“Ενας 38χρονος εργάτης έδωσε τέλος στη ζωή του την Παρασκευή, μην μπορώντας να αντέξει τις εργοδοτικές πιέσεις και τους εκβιασμούς σε βάρος του ίδιου και των συναδέλφων του στο εργοστάσιο της «ΔΕΛΤΑ» στο Πλατύ Ημαθίας.
Πρόκειται για το εργοστάσιο που η εταιρεία σκοπεύει να κλείσει για να μεταφέρει την παραγωγή στο εξωτερικό. Για να απαλλαγεί από τους εργαζόμενους και τις αντιδράσεις τους, ανακοίνωσε πρόγραμμα «εθελούσιων» απολύσεων, με ασφυκτικά μάλιστα χρονοδιαγράμματα, για να εντείνει τον εκβιασμό, αξιοποιώντας όλο το αντεργατικό οπλοστάσιο της σημερινής και των προηγούμενων κυβερνήσεων.
Ο 38χρονος εργαζόμενος, που μαζί με την Ομοσπονδία και άλλους εργαζόμενους του κλάδου διεκδικούσε να διασφαλιστούν οι θέσεις εργασίας, αναγκάστηκε τελικά την Τρίτη, κάτω από μεγάλες πιέσεις, να υπογράψει την «εθελούσια» απόλυση, ύστερα από 10 χρόνια δουλειάς στο εργοστάσιο.
Πρόκειται για το εργοστάσιο που η εταιρεία σκοπεύει να κλείσει για να μεταφέρει την παραγωγή στο εξωτερικό. Για να απαλλαγεί από τους εργαζόμενους και τις αντιδράσεις τους, ανακοίνωσε πρόγραμμα «εθελούσιων» απολύσεων, με ασφυκτικά μάλιστα χρονοδιαγράμματα, για να εντείνει τον εκβιασμό, αξιοποιώντας όλο το αντεργατικό οπλοστάσιο της σημερινής και των προηγούμενων κυβερνήσεων.
Ο 38χρονος εργαζόμενος, που μαζί με την Ομοσπονδία και άλλους εργαζόμενους του κλάδου διεκδικούσε να διασφαλιστούν οι θέσεις εργασίας, αναγκάστηκε τελικά την Τρίτη, κάτω από μεγάλες πιέσεις, να υπογράψει την «εθελούσια» απόλυση, ύστερα από 10 χρόνια δουλειάς στο εργοστάσιο.
Την επόμενη μέρα, όμως, επέστρεψε και ζήτησε να ανακαλέσει την υπογραφή του, πράγμα που αρνήθηκε η εργοδοσία. Λίγα 24ωρα μετά, έδωσε τέλος στη ζωή του, στην Αλεξάνδρεια Ημαθίας όπου κατοικούσε. Ο θάνατός του μπορεί να καταγράφεται ως αυτοκτονία, πρόκειται όμως για ένα ακόμα καραμπινάτο εργοδοτικό έγκλημα, αφού οι αφόρητες πιέσεις και οι εκβιασμοί, για να διασφαλίσει η επιχείρηση την κερδοφορία της, είναι αυτά που οδήγησαν τον εργαζόμενο στην αυτοχειρία”.
(από το ρεπορτάζ του Ριζοσπάστη 22-23/06)
“Το εργοστάσιο μετά από 45 χρόνια συνεχούς λειτουργίας, εμφανίζει μεγάλες ανάγκες κτιριακού και μηχανολογικού εκσυγχρονισμού. Η αντιμετώπιση της παραγωγικής διαδικασίας μελετάται από την εταιρία και θα ενταχθεί σε επόμενα επενδυτικά πλάνα.
Στο μεταξύ για να εξασφαλιστεί η άριστη ποιότητα του «Γάλα Βλάχας εβαπορέ», η εταιρία βρίσκεται σε επικοινωνία με ένα από τα μεγαλύτερα εργοστάσια παραγωγής γάλακτος εβαπορέ στην Ευρώπη.
Το Γάλα Βλάχας εβαπορέ, ένα ξεχωριστό σήμα και ένα ξεχωριστό προϊόν για δεκαετίες για τις ελληνικές οικογένειες, θα παραμείνει στο portfolio της ΔΕΛΤΑ μιας και αντικατοπτρίζει μια μεγάλη αξία και μια ξεχωριστή ιστορία”.
(από την ανακοίνωση της εταιρείας)
Βρισκόμαστε στην τελική ευθεία προς τις κάλπες της 7 Ιούλη και η προεκλογική εκστρατεία της ΝΔ κυριαρχείται από την υπόσχεση ότι οι φοροαπαλλαγές και τα άλλα κίνητρα προς τις επιχειρήσεις θα φέρουν μεγαλύτερη ανάπτυξη και καλύτερες θέσεις εργασίας. Ο ΣΥΡΙΖΑ περιορίζεται να απαντάει ότι τελικά ο Μητσοτάκης δεν θα κάνει άμεσα άλλες φοροαπαλλαγές από αυτές που έκανε ήδη η κυβέρνηση Τσίπρα. Ο ίδιος ο Τσίπρας στην ομιλία του στη Λαχαναγορά τη Δευτέρα, κατήγγειλε τον Μητσοτάκη ότι ενώ “έλεγε ότι αν εκλεγεί θα ξεκινήσει να μειώνει φόρους, τώρα βάζει αφετηρία εφαρμογής των βασικών φορολογικών εξαγγελιών του το 2021”.
Ίχνος ντροπής
Χωρίς ίχνος ντροπής, Μητσοτάκης και Τσίπρας επιμένουν ότι η ζωή των απλών ανθρώπων θα καλυτερέψει επειδή δίνουν ήδη και θα δώσουν κι άλλες φοροαπαλλαγές για τις επιχειρήσεις. Και δεν λένε κουβέντα για την τραγωδία στο εργοστάσιο της ΔΕΛΤΑ.
Η ΔΕΛΤΑ ανήκει στη Vivartia, μέλος του διαβόητου ομίλου MIG. Τα λειτουργικά κέρδη της το 2018 ενισχύθηκαν κατά 4,1%, φτάνοντας τα 59,1 εκατ. ευρώ έναντι 56,4 εκατ. ευρώ το 2017, ενώ και εκείνη τη χρονιά είχαν αύξηση 22%, έναντι κερδών €46,2 εκ. το 2016. Κι όμως, η επιλογή της εργοδοσίας είναι κλείσιμο εργοστασίου και απολύσεις. Κυνηγάει κέρδη από το “ξεχωριστό” εμπορικό σήμα και όχι από νέες επενδύσεις. Και δεν είναι η μόνη. Τα ίδια κάνει και η 3Ε που κλείνει το εργοστάσιο της Φριγκογκλάς στην Πάτρα.
Και ρωτάμε: είναι “ρεαλιστικό” πρόγραμμα ανάπτυξης αυτό και δεν είναι ρεαλιστικό το αντικαπιταλιστικό πρόγραμμα που λέει κρατικοποίηση των εργοστασίων που κλείνουν χωρίς αποζημίωση για τους κερδοσκόπους που παίζουν παιχνίδια με τις ζωές των εργατών; Δεν έχουν ανάγκη οι εργατικές οικογένειες από γάλα για τα παιδιά και καινούργιο ψυγείο στην κουζίνα; Γιατί δεν παρεμβαίνει εδώ και τώρα η κυβέρνηση για να σώσει τις δουλειές σε τόσα κλεισίματα στην Ελευσίνα, στη Θεσσαλονίκη, στην Πάτρα; Πόσοι εργάτες ακόμα πρέπει να οδηγηθούν στην αυτοκτονία για να συγκινηθούν οι “κοινωνικές ευαισθησίες” που προβάλλει ο ΣΥΡΙΖΑ και παριστάνει προεκλογικά ότι δανείζεται και το Μητσοτακέικο;
Την απάντηση την ξέρουμε. Δεν θρηνούμε, οργανώνουμε! Για να τους σταματήσουμε πρέπει να νοιώσουν την οργή μας, να νοιώσουν πάνω τους τη δύναμη του εργατικού κινήματος. Και μπορούμε να το κάνουμε δυναμώνοντας το απεργιακό κίνημα στα εργοστάσια και στα νοσοκομεία, στις τράπεζες και στα σχολεία. Και ταυτόχρονα ενισχύοντας την Αριστερά που παλεύει για αντικαπιταλιστικές λύσεις. Δυνατή ΑΝΤΑΡΣΥΑ στις κάλπες, δυνατή ελπίδα για εργατικές νίκες.
Πηγή : ergatiki
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου