Ούτε Απαισιόδοξοι - Ούτε Αισιόδοξοι Απλώς Να Καταλάβουμε Την Πραγματικότητα.

Ελευθεριακός Πάνθηρας *29

Ένας χρόνος πέρασε που ο ΣΥΡΙΖΑ πήρε την κυβέρνηση και ψηφίστηκε από τις κυριάρχες δυνάμεις το 3ο μνημόνιο. Ο ΣΥΡΙΖΑ δεν έταξε τίποτα το ιδιαίτερο στις τελευταίες εκλογές σε σχέση με τις εκλογές του Γενάρη 2015 αλλά προτεραιότητα του ήταν και είναι να εφαρμόσει το 3ο μνημόνιο και να ακολουθήσει τις επιλογές των "θεσμών". 

Άρα όσοι τον "πίστεψαν" ή δεν είχαν άλλη επιλογή δεν μπορούν να πουν ότι δεν ήξεραν (...καλά μπορεί να είναι και ανημέρωτοι....αλλά αισιόδοξοι...). 

Εμείς που είδαμε την "μετάλλαξη" του ΣΥΡΙΖΑ και την πολιτική γραμμή επιλάξαμε τα ψηφοδέλτια της ΑΝΤΑΡΣΥΑΣ περιμένωντας ότι θα δώσει ώθηση στους απογοητευμένους αριστερούς και στην ανάταση του εργατικού - λαικού κινήματος. 'Ομως το παιχνίδι χάθηκε που ο λαός δέχτηκε αμαχητί το ΟΧΙ να γίνεται ΝΑΙ...Η μεσολάβηση που επικράτησε χρόνια πάθηση στην στάση του κόσμου να του επιλύουν άλλοι τα θέματα του...παρέμεινε παθητικός δέκτης του ΝΑΙ και ένθερμος "υποστηρικτής" του 3ο μνημονίου...

Και Τώρα ;

Μετά τις συγκεντρώσεις στην ΔΕΘ και για τον Π. Φύσσα που συμμετείχαν κυρίως ο κόσμος του αγώνα και της αριστεράς…ελάχιστος κόσμος που βιώνει την βάρβαρη πολιτική της ΕΕ και του ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, που έχει απογοητευτεί από την μη αποτελεσματικότητα των αγώνων αλλά και από τις προσδοκίες που «πούλησε» ο ΣΥΡΙΖΑ, δεν έχει την διάθεση και το σθένος – σήμερα τουλάχιστον- να αντισταθεί και να ανατρέψει το πολιτικό και κοινωνικό σκηνικό. Άρα η επαναστατική – αντικαπιταλιστική αριστερά, ο κόσμος του αγώνα πρέπει να διδαχθεί ότι :

1o Χρειάζεται εσωτερική ιδεολογική – πολιτική - οργανωτική ανασυγκρότηση. Μέτωπο από τα κάτω ενάντια στα μνημόνια – ΕΕ – Ευρώ – καπιταλισμό.

2ο Μαζική δουλειά χωρίς ηγμονισμούς και να φαινόμαστε ως φωστήρες ώστε να καλούμε την πλατιά κοινωνική εργαζόμενη πλειοψηφία να πάρει θέση και την υπόθεση στα χέρια της.

Αφουγκράζοντας τα προβλήματα της εργαζόμενης τάξης, τα δικά μας αδιεξοδα…απαιτείται εσωτερική δουλειά και εξωστρέφεια (μη γυρίζοντας στο μικροκόσμο μας)….

Τα χειρότερα ΄μέτρα είναι μπροστά μας…όμως τις καλύτερες μέρες δεν τις έχουμε ζήσει…
το δίλλημα μας το έθεσαν ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΜΟΣ ή ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΤΙΚΗ ΒΑΡΒΑΡΟΤΗΤΑ…από μικροί πήραμε θέση και διαλέξαμε στρατόπεδο..

Ας επιλέξει και η κοινωνία….