Η Κοινή Δράση Δεν Είναι Κοινή

των Γιάννη Ελαφρού, Γιώργου Τσαντίκου

Ευρεία απήχηση και έντονο προβληματισμό έχει δημιουργήσει η πρόταση-κάλεσμα της ΑΝΤΑΡΣΥΑ για κοινή δράση με στόχο την απόκρουση-ανατροπή των νέων σφαγιαστικών μέτρων. Δεν είναι τυχαίο πως σχολιάστηκε με άρθρα και αναρτήσεις στο διαδίκτυο ως θετική και αναγκαία βάση για μια παρέμβαση αντεπίθεσης του μαζικού κινήματος. Η πρόταση της ΑΝΤΑΡΣΥΑ απευθύνεται σε ΚΚΕ, ΛΑΕ και τις δυνάμεις της αντικαπιταλιστικής, αντιιμπεριαλιστικής και επαναστατικής Αριστεράς.

Μέχρι στιγμής το ΚΚΕ «απάντησε» με ένα σχόλιο στον Ριζοσπάστη, όπου αναφέρεται: «Πότε ακριβώς κατάλαβαν οι δυνάμεις που σήμερα αποτελούν την ΑΝΤΑΡΣΥΑ ότι “η συνδικαλιστική γραφειοκρατία των ΓΣΕΕ-ΑΔΕΔΥ υποτάσσεται στα μνημόνια, στην αστική στρατηγική, στην εργοδοσία, στην ΕΕ και στις κυβερνήσεις”;»

 Και ισχυρίζεται ο «Ρ» πως «όλοι μαζί πετροβολούσαν το ΠΑΜΕ ως “διασπαστή του κινήματος”», «ενώ οι δυνάμεις της σημερινής ΑΝΤΑΡΣΥΑ έγιναν ουκ ολίγες φορές “κλακαδόροι” της συνδικαλιστικής πλειοψηφίας». Βεβαίως είναι γνωστή η πολύχρονη συμβολή των δυνάμεων της ΑΝΤΑΡΣΥΑ στο συντονισμό των πρωτοβάθμιων σωματείων σε ρήξη με τον υποταγμένο συνδικαλισμό. Αλλά το πιο σημαντικό είναι να απαντήσει το ΚΚΕ επί της ουσίας, ανταποκρινόμενο στην ανάγκη των καιρών και όχι να στρίβει με ανώνυμα σχόλια… Η ΛΑΕ έχει καταρχήν εμφανιστεί θετική στο να συζητήσει την πρόταση της ΑΝΤΑΡΣΥΑ, αλλά ταυτόχρονα ανώνυμος σχολιογράφος της Iskra.gr προσπάθησε μάλλον να την υποβαθμίσει. Αφού τη χαρακτηρίζει «θαυμάσια» και «αξιέπαινη», σημειώνει πως η πρόταση «δεν είναι κάτι καινούργιο» και πως για τη ΛΑΕ η κοινή δράση των δυνάμεων της Αριστεράς αποτελεί «πάγια, αμετάθετη και διαχρονική θέση». Και σημειώνει: «Θα περιοριστούμε μόνο εκεί; Ή θα πρέπει να επιδιώξουμε και να έχουμε ως επείγουσα, λόγω και των περιστάσεων, προοπτική και την πολιτική συνεργασία όλων των δυνάμεων της Αριστεράς». Το να θεωρείς δεδομένο και «παλιό» την κοινή δράση για την ανατρεπτική πάλη του κινήματος, που ελάχιστες φορές επιτεύχθηκε ουσιαστικά (και με σημαντικές ευθύνες των δυνάμεων της ΛΑΕ, που δεν έχουν ξεκόψει από τον υποταγμένο συνδικαλισμό και την κομματικοκεντρική αντίληψη), και να θέτεις την πολιτική συνεργασία ως επείγουσα (όλων των «αντιμνημονιακών» δυνάμεων, χωρίς το αναγκαίο πολιτικό πλαίσιο και τις ριζοσπαστικές τομές για να εμπνεύσει) είναι σίγουρος δρόμος για να πεταχτεί η πρόταση της ΑΝΤΑΡΣΥΑ στον κάλαθο των αχρήστων, μετά πολλών επαίνων. Ελπίζουμε πως δεν θα είναι αυτή η τοποθέτηση της ΛΑΕ…

«Πρόκειται αναμφίβολα για κάτι θετικό, κάτι που το Ξεκίνημα υποστηρίζει και ανέκαθεν πρόβαλλε», αναφέρεται σχετικά με την πρωτοβουλία της ΑΝΤΑΡΣΥΑ σε άρθρο στην ιστοσελίδα της οργάνωσης. Κάτω από το ερώτημα «Πώς θα γίνουν τα λόγια έργα», το άρθρο θέτει –από τη δική του σκοπιά– όρους και προϋποθέσεις για να «υπάρξουν διαδικασίες που με καλή διάθεση και ειλικρίνεια θα φέρουν κοντά τις διαφορετικές δυνάμεις της Αριστεράς», έτσι ώστε να μην καταρρεύσει η όλη προσπάθεια από «επίδειξη “υπερβάλλοντος επαναστατικού ζήλου” ή μικροκομματικών ανταγωνισμών.

Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ θα προχωρήσει το επόμενο διάστημα την πρότασή της, με συγκεκριμένο τρόπο. Την ίδια ώρα αναπτύσσεται η πολιτική εξόρμηση της ΑΝΤΑΡΣΥΑ για την παρουσίαση συνολικά της πολιτικής της πρότασης. Το προηγούμενο Σαββατοκύριακο και Δευτέρα κορυφώθηκε σε Ήπειρο και Γρεβενά η πολιτική καμπάνια των Τοπικών Επιτροπών της ΑΝΤΑΡΣΥΑ. Την προηγούμενη Δευτέρα, ο Αντώνης Δραγανίγος, μέλος της ΚΣΕ της ΑΝΤΑΡΣΥΑ μίλησε σε επιτυχημένη μαζική εκδήλωση στα Γιάννενα, ενώ εκδηλώσεις έγιναν σε Άρτα, Πρέβεζα, Ηγουμενίτσα και Γρεβενά. «Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ έχει συμπληρώσει δύο χρόνια μνημονιακής αφαίμαξης, ξεπουλήματος δημόσιας περιουσίας, περικοπών μισθών και εξαφάνισης των συντάξεων, πλειστηριασμών και φοροαρπαγής, στήριξης των τραπεζιτών και συμφωνιών ενίσχυσης του ιμπεριαλιστικού άξονα ΗΠΑ-Ισραήλ», τόνισε χαρακτηριστικά.

Γι’ αυτό, υπογράμμισε, «τίθεται με έντονο τρόπο το ζητούμενο της συσπείρωσης των κοινωνικών και πολιτικών δυνάμεων που επιδιώκουν την ανατροπή αυτής της επίθεσης, την απελευθέρωση της εργατικής τάξης και του λαού από τη μέγγενη των ευρωμνημονίων και της καπιταλιστικής βαρβαρότητας και την ανεξαρτησία από τους ιμπεριαλιστικούς μηχανισμούς». «Είναι ανάγκη να αναπτυχθεί ο διάλογος για κοινό βηματισμό και πολιτική συνεργασία των δυνάμεων της αντικαπιταλιστικής, αντιιμπεριαλιστικής, αντιΕΕ Αριστεράς και των δυνάμεων που κινούνται ενάντια στη λογική του συμβιβασμού και της διαχείρισης του συστήματος», τόνισε ο Αντ. Δραγανίγος.

Πηγή : prin.gr