Αλληλεγγύη Στον Λαό Της Βενεζουέλας! Όχι Στο πραξικόπημα!

ΟΛΟΙ-ΕΣ ΣΤΗΝ ΠΟΡΕΙΑ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ ΣΤΟΝ ΛΑΟ ΤΗΣ ΒΕΝΕΖΟΥΕΛΑΣ, ΠΕΜΠΤΗ 31/1/19, 6.30μμ, ΠΡΟΠΥΛΑΙΑ

Αλληλεγγύη στον λαό της Βενεζουέλας

Όχι στο πραξικόπημα

Μόνη λύση οι ταξικοί αγώνες ενάντια στον ιμπεριαλισμό, την ντόπια αντίδραση και τη γραφειοκρατία

Τις τελευταίες ημέρες εκτυλίσσεται στη Βενεζουέλα ακόμα μια πράξη του δράματος για το λαό της. Με μια κίνηση που θυμίζει το πραξικόπημα του 2002, ο ηγέτης του αντιπολιτευόμενου κόμματος Voluntad Popular (τμήμα της Σοσιαλιστικής Διεθνούς) και πρόεδρος της Εθνοσυνέλευσης Χουάν Γκουαιντό ανακήρυξε τον εαυτό του πρόεδρο, αμφισβητώντας ουσιαστικά τη νομιμότητα του Προέδρου Μαδούρο. Όλες οι αντιδραστικές, νεοσυντηρητικές δεξιές κυβερνήσεις της Λατινικής Αμερικής (Βραζιλία, Αργεντινή), ο ΟΑΚ (Οργανισμός Αμερικανικών Κρατών ), οι Η.Π.Α. καθώς και η Ε.Ε έσπευσαν να τον αναγνωρίσουν ως το νόμιμο πρόεδρο, συνεχίζοντας το διαχρονικό τους έγκλημα ενάντια στο λαό της Βενεζουέλας.

Η διεθνής εργατική τάξη και η επαναστατική αριστερά πρέπει να έχει μια όσο το δυνατόν περισσότερο ξεκάθαρη εικόνα του τι συμβαίνει στη Βενεζουέλα, καθώς σε αυτές θα βασιστεί η εργατική τάξη της Βενεζουέλας για αλληλεγγύη.
Το πραξικόπημα ενορχηστρώθηκε από τις Η.Π.Α σε αγαστή συνεργασία με την ντόπια αστική τάξη τόσο για την προώθηση των συμφερόντων των εξωτερικών ιμπεριαλιστικών μηχανισμών, όσο και για την παλινόρθωση της αστικής τάξης της χώρας στην εξουσία, με το παράλληλο σταμάτημα φυσικά της διαδικασίας της Μπολιβαριανής επανάστασης, όσο στρεβλά και αν αυτή εξελίσσεται. «Δημοκρατικές» χώρες της ΕΕ έσπευσαν μαζί με τον Τράμπ και τον φασίστα Μπολσονάρο να αναγνωρίσουν τον επίδοξο πραξικοπηματία ως νόμιμο πρόεδρο της Βενεζουέλας. Εξελίσσεται μια αντιδραστική διαδικασία που θα ξεθεμελιώσει τις οποίες κατακτήσεις κατάφερε ο λαός της Βενεζουέλας τα τελευταία είκοσι χρόνια. Πρόκειται για σχέδιο εγκαθίδρυσης, απέναντι στην κυβέρνηση του Μαδούρο, μιας αντιδραστικής κυβέρνησης, σαν αυτές που έχουν κατακλύσει την ήπειρο τα τελευταία χρόνια. Είναι προφανές ότι τυχόν επικράτησή της θα σημάνει δεινά και για το λαό της χώρας και για την ήπειρο ολόκληρη.

Η εργατική τάξη της Βενεζουέλας, οι φτωχοί, οι συνδικαλιστές, οι αγρότες, οι ιθαγενείς, οι αγωνιστές της επαναστατικής αριστεράς έρχονται σήμερα αντιμέτωποι με μια κρίσιμη κατάσταση. Ο Μαδούρο από τη μια ακόμα και σήμερα διατηρεί κάτι από την αίγλη του Τσαβισμού και της Μπολιβαριανής επανάστασης, αλλά από την άλλη διολισθαίνει προς μια όλο και πιο συντηρητική κατεύθυνση, δίνοντας χώρο για μεγαλύτερη εισβολή του ιδιωτικού κεφαλαίου στην οικονομία και την εκμετάλλευση της γης, καθώς η εξάρτηση από τις τιμές του πετρελαίου δεν θα μπορούσε να οδηγήσει σε άλλη εναλλακτική. Η διαφθορά έχει φτάσει στα ύψη, σαν αποτέλεσμα της γραφειοκρατικοποίησης τόσο του κόμματος, όσο και της κυβέρνησης, η διαδικασία της προώθησης της αυτενέργειας των από κάτω έχει σταματήσει, προς όφελος μιας διαλυτικής ρητορικής συμβιβασμών με τις πιο επιθετικές φιλοκαπιταλιστικές δυνάμεις. Ο πληθωρισμός, οι ελλείψεις σε βασικά αγαθά, η κρατική καταστολή ακόμα και αριστερών φωνών έχουν οδηγήσει τις μάζες να αποσύρουν την εμπιστοσύνη τους από τον Μαδούρο και την κυβέρνηση του.

Ωστόσο, το κίνημα και μόνο αυτό είναι αρμόδιο να λύσει τα αδιέξοδα της κυβέρνησης Μαδούρο. Η αντιπολίτευση του Γκουαϊντό δεν έχει καμία σχέση με τα συμφέροντα και τις διεκδικήσεις των εργαζομένων και των φτωχών, αντιθέτως αποτελεί τον πιο θανάσιμο εχθρό τους. Απέναντι στην αντιδραστική αυτή αντιπολίτευση, που προσπαθεί να εκμεταλλευτεί τη δυσαρέσκεια και να αποκτήσει νομιμοποίηση, οι χειρισμοί της κυβέρνησης είναι αποκλειστικά θεσμικοί και από τα πάνω, γεγονός που αφήνει έξω από τις πολιτικές εξελίξεις τον μεγάλο παίχτη του παιχνιδιού που δεν είναι άλλος από τις κοινωνικές δυνάμεις που προαναφέραμε – αυτές δηλαδή που στήριξαν τόσα χρόνια τον Μαδούρο και τον Τσάβες απέναντι στην αντίδραση και τον ιμπεριαλισμό.

Ο κίνδυνος είναι τεράστιος. Είναι κρίσιμο να ηττηθεί το πραξικόπημα. Ο μόνος δρόμος για τις μάζες είναι ο δρόμος της ανεξάρτητης πάλης, της ανεξάρτητης οργάνωσης για την προώθηση των συμφερόντων τους. Οι μάζες πρέπει να θυμηθούν και να εμβαθύνουν τις κατακτήσεις τις Μπολιβαριανής επανάστασης, η οποία μέσω της δικής τους δράσης ξεπέρασε σε κάποιο βαθμό τους διακηρυγμένους στόχους των Τσάβες-Μαδούρο, να τις απογυμνώσουν από τις γραφειοκρατικές παραμορφώσεις και να πορευθούν με αυτές σαν εργαλείο για το ξεπέρασμα τόσο του καπιταλισμού , όσο και της γραφειοκρατίας. Οι εμπειρίες της αυτοοργάνωσης και αυτοδιαχείρισης των εργαζομένων, των κοινοτήτων των γειτονιών, όπως οι τοπικές συνελεύσεις, οι τοπικοί ραδιοφωνικοί σταθμοί που έδιναν φωνή σε αυτούς που μέχρι πρότινος δεν είχαν, οι τοπικές δομές υγείας και πρόνοιας και άλλα, είναι μερικά από τα θετικά επιτεύγματα της Μπολιβαριανής διαδικασίας που οφείλουν να διαφυλαχθούν σαν κόρη οφθαλμού. Μόνο εάν αυτές οι εμπειρίες συνδεθούν με τον αγώνα ενάντια στην απόπειρα του πραξικοπήματος και με ένα πραγματικά επαναστατικό πρόγραμμα ξεπεράσματος της κρίσης θα μπορέσουν οι καταπιεσμένοι της χώρας να πάρουν την κατάσταση στα χέρια τους και να λύσουν την ανθρωπιστική κρίση χρησιμοποιώντας τις παραγωγικές πηγές προς όφελός τους, με πραγματική εθνικοποίηση των τραπεζών και παίρνοντας πίσω τα 500 δις δολάρια που υφαρπάχθηκαν από το κράτος και που βρίσκονται σε τράπεζες του εξωτερικού. Μόνο κάτω από εργατικό έλεγχο στη βιομηχανία και με διανομή της γης στους ακτήμονες μπορεί να υπάρξει επανεκκίνηση της οικονομίας στη βάση των πραγματικών συμφερόντων των εκμεταλλευομένων. Η ταξική πάλη των μαζών είναι η καλύτερη άμυνα απέναντι τόσο στην ιμπεριαλιστική επιβουλή όσο και στην ντόπια καπιταλιστική παλινόρθωση. Είναι η δύναμη που όχι μόνο δεν υπονομεύει την ανεξαρτησία και κυριαρχία της Βενεζουέλας, αλλά είναι ο πιο ασυμβίβαστος υπερασπιστής της.

Το κεφάλαιο των Η.Π.Α και οι αστικές τάξεις των χωρών της Λατινικής Αμερικής προσπαθούν να πάρουν τη ρεβάνς για όσα έχασαν τα προηγούμενα χρόνια. Επόμενη μάχη η Βενεζουέλα. Να ηττηθεί ο ιμπεριαλισμός και οι πραξικοπηματίες. Ας αποτελέσει την αρχή για την αντεπίθεση του εργατικού και λαϊκού κινήματος που θα βασίζεται στις δίκες του ανεξάρτητες δυνάμεις και θα επιβάλλει τη θέληση του απέναντι σε εξωτερικούς και εσωτερικούς δυνάστες.