Το Editorial Της "Εργατικής Αριστεράς" Που Κυκλοφορεί 8/3

Για άλλη μια φορά, οι περίφημες «κόκκινες γραμμές» της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, συνθλίβονται από τις σκληρές απαιτήσεις των δανειστών.

Ένας νέος γύρος επί­θε­σης στα ερ­γα­τι­κά-λαϊ­κά ει­σο­δή­μα­τα, μέσω της γεν­ναί­ας μεί­ω­σης του αφο­ρο­λό­γη­του, απο­φα­σί­στη­κε ήδη στο αστυ­νο­μο­κρα­τού­με­νο Χίλ­τον. Το Ασφα­λι­στι­κό Κα­τρού­γκα­λου ξη­λώ­νε­ται και η μόνη δια­φω­νία με τους «θε­σμούς» είναι αν το νέο «ψα­λί­δι» στις συ­ντά­ξεις και τα ασφα­λι­στι­κά δι­καιώ­μα­τα αφορά το 2019 ή το 2020. Το 4ο Μνη­μό­νιο βρί­σκε­ται προ των πυλών.

Τα ανα­νε­ω­μέ­να στοι­χεία για την ύφεση της ελ­λη­νι­κής οι­κο­νο­μί­ας και η πα­ρα­τε­τα­μέ­νη «αρ­ρυθ­μία» του τρα­πε­ζι­κού συ­στή­μα­τος, υπεν­θυ­μί­ζουν ότι καμία «στα­θε­ρό­τη­τα» δεν υπάρ­χει στο μνη­μο­νια­κό βάλτο. 

Το κυ­βερ­νη­τι­κό «θαύμα» που δια­τυ­μπά­νι­ζε το «τέλος της λι­τό­τη­τας», δεν κρά­τη­σε παρά δύο μέρες.

Αντί για «αντί­με­τρα» που θα ισο­σκε­λί­ζουν τις απώ­λειες από τα βάρ­βα­ρα μέτρα, το μόνο «δώρο» που επι­φυ­λάσ­σει η κυ­βέρ­νη­ση Τσί­πρα στους ερ­γα­ζό­με­νους και τα λαϊκά στρώ­μα­τα είναι η διαιώ­νι­ση της άγριας λι­τό­τη­τας.

Στα αδιέ­ξο­δα της μνη­μο­νια­κής δια­χεί­ρι­σης έρ­χο­νται να προ­στε­θούν και τα «τύ­μπα­να πο­λέ­μου» στο Αι­γαίο και την Ανα­το­λι­κή Με­σό­γειο. Οι αρ­μά­δες του ΝΑΤΟ συ­νε­χί­ζουν να πε­ρι­πο­λούν στην πε­ριο­χή και να προ­χω­ρούν σε κοι­νές ασκή­σεις με το ελ­λη­νι­κό πο­λε­μι­κό ναυ­τι­κό.

Ο Καμ­μέ­νος, συ­νε­χί­ζο­ντας την εθνι­κι­στι­κή του ρη­το­ρεία, έχει στα σκα­ριά νέο εξο­πλι­στι­κό πρό­γραμ­μα 3 δισ. ευρώ (όσο πε­ρί­που και το ύψος των μέ­τρων που απαι­τούν οι δα­νει­στές, μέσω της φο­ρο­ε­πι­δρο­μής και του σφα­για­σμού των συ­ντά­ξε­ων), ακο­λου­θώ­ντας τη διε­θνή τάση αύ­ξη­σης των στρα­τιω­τι­κών δα­πα­νών.  Δι­πλω­μα­τι­κοί κύ­κλοι προει­δο­ποιούν για «θερμό επει­σό­διο» με την Τουρ­κία, με φόντο τα ενερ­γεια­κά κοι­τά­σμα­τα.

Η μο­να­δι­κή μέ­θο­δος για να αντι­με­τω­πί­σου­με αυτές τις προ­κλή­σεις, είναι οι μα­ζι­κοί αγώ­νες των «από κάτω», η μόνη δύ­να­μη που μπο­ρεί να αντι­πα­ρα­τε­θεί απέ­να­ντι στην κυ­ρί­αρ­χη τάξη, τα ντό­πια και τα διε­θνή επι­τε­λεία της.

Στις 8 Μάρτη, όπου στις ΗΠΑ και σε πολ­λές άλλες χώρες θα πραγ­μα­το­ποι­η­θούν δυ­να­μι­κές κι­νη­το­ποι­ή­σεις στο πλαί­σιο της «Διε­θνούς Απερ­γί­ας Γυ­ναι­κών».

Στις 15 Μάρτη, όπου η πα­νελ­λα­δι­κή απερ­γία των νο­σο­κο­μεια­κών, μπο­ρεί να γίνει βήμα συ­ντο­νι­σμού των συν­δι­κά­των και απερ­για­κής κλι­μά­κω­σης, με στόχο μια Γε­νι­κή Απερ­γία ενά­ντια στο νέο πα­κέ­το μνη­μο­νια­κής λε­η­λα­σί­ας.

Στις 18 Μάρτη, όπου στην Αθήνα και σε δε­κά­δες άλλες πό­λεις δια­δη­λώ­νου­με για αξιο­πρε­πή φι­λο­ξε­νία και τα δι­καιώ­μα­τα των προ­σφύ­γων, ενά­ντια στον πό­λε­μο, το ρα­τσι­σμό και τη φτώ­χεια. Ενά­ντια στους νε­ο­να­ζί της Χρυ­σής Αυγής που πα­σχί­ζουν να επα­να­κάμ­ψουν.

Αυτά τα κρί­σι­μα κα­θή­κο­ντα, απαι­τούν τη δύ­να­μη που θα τα υλο­ποι­ή­σει. Ένα πλατύ κι­νη­μα­τι­κό μέ­τω­πο που, ενω­τι­κά-μα­ζι­κά και μα­χη­τι­κά, θα ορ­γα­νώ­σει την κοι­νω­νι­κή αντί­στα­ση. Αλλά και ένα πο­λι­τι­κό μέ­τω­πο της ρι­ζο­σπα­στι­κής Αρι­στε­ράς, που θα ανα­θερ­μά­νει την ελ­πί­δα του κό­σμου και θα οι­κο­δο­μή­σει τη δυ­να­τό­τη­τα ανα­τρο­πής του ση­με­ρι­νού ζόφου.

Πηγή : rproject