήθεν «καθαρής εξόδου από το Μνημόνιο». Δεν πρόκειται για έξοδο, αλλά για είσοδο και παραμονή στο 4ο Μνημόνιο διαρκείας, Ευρωμνημονιακής λεηλασίας και αυστηρής κηδεμονίας (όχι απλώς επιτροπείας) με ορόσημα το 2023 και το 2060 (βλέπε και «ΠΡΙΝ» – 20/5/18). 

Να σπάσουμε την παθητική εκλογική αναμονή και προσμονή άλλων μνημονιακών «σωτήρων». 

Κυρίως να πρωτοστατήσουμε άμεσα, σε εργατική – λαϊκή αντεπίθεση, με ενωτικούς – νικηφόρους αγώνες για την ανατροπή της βάρβαρης πολιτικής κυβέρνησης – ΕΕ – ΔΝΤ – Κεφαλαίου. Αγώνες συντονισμένους για την κατάργηση όλων των Μνημονίων και όλων των εφαρμοστικών τους νόμων (πχ. του ρατσιστικού για τη νεολαία υποκατώτατου μισθού). Για την επιστροφή όλων των κλεμμένων εισοδημάτων και δικαιωμάτων. Για πραγματικές αυξήσεις σε μισθούς και συντάξεις. Για μόνιμη και σταθερή, πλήρη και ασφαλισμένη εργασία. Για τη διαγραφή του ληστρικού χρέους και την έξοδο από την ΕΕ, από τη σκοπιά των εργατικών – λαϊκών συμφερόντων και με διεθνιστική προοπτική. Για το άνοιγμα του δρόμου στην επαναστατική ανατροπή και τη σύγχρονη κομμουνιστική προοπτική, με βάση τις υλικές δυνατότητες της εποχής μας.

Μόνο με τέτοια ανατρεπτική τακτική, υπάρχει βάσιμη ελπίδα όχι μόνο να μην έρθει ο Μητσοτάκης, αλλά αντίθετα η διευρυνόμενη εργατική οργή και νεολαιίστικη αγανάκτηση να πάει προς τα αριστερά και να βαθύνει, με την αποφασιστική ενίσχυση μιας πολιτικά αυτοτελούς και μαζικής Επαναστατικής Αριστεράς, που είναι το ζητούμενο των καιρών και των εργαζομένων.

06/06/2018
Δημήτρης Δεσύλλας
Μέλος του Π.Σ.Ο. της ΑΝΤΑΡΣΥΑ

Πηγή : pandiera