Από τα μέσα της δεκαετίας του ’70, τα νεοφιλελεύθερα και ιμπεριαλιστικά επιτελεία διεξάγουν μια ολομέτωπη επίθεση, οικονομική, πολιτική και ιδεολογική απέναντι στην εργατική τάξη και στην αριστερά. Μια επίθεση που ιδιαίτερα μετά την κατάρρευση της ΕΣΣΔ και των καθεστώτων του «υπαρκτού σοσιαλισμού» έχει πάρει ανεξέλεγκτες διαστάσεις και στοχεύει στον πυρήνα της υπόθεσης , των παραδόσεων και των αξιών της εργατικής τάξης . Στο πλαίσιο αυτής της επίθεσης εντάσσεται και η σειρά «Τρότσκι», ρωσικής παραγωγής, εξυπηρετώντας τις ανάγκες του ρωσικού ιμπεριαλισμού, να παραχαράξει την ιστορία και πιο συγκεκριμένα τη μεγάλη σοσιαλιστική επανάσταση του Οκτώβρη του 1917 και τους σημαντικότερους πρωταγωνιστές της, Λένιν και Τρότσκι.
Η ΟΚΔΕ στην προσπάθεια που κάνει να υπερασπιστεί την υπόθεση, τις αρχές, τις παραδόσεις και την ιστορία του κομμουνιστικού, επαναστατικού και εργατικού κινήματος, θεώρησε αυτονόητο πως πρέπει να καταδικάσει τη σειρά «Τρότσκι» και να απαιτήσει από την ΕΡΤ να μην την προβάλλει. Διάφοροι σταλινικοί κρυμμένοι πίσω από την ανωνυμία του διαδικτύου «οργίασαν» ενάντια στην προσπάθεια αυτή της ΟΚΔΕ. Το ίδιο διαμαρτυρηθήκαμε για τη αντικομμουνιστική σειρά «Τα χρόνια της θύελλας» που προβάλλει η ΕΡΤ3.
Όλα αυτά είναι γνωστά στους εργαζόμενους και τη νεολαία που συμμετέχουν στο κομμουνιστικό και εργατικό κίνημα (βλέπε και πιο ολοκληρωμένα την ανακοίνωση μας: http://www.okde.gr/archives/8692). Αυτό όμως που δεν ήταν γνωστό ήταν η θέση των οργανώσεων της αριστεράς και άκρας αριστεράς για το συγκεκριμένο θέμα, γιατί απλούστατα καμία άλλη οργάνωση δεν εξέδωσε επίσημη ανακοίνωση για το συγκεκριμένο ζήτημα.
Ξαφνικά, στις 17/1, στην ιστοσελίδα του ΠΡΙΝ (εφημερίδα του ΝΑΡ), αναρτήθηκε άρθρο της Μ. Τζιαντζή (http://prin.gr/?p=23946), που τα περισσότερα από όσα λέει αναφέρονται στο άρθρο διαμαρτυρίας της ΟΚΔΕ. Το άρθρο αυτό της Μ. Τζιαντζή, ενώ κάνει μια σωστή κριτική σε κάποια σημεία της σειράς (όπως όφειλε να κάνει από την πρώτη στιγμή που άνοιξε αυτό το ζήτημα), αναφέρει στην προτελευταία του παράγραφο μια ιδιαίτερη προβληματική θέση:
«Δεν ξέρουμε αν η ΕΡΤ, που έχει κλείσει τη σειρά, θα την προβάλει στην επόμενη σεζόν όπως έχει γραφτεί. Πάντως, στην εποχή του ίντερνετ, όταν ο καθένας εύκολα μπορεί να δει σχεδόν οτιδήποτε, οπουδήποτε και οποιαδήποτε στιγμή, δεν μπορούμε να ζητάμε λογοκρισία, ακόμα κι όταν πρόκειται για την κρατική τηλεόραση που υποτίθεται ότι υπηρετεί το δημόσιο συμφέρον. Η κυβερνοπληξία, η γραφειοκρατία, η ανία βλάπτουν το δημόσιο συμφέρον εξίσου με ένα προϊόν μαύρης πολιτικής προπαγάνδας σαν τον «Τρότσκι».« (οι υπογραμμίσεις δικές μας)
Είναι ξεκάθαρο πως τα «πυρά» της αρθρογράφου στρέφονται προς την ΟΚΔΕ –χωρίς να έχει το θάρρος να την αναφέρει–,ενώ είναι η μόνη που αντέδρασε άμεσα, δημοσιοποίησε τη θέση της και απαίτησε από την ΕΡΤ να μην προβληθεί η σειρά. Ας εξετάσουμε λοιπόν ένα–ένα τα γραφόμενα της Μ. Τζιαντζή:
1. Η σειρά υπάρχει στο ίντερνετ, όπου ο καθένας μπορεί να την δει, άρα δεν έχει σημασία αν θα προβληθεί στη δημόσια τηλεόραση. Υπάρχουν εκατοντάδες χιλιάδες σειρών και εκπομπών στο διαδίκτυο. Ωστόσο όπως είναι ξεκάθαρο στην τηλεόραση και πιο συγκεκριμένα στη δημόσια τηλεόραση, προβάλλεται ένας απειροελάχιστος αριθμός αυτών, καθώς θα ήταν φυσικά αδύνατο να προβληθούν όλες. Για ποιο λόγο λοιπόν να προβάλλονται σειρές–σκουπίδια, που το μόνο που περιέχουν είναι ψέματα και συκοφαντίες απέναντι στην ιδεολογία του κομμουνισμού, την Οκτωβριανή Επανάσταση, την εργατική τάξη και τους αγώνες της; Αντί αυτού θα ήταν καλύτερο να προβάλλονται σειρές που σέβονται την ιστορική αλήθεια και άλλα επιμορφωτικά προγράμματα.
2. Η απαίτησή μας προς την ΕΡΤ χαρακτηρίζεται ως «λογοκρισία». Εδώ τίθεται ένα σοβαρό ζήτημα και πιο συγκεκριμένα το κατά πόσο η εργατική τάξη και οι κομμουνιστικές οργανώσεις της έχουν το δικαίωμα να θέτουν κάποια όρια στη διάδοση ιδεών και αντιλήψεων ή αν πρέπει να είναι όλα ανεξέλεγκτα. Για την ΟΚΔΕ η απάντηση είναι ξεκάθαρη: παραπροϊόντα και σκουπίδια που εξυπηρετούν την αστική, ιμπεριαλιστική και φασιστική προπαγάνδα δεν μπορεί να γίνονται ανεκτά από τους κομμουνιστές, εργαζόμενους και τη νεολαία. Είτε πρόκειται για εκπομπές, φυλλάδια, αφίσες κτλ. είτε για άλλες μορφές. Αλλιώς, για παράδειγμα, το σβήσιμο ενός φασιστικού συνθήματος από ένα τοίχο ή το κατέβασμα μιας αφίσας που καλούσε στο εθνικιστικό συλλαλητήριο στο Σύνταγμα τις προάλλες για το Μακεδονικό, δεν θα έπρεπε να γίνεται, αφού θα θεωρείται «λογοκρισία». Αλήθεια μήπως για χάρη της «ελευθερίας του λόγου», όπως λέει η Τζιαντζή, θα πρέπει να μείνουμε απαθείς ή να καθόμαστε στον καναπέ και να απολαμβάνουμε τη χυδαία και αντικομμουνιστική προπαγάνδα/σκουπίδια της αστικής τάξης;
3. Η Τζιαντζή αναφέρει –έμμεσα– πως η κυβερνοπληξία, η γραφειοκρατία, η ανία χαρακτηρίζουν όσους ζητάνε μια τέτοια «λογοκρισία». Πρώτα από όλα, υπάρχει μια σχετική ευκολία στο να εκστομίζονται κατηγορίες χωρίς καν να εξηγούνται ή να αναπτύσσεται μια συλλογιστική γύρω από αυτές τις έννοιες. Έτσι, αντί για έναν υγιή και εποικοδομητικό διάλογο, γύρω απ’ αυτές τις τόσο σημαντικές έννοιες που ταλαιπώρησαν τόσο πολύ το εργατικό και κομμουνιστικό κίνημα, μετατρέπονται σε κατηγορηματικές προσταγές αστικού τύπου και αντιμετωπίζονται με απίστευτη ελαφρότητα και επιπολαιότητα. Δεύτερο, από ότι φαίνεται, η αρθρογράφος με την εν λόγω παράγραφο σημειώνει 2 κυρίως πράγματα που την ενόχλησαν: α) Πως η ανακοίνωση της ΟΚΔΕ ενάντια στη σειρά «Τρότσκι» και τη μετάδοσή της από την ΕΡΤ, αντιμετώπισε με «διοικητικά μέσα» την προβολή (π.χ. με απαίτηση να μην προβληθεί), και β) πως η ΟΚΔΕ διακατέχεται από μια γραφειοκρατική ρουτίνα και βαρεμάρα, όντας προσκολλημένη σε άλλες εποχές και καταστάσεις. Για το πρώτο απαντήσαμε παραπάνω. Όσο αφορά το δεύτερο, η ΟΚΔΕ αποτελώντας την ιστορική συνέχεια του επαναστατικού μαρξισμού, αλλά και μέσω της καθημερινής της λειτουργίας και πρακτικής στο κίνημα πολεμάει την γραφειοκρατική ρουτίνα και έχει όλα τα εχέγγυα για να μην αναπτυχθεί στις γραμμές της η γραφειοκρατική γάγγραινα και ανία.
Ωστόσο, τις αρχές και τις αξίες του κομμουνισμού, του εργατικού κινήματος και του επαναστατικού μαρξισμού τις υπερασπιζόμαστε με όλα τα μέσα που διαθέτουμε. Και καλούμε όλους τους αγωνιστές –όπως έχουμε καθήκον– να κάνουν το ίδιο, αντί να εκτοξεύουν λάσπη δεξιά κι αριστερά.
4. Η απαίτησή μας να μην προβληθεί η σειρά βλάπτει το δημόσιο συμφέρον εξίσου με ένα προϊόν μαύρης πολιτικής προπαγάνδας σαν τη σειρά «Τρότσκι». Αυτό κι αν είναι επιχείρημα! Επιπλέον, είναι μια επικίνδυνη μικροαστική – νεοφιλελεύθερη άποψη.
Συμπερασματικά, είναι ξεκάθαρο πως η ΟΚΔΕ έπραξε τα αυτονόητα ως μια δύναμη που επεμβαίνει συστηματικά στο εργατικό και κομμουνιστικό κίνημα και δεν θέλει απλά να μένει απαθής παρατηρητής –δήθεν στο όνομα της «ελευθερίας του λόγου»– των εξελίξεων και των υποπροϊόντων του καπιταλισμού, ιδιαίτερα εκείνων που παραποιούν και συκοφαντούν την προσπάθεια της εργατικής τάξης να οικοδομήσει μια σοσιαλιστική κοινωνία. Είναι προφανές πως το άρθρο της Μ. Τζιαντζή έχει και άλλα σημεία, που δείχνουν πως τα γραφόμενά της δεν οφείλονται μόνο στην άδολη υπεράσπιση της «ελευθερίας του λόγου». Υπάρχουν εκφράσεις όπως: «Και να ’ταν μόνο ο Τρότσκι… Εδώ ο Λένιν παρουσιάζεται σαν ανθρωπάκι και ο Στάλιν σαν ύπουλος μπαστουνόβλαχος», ή«Έτσι και αυτή η σειρά απηχεί την επίσημη στάση της σημερινής ρωσικής ηγεσίας όχι τόσο απέναντι στον ίδιο τον Τρότσκι, όσο απέναντι στην επανάσταση», που δείχνουν ότι η αρθρογράφος δεν είναι και τόσο αμερόληπτη στην «κριτική» της για τη σειρά «Τρότσκι», πράγμα που φαίνεται και από την παράγραφο όπου αναφέρεται στην αντίδραση της ΟΚΔΕ.
28.1.2019
Σωτήρης Καρδάσης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου