Η Καπιταλιστική Ανάπτυξή Τους, Είναι Ποτισμένη Με Το Αίμα Και Τον Ιδρώτα Μας

Δεν πρόλαβε καλά καλά  να μπει η χρονιά κι ο κλάδος μας θρηνεί έναν ακόμα νεκρό. Ο  συνάδελφος (ηλεκτροσυγκολλητής), ο οποίος εργαζόταν για λογαριασμό του εργολάβου, στο εργοτάξιο του υπό κατασκευή γηπέδου της  Α.Ε.Κ. στη Νέα Φιλαδέλφεια, έχασε τη ζωή του, όταν έπεσε από σκαλωσιά μεγάλου ύψους.

Στο συγκεκριμένο έργο, είχαν επισημανθεί από τους  ίδιους τους εργαζόμενους, οι κίνδυνοι από την αυξανόμενη πίεση, την υπερωριακή απασχόληση και την έλλειψη βασικών μέτρων ασφάλειας και υγιεινής.  Ας αφήσουν λοιπόν τα κροκοδείλια δάκρυα και τα συλλυπητήρια οι υπεύθυνοι. (Δικέφαλος 1924 και ΕΡΜΩΝΑΣΣΑ Α.Ε.).

Σε μια περίοδο σχετικής ανάκαμψης της δουλειάς,  μειώνονται τα μεροκάματα και οι ασφαλιστικές εισφορές, ενώ αυξάνονται τα κέρδη των αφεντικών, οι τραυματισμοί και οι θάνατοι.

Δεν είναι η κακιά στιγμή λοιπόν! Είναι η ανάγκη για δουλειά κάτω από οποιεσδήποτε συνθήκες, καθώς παραμονεύει ο κίνδυνος της ανεργίας, είναι η αύξηση της εντατικοποίησης και εκμετάλλευσης, είναι το καθεστώς ομηρίας που επιβάλλει το κατασκευαστικό κεφάλαιο (μικρό και μεγάλο ), είναι η μη τήρηση στοιχειωδών κανόνων ασφάλειας, η μείωση του εργασιακού κόστους με κάθε τίμημα, οι λόγοι των εργοδοτικών δολοφονιών – «εργατικών ατυχημάτων».

Είναι οι ίδιες οι πολιτικές και το ξεκάθαρα φιλοεργοδοτικό νομικό πλαίσιο, που διαμόρφωσαν όλες οι κυβερνήσεις, ο λόγος που σερνόμαστε καθημερινά στα σύγχρονα σκλαβοπάζαρα για να διαπραγματευτούμε την αξία της εργατικής μας δύναμης.

Ας το καταλάβουμε . Δεν θα σταματήσουν, αν δεν πάρουμε την κατάσταση στα χέρια μας.

• Καμιά δουλειά ( από μερεμέτι μέχρι μεγάλο έργο) χωρίς ασφάλιση, μέτρα ασφάλειας και υγιεινής.
• Εμπρός για Σύμβαση Εργασίας που να καλύπτει τις πραγματικές μας ανάγκες.
• Να μην ξαναστηθεί μαδέρι, αν δεν πάρουμε ό,τι μας ανήκει!